رسانه شیعه جامعه شناسی آیین های سوگواری و هیئت های مذهبی در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''رسانه شیعه جامعه شناسی آیین های سوگواری و هیئت های مذهبی در ایران''' این کتاب نخستین اثر مستقلی است که با موضوع بررسی جامعه‌شناختی آیین‌ها و مجالس عزاداری در ایران نوشته شده که توسط محسن حسام مظاهری نوشته شده است.
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان          = رسانه شیعه جامعه شناسی آیین های سوگواری و هیئت های مذهبی در ایران
| عنوان          = رسانه شیعه جامعه شناسی آیین های سوگواری و هیئت های مذهبی در ایران
خط ۳۲: خط ۳۱:
| پس از          =  
| پس از          =  
| پیش از          =  
| پیش از          =  
}}
}}'''رسانه شیعه جامعه شناسی آیین های سوگواری و هیئت های مذهبی در ایران''' این کتاب نخستین اثر مستقلی است که با موضوع بررسی جامعه‌شناختی آیین‌ها و مجالس [[عزادارى|عزاداری]] در ایران نوشته شده که توسط [[محسن حسام مظاهری]] نوشته شده است.
 
==درباره‌ کتاب==
 
پژوهشی توصیفی-تحلیلی و کتابخانه‌ای-میدانی دربارهٔ مراسم عزاداری [[امام حسین (ع)]] و هیئت‌های مذهبی در ایران، به ویژه تهران، با تأکید بر دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران است. بسیاری از اطلاعات کتاب دربارهٔ هیئت‌های تهران، منحصر به فرد است و حاصل دیده‌ها و شنیده‌های نویسنده. در مقدمهٔ کتاب می‌خوانیم: «هدف و مقصد اصلی من در این کتاب، بررسی، تحلیل و فهم منطق تغییرات و تطوّرات مناسکی-گفتمانی مجالس و آیین‌های عزاداری شیعیان ایرانی در طی تاریخ و خصوصاً در دوران معاصر ماست و اینکه آیا می‌توان این تغییرات را تابع الگویی تجربی-نظری دانست یا نه» (ص 2).  
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
==درباره‌ی کتاب==
پژوهشی توصیفی-تحلیلی و کتابخانه‌ای-میدانی دربارهٔ مراسم عزاداری امام حسین (ع) و هیئت‌های مذهبی در ایران، به ویژه تهران، با تأکید بر دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران است. بسیاری از اطلاعات کتاب دربارهٔ هیئت‌های تهران، منحصر به فرد است و حاصل دیده‌ها و شنیده‌های نویسنده. در مقدمهٔ کتاب می‌خوانیم: «هدف و مقصد اصلی من در این کتاب، بررسی، تحلیل و فهم منطق تغییرات و تطوّرات مناسکی-گفتمانی مجالس و آیین‌های عزاداری شیعیان ایرانی در طی تاریخ و خصوصاً در دوران معاصر ماست و اینکه آیا می‌توان این تغییرات را تابع الگویی تجربی-نظری دانست یا نه» (ص 2).  


==فصل های کتاب==
==فصل های کتاب==
خط ۷۴: خط ۴۵:




'''فصل سوم''' با عنوان «گونه‌بندی هیئت‌های مذهبی»، که در  آن، هیئت‌ها براساس سازمان و مخاطب، به دو گونه تقسیم شده‌اند.  
'''فصل سوم''' با عنوان «گونه‌بندی [[هیئت|هیئت‌]]<nowiki/>های مذهبی»، که در  آن، هیئت‌ها براساس سازمان و مخاطب، به دو گونه تقسیم شده‌اند.  




خط ۹۱: خط ۶۲:
==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==


* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1268541&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_authorکتابشناسی رسانه شیعه جامعه شناسی آیین های سوگواری و هیئت های مذهبی در ایران در سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران.]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1268541&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_authorکتابشناسی رسانه شیعه جامعه شناسی آیین های سوگواری و هیئت های مذهبی در ایران در سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران.]


==منابع==
==منابع==


* کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص 241-242.
*کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص 241-242.


[[رده:کتاب‌ها]]
[[رده:کتاب‌ها]]
[[رده:کتاب‌ها در گروه تاریخ]]
[[رده:کتاب‌ها در گروه تاریخ]]

نسخهٔ ‏۲۴ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۱۷

رسانه شیعه جامعه شناسی آیین های سوگواری و هیئت های مذهبی در ایران

نویسنده محسن حسام مظاهری
ناشر شرکت چاپ و نشر بین‌المللی
محل نشر تهران
تاریخ نشر 1387
تعداد صفحات 611
سبک تحلیلی
قطع وزیری. تصویر، جدول، نمودار

رسانه شیعه جامعه شناسی آیین های سوگواری و هیئت های مذهبی در ایران این کتاب نخستین اثر مستقلی است که با موضوع بررسی جامعه‌شناختی آیین‌ها و مجالس عزاداری در ایران نوشته شده که توسط محسن حسام مظاهری نوشته شده است.

درباره‌ کتاب

پژوهشی توصیفی-تحلیلی و کتابخانه‌ای-میدانی دربارهٔ مراسم عزاداری امام حسین (ع) و هیئت‌های مذهبی در ایران، به ویژه تهران، با تأکید بر دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران است. بسیاری از اطلاعات کتاب دربارهٔ هیئت‌های تهران، منحصر به فرد است و حاصل دیده‌ها و شنیده‌های نویسنده. در مقدمهٔ کتاب می‌خوانیم: «هدف و مقصد اصلی من در این کتاب، بررسی، تحلیل و فهم منطق تغییرات و تطوّرات مناسکی-گفتمانی مجالس و آیین‌های عزاداری شیعیان ایرانی در طی تاریخ و خصوصاً در دوران معاصر ماست و اینکه آیا می‌توان این تغییرات را تابع الگویی تجربی-نظری دانست یا نه» (ص 2).

فصل های کتاب

مطالب کتاب در نه فصل سامان یافته است:


فصل اول با عنوان «تاریخ تحلیلی تأسیس، تکوین و استمرار آیین‌ها و مجالس سوگواری مذهبی» دربارهٔ تاریخ عزاداری و سیر دگرگونی‌های آن است.


فصل دوم از «مفاهیم و کلّیّات» سخن رفته و ضمن ارائهٔ تعریف از مفاهیمی چون فرهنگ خواص، فرهنگ عامه، دین، دینداری و مناسک دینی، «عناصر هویتی هیئت‌های دینی» شمارش شده است.


فصل سوم با عنوان «گونه‌بندی هیئت‌های مذهبی»، که در آن، هیئت‌ها براساس سازمان و مخاطب، به دو گونه تقسیم شده‌اند.


فصل چهارم تا هفتم دربارهٔ «هیئت‌های سنتی» و «هیئت‌های انقلابی دوران جنگ» و «هیئت‌های انقلابی دوران پس از جنگ» و «هیئت‌های عامه‌پسند» است و در آن، کارکرد و سازمان و مخاطب هر یک از این هیئت‌ها و الگوی دینداری ایشان و چگونگی مداحی و ادبیاتشان به تفصیل تبیین شده است.


فصل هشتم به «شبه هیئت‌ها» اختصاص دارد که اهدافی غیر منطبق با اهداف دینی دارند.


فصل نهم «جمع‌بندی و نتیجه‌گیری» از سراسر کتاب است.


از مطالب عجیب کتاب، فرضیهٔ نویسنده است که در توضیح آن می‌گوید: «آیین‌ها و مجالس سوگواری... بیش و پیش از هر چیز، پدیده‌ای اجتماعی است.... عزاداری آیینی است با منشأ و مشرب مردمی و ابداع ایشان. آن وقت دیگر چیزی به عنوان سنت عزاداری، در آن معنایی که در شریعت از سنت مستفاد می‌شود، مصداق نخواهد داشت» (ص 521). نویسنده می‌افزاید: «عزاداری از آبشخور اجتماع سیراب می‌شود، نه از چشمهٔ دین» (ص 522) و در ادامه می‌گوید: «عزاداری آیینی است محصول دینداری مردمان، نه منسکی تشریع شده توسّط دین» (ص 524).


جستارهای وابسته

منابع

  • کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص 241-242.