عمرو بن سعید بن عاص: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
وى از بدخواهان کین‌توز نسبت به [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] بود. پس از بازگشت اهل بیت به مدینه، وقتى گریه‌ها و ناله‌هاى بازماندگان شهداى کربلا را در سوگ حسین(ع) و کشتگان خود شنید، خندید و از روى شماتت و زخم زبان گفت: «این شیون،مثل شیوه روز مرگ عثمان است!» <ref>ثورة الحسین،مهدى شمس الدین،ص ۲۳۱.</ref>
وى از بدخواهان کین‌توز نسبت به [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] بود. پس از بازگشت اهل بیت به مدینه، وقتى گریه‌ها و ناله‌هاى بازماندگان شهداى کربلا را در سوگ حسین(ع) و کشتگان خود شنید، خندید و از روى شماتت و زخم زبان گفت: «این شیون،مثل شیوه روز مرگ عثمان است!» <ref>ثورة الحسین،مهدى شمس الدین،ص ۲۳۱.</ref>


== منبع ==
==منبع==


* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۲۸.
*جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۲۸.


== پی‌نوشت ==
==پی‌نوشت==
<references />
<references />
[[رده:افراد]]

نسخهٔ ‏۳ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۲۸

در ایّامى که سیدالشهدا(ع) در مکّه بود، یزید، عمرو بن سعید را که والى مدینه بود، همراه با سپاهى به مکّه فرستاد و او را امیر الحاج قرار داد و سرپرستى امر حج را در موسم به او سپرد و توصیه کرد که هر جا به حسین(ع) دست یافت، او را ترور کند. امام حسین چون از ماجرا آگاه شد، براى این که حرمت خانۀ خدا با ریختن خونش زیر پا گذاشته نشود و نقشۀ ترور ناکام بماند، به عمره اکتفا کرد و از مکّه بیرون آمد.[۱]

وى از بدخواهان کین‌توز نسبت به اهل بیت بود. پس از بازگشت اهل بیت به مدینه، وقتى گریه‌ها و ناله‌هاى بازماندگان شهداى کربلا را در سوگ حسین(ع) و کشتگان خود شنید، خندید و از روى شماتت و زخم زبان گفت: «این شیون،مثل شیوه روز مرگ عثمان است!» [۲]

منبع

  • جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۲۸.

پی‌نوشت

  1. مقتل الحسین،مقرّم ص ۱۹۳،بحار الأنوار،ج ۴۵،ص ۹۹.
  2. ثورة الحسین،مهدى شمس الدین،ص ۲۳۱.