کاظم واعظی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
}} | }} | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
حاج کاظم واعظی در سال 1317 ه. ش، در خانواده‌ای مذهبی در شهرستان تربت حیدریه متولد شد. پس از چند سال تحصیل به شغل کفّاشی مشغول گردید، وی از سال 1344 شروع به | حاج کاظم واعظی در سال 1317 ه. ش، در خانواده‌ای مذهبی در شهرستان تربت حیدریه متولد شد. پس از چند سال تحصیل به شغل کفّاشی مشغول گردید، وی از سال 1344 شروع به [[مرثیه|مرثیه]]<nowiki/>ی [[اهل بیت|اهل بیت (ع)]] نمود و پس از آن به سرودن اشعار پرداخت. <ref> سیمای مدّاحان و شاعران؛ ص 313.</ref> | ||
==اشعار== | ==اشعار== | ||
| خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
== منابع == | ==منابع== | ||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1340.] | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1340.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
نسخهٔ ۱۱ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۴۰
حاج کاظم واعظی یکی از شاعران معاصر است.
| حاج کاظم واعظی | |
|---|---|
| زادروز | 1317 ه. ش تربت حیدریه |
زندگینامه
حاج کاظم واعظی در سال 1317 ه. ش، در خانواده‌ای مذهبی در شهرستان تربت حیدریه متولد شد. پس از چند سال تحصیل به شغل کفّاشی مشغول گردید، وی از سال 1344 شروع به مرثیه‌ی اهل بیت (ع) نمود و پس از آن به سرودن اشعار پرداخت. [۱]
اشعار
| می کشان از خون دل می‌کشند | نعره‌ی مستانه چون نی می‌کشند | |
| می نخورده نینوایی می‌شوند | سینه چاک و کربلایی می‌شوند | |
| ناله‌ی جانسوزشان از نای دل | بگسلد بند قفس از پای دل | |
| می‌رود دل هر کجا یار دل است | زندگی بی‌مهر دلبر مشکل است | |
| ساقیا پرکن ز می پیمانه‌ام | کز شرار عشق تو دیوانه‌ام | |
| بوی می پیچیده همچون آفتاب | در فضای سینه‌های دل کباب | |
| هر که را بینم از شیب وز شباب | بر در میخانه افتاده خراب | |
| من کیم کز میگساران دم زنم | وز امام تک سواران دم زنم |
| باز اهل ولا همه جمعند | همچو پروانه گرد یک شمعند | |
| باده نوشان همه شبیب و شباب | بر در میکده خراب خراب | |
| می نخورده ز بوی می مستند | یکدل و یکصدا و یکدستند | |
| در میخانه بر همه باز است | فرصتی از برای پرواز است | |
| نام زیبای سیّد الشّهدا | شده زینت فزای میکده‌ها | |
| ماه خون و غم عزاداری است | اشک غم از دو دیدگان جاری است | |
| همه گرم فغان و آوایند | داغدار عزیز زهرایند |
منابع
پی نوشت
- ↑ سیمای مدّاحان و شاعران؛ ص 313.