محمد نیک خورمیزی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = محمد نیک خورمیزی | | نام = محمد نیک خورمیزی | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۶: | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
'''محمد نیک خورمیزی (نیک)''' (١٣٢٩ ه. ش) از شاعران معاصر ایرانی است. | |||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
محمد نیک خورمیزی در آبان ماه ١٣٢٩ ه. ش در محله نخریسی مشهد چشم به جهان هستی گشود. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امامان اشعاری سروده است. در کودکی با قرآن آشنا شد و به همراه پدرش که شاعر و مداح اهل بیت بود و در محافل ادبی و مذهبی شرکت می‌کرد. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و آشنایی با شعر بزرگانی چون سعدی و حافظ، در دوازده سالگی سرودن شعر را آغاز کرد. او پس از اخذ دیپلم ریاضی در مشهد و گذراندن خدمت سربازی در شیراز، در بانک سپه مشغول به کار و با پست ریاست یکی از شعبات بانک سپه، به درجه بازنشستگی نائل شد. | محمد نیک خورمیزی در آبان ماه ١٣٢٩ ه. ش در محله نخریسی مشهد چشم به جهان هستی گشود. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امامان اشعاری سروده است. در کودکی با قرآن آشنا شد و به همراه پدرش که شاعر و مداح [[اهل بیت]] بود و در محافل ادبی و مذهبی شرکت می‌کرد. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و آشنایی با شعر بزرگانی چون سعدی و حافظ، در دوازده سالگی سرودن شعر را آغاز کرد. او پس از اخذ دیپلم ریاضی در مشهد و گذراندن خدمت سربازی در شیراز، در بانک سپه مشغول به کار و با پست ریاست یکی از شعبات بانک سپه، به درجه بازنشستگی نائل شد. | ||
وی در انجمن‌های ادبی فرخ، اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی، حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و انجمن ادبی رضوی مشهد، حضوری فعال داشته است. | وی در انجمن‌های ادبی فرخ، اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی، حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و انجمن ادبی رضوی مشهد، حضوری فعال داشته است. | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۲: | ||
===بر فراز تارک تاریخ=== | ===بر فراز تارک تاریخ=== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| بود لبریز از مِی توحید جامت یا حسین | {{ب| بود لبریز از مِی توحید جامت یا [[حسین]]| تا شهادت ریخت شهد خود به کامت یا حسین }} | ||
{{ب| ای که دیدی هر بلا در کربلا گفتی بلی | زانکه پر بود از ولای دوست جامت یا حسین }} | {{ب| ای که دیدی هر بلا در [[کربلا]] گفتی بلی | زانکه پر بود از ولای دوست جامت یا حسین }} | ||
{{ب| چارده قرن است خون معجز نمایی می‌کند | در شگفتم من ز اعجاز پیامت یا حسین }} | {{ب| چارده قرن است خون معجز نمایی می‌کند | در شگفتم من ز اعجاز پیامت یا حسین }} | ||
نسخهٔ ۱۷ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۲۵
| محمد نیک خورمیزی | |
|---|---|
 | |
| زادروز | آبان ماه ١٣٢٩ ه.ش محله نخریسی، مشهد |
| ملیت | ایرانی |
| کتاب‌ها | «هرگز گلی را پرپر نکردم» و «السلام علیک یا خورشید» |
| تخلص | نیک |
محمد نیک خورمیزی (نیک) (١٣٢٩ ه. ش) از شاعران معاصر ایرانی است.
زندگینامه
محمد نیک خورمیزی در آبان ماه ١٣٢٩ ه. ش در محله نخریسی مشهد چشم به جهان هستی گشود. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امامان اشعاری سروده است. در کودکی با قرآن آشنا شد و به همراه پدرش که شاعر و مداح اهل بیت بود و در محافل ادبی و مذهبی شرکت می‌کرد. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و آشنایی با شعر بزرگانی چون سعدی و حافظ، در دوازده سالگی سرودن شعر را آغاز کرد. او پس از اخذ دیپلم ریاضی در مشهد و گذراندن خدمت سربازی در شیراز، در بانک سپه مشغول به کار و با پست ریاست یکی از شعبات بانک سپه، به درجه بازنشستگی نائل شد.
وی در انجمن‌های ادبی فرخ، اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی، حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و انجمن ادبی رضوی مشهد، حضوری فعال داشته است.
آثار
اولین اثر مستقل محمد نیک خورمیزی «هرگز گلی را پرپر نکردم» است، که به چاپ رسیده است. از دیگر آثار او «السلام علیک یا خورشید» می باشد.
آثار محمد نیک بارها در مطبوعات کشور به چاپ رسیده و از رادیو و تلویزیون پخش شده است. ایشان در کنگره‌های مختلف ادبی، شرکت داشته است. [۱]
اشعار
بر فراز تارک تاریخ
| بود لبریز از مِی توحید جامت یا حسین | تا شهادت ریخت شهد خود به کامت یا حسین | |
| ای که دیدی هر بلا در کربلا گفتی بلی | زانکه پر بود از ولای دوست جامت یا حسین | |
| چارده قرن است خون معجز نمایی می‌کند | در شگفتم من ز اعجاز پیامت یا حسین | |
| بر سر «هیهات منّا الذِّله» سرها می‌دهند | جان به قربان تو و شور کلامت یا حسین | |
| واژه تسلیم در فرهنگ تو معنی نداشت | نیست سازش با ستمگر در مرامت یا حسین | |
| اصل آزادی، بنای دین و بنیان شرف | ماند بر جا تا قیامت، از قیامت یا حسین | |
| گرچه افتادی ز پا، اما به پا برخاستند | عالم و آدم به پاس احترامت یا حسین | |
| بر سر نی شد، سرت تا آنکه ماند سرفراز | بر فراز تارک تاریخ، نامت یا حسین |
منابع
پی نوشت
- ↑ گفت‌وگوی مؤلف با شاعر.