- تنها زنی که در روز عاشورا در صحنه نبرد کربلا به شهادت رسید، ام وهب بود.
- مکتب سقاخانه جریانی هنری بود که در دهه ۱۳۴۰ شمسی با استفاده از عنصرهایی از هنر مدرن و برخی از عنصرهای تزیینی هنرهای سنتی و دینی، در ایران شکل گرفت.
- در لحظات تنهایی مسلم بن عقیل در کوچههای کوفه، زنی به نام طوعه با وجود همه خطرها به ایشان پناه داد.
- کتاب حسین(ع) از دیدگاه مسیحیت به هفده زبان ترجمه و در پنج دانشگاه و برای دورههای تکمیلی مورد تأیید قرار گرفته است.
- در زمان ناصرالدین شاه قاجار برای ترویج تعزیه کوشش فراوانی شد.
- تکیه دولت (در تصویر) بزرگترین تکیه ایران است که در عصر ناصری ساخته شده و به نامهای تکیه همایونی و دولتی نیز خوانده میشد.
صفحهٔ اصلی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
| imagesize = 150px | | imagesize = 150px | ||
| text = [[شبیه و آینه: مجموعه عکس های تعزیه ایران در دوره قاجار]]،این کتاب حاوی تصاویری از مراسم تعزیه و تعزیهخوانی و تکیههای ایرانیان در دورهی قاجار است. این مجموعه از آرشیو کاخ گلستان تهیه شده و بسیاری از تصاویر برای نخستینبار به چاپ رسیده است. | | text = [[شبیه و آینه: مجموعه عکس های تعزیه ایران در دوره قاجار]]،این کتاب حاوی تصاویری از مراسم تعزیه و تعزیهخوانی و تکیههای ایرانیان در دورهی قاجار است. این مجموعه از آرشیو کاخ گلستان تهیه شده و بسیاری از تصاویر برای نخستینبار به چاپ رسیده است. | ||
}}{{Roots|image=مسیر حرکت کاروان کربلا.jpg|imagesize= | }}{{Roots|image=مسیر حرکت کاروان کربلا.jpg|imagesize=135px|text=آغاز حرکت کاروان [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] به سمت [[کربلا]]، ۸ ذیالحجه ۶۰ ه. ق.}}</div>{{CirclePersons | ||
| image1 = حمید رضا اردلان.jpg | | image1 = حمید رضا اردلان.jpg | ||
| title1 = [[حمیدرضا اردلان]] | | title1 = [[حمیدرضا اردلان]] |
نسخهٔ ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۳۸
به ویکی حسین خوش آمدید
- • ادبیات
- • هنر
- • تاریخ اجتماعی
- • ادیان و مذاهب
- • تاریخ و جغرافیا
مدخل برگزیده
مسلم بن عقیل، به همراه قیس بن مسهر صیداوی از مکه خارج شد. او ابتدا به مدینه رفت و پس از زیارت مرقد پیامبر(ص) و وداع با خاندانش، به همراه دو راهنما از قبیله قیس بن مسهر صیداوی به سمت کوفه حرکت کرد و چون شبانه راه افتادند، راه را گم کردند. چنانکه مورخان نوشتهاند فشار تشنگی و گرسنگی باعث شد تا دو راهنمای او فوت کنند. اما مسلم توانست خود را به تنگه دره خبیت یا مضیق برساند و نجات پیدا کند. او این پیشامد را به فال بد گرفت و از آنجا نامهای برای امام حسین(ع) نوشت و اخبار را به ایشان اطلاع داد و کسب تکلیف نمود. متن نامه مسلم چنین است: «بعد از حمد و درود! من از مدینه با دو راهنما حرکت کردم. این دو راهنما راه را گم کردند و تشنگی ما شدید شد و طولی نکشید که آن دو نفر فوت شدند. ما به حرکت خود ادامه دادیم تا به آب رسیدیم و توانستیم خود را نجات دهیم و این آب در مکانی است که «مضیق نامیده» میشود که در تنگه دره خبیت واقع شده است و من از این پیشامد فال بد زدم. اکنون اگر موافقت فرمایید، مرا معاف دارید و دیگری را به جای من بفرستید. والسلام.» امام بار دیگر تاکید کرد که به سمت کوفه حرکت نماید و در اجرای دستور کوتاهی نکند و نوشت: «ما اهل بیت به فال اعتقادی نداریم.» ادامه ...