البکاء للحسین علیه السلام در ثواب گریستن و عزاداری بر حضرت سیدالشهداء علیه السلام و وظایف تعزیه داری
البکاء للحسین علیه السلام در ثواب گریستن و عزاداری بر حضرت سیدالشهداء علیه السلام و وظایف تعزیه داری کتابی است از روایات و احادیث آمده دربارهی اجر، پاداش و اثرات گریه بر مصیبت حضرت امام حسین(ع) که توسط حسن میر جهانی طباطبائی محمدآبادی جرقوئی اصفهانی نوشته شده است.
| البکاء للحسین علیه السلام
| |
|---|---|
 | |
| نویسنده | حسن میر جهانی طباطبائی محمدآبادی جرقوئی اصفهانی |
| ناشر | اسماعیلیان، بی‌تا |
| محل نشر | قم |
| قطع | وزیری |
دربارهی کتاب
تألیف دراز دامنی است دربارهٔ گریستن بر امام حسین (ع) و پاداش و پیشینهٔ آن و پاسخ به شبهات مخالفان و تاریخ پایان آن ماه رمضان 1400. اغلب مطالب کتاب را روایات و گزارش‌های تاریخی، از منابع شیعه و اهل سنت، تشکیل می‌دهد. در آغاز کتاب می‌خوانیم: «این بندهٔ شرمنده بر حسب وظیفهٔ تکلیفیهٔ دینی و شرعی خود، تا اندازه‌ای که استعداد و توانایی آن را دارم، بر خود لازم دانستم برای آگاه کردن بعضی از علاقه‌مندان و برادران جوان ایمانی بعضی از اخبار و احادیث مربوطه به این عبادت بزرگ را [گریستن بر امام حسین]، که موجب سعادت دنیا و آخرت است، جمع‌آوری کنم، و اولاً عین هر حدیثی را با مدرک آن برای تبرک بنویسم و پس از آن به زبان ساده ترجمه نمایم» (ص 26-27).
محتوا
مطالب کتاب در بیست باب سامان یافته است. باب اول تا شانزدهم دربارهٔ گریستن است و چهار باب آخر در موضوعات دیگر. در باب هفدهم از تولّی و تبرّی سخن رفته و در باب هجدهم به توصیه‌های اخلاقی پرداخته شده است. باب نوزدهم به وظایف عزاداران و واعظان و اهل منبر و ذاکران و مداحان و چگونگی آداب عزاداری اختصاص یافته، و باب بیستم شامل اشعار نویسنده است.
در باب اول تا شانزدهم بدین مسائل پرداخته شده است: ثواب گریستن بر امام حسین، گریستن پیامبران بر آن حضرت، گریستن آسمان‌ها و زمین بر آن حضرت، نوحه‌سرایی و عزاداری جنّیان بر آن حضرت، گریستن حیوانات و نباتات و جمادات بر آن حضرت، گریستن کافران بر آن حضرت، پاسخ به انتقادات معاندان و جاهلان دربارهٔ گریستن و عزاداری، فتوای مراجع تقلید (محقق قمی، نائینی، حکیم، کاشف الغطاء و...) دربارهٔ گریستن و عزاداری، عزاداری اهل مدینه پس از بازگشت اهل بیت امام حسین به مدینه.
جستارهای وابسته
منابع
- کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص 170-171.