هفتاد و دو تن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''هفتاد و دو تن،''' معروف است که تعداد یاران و همراهان سیدالشهدا(ع) که روز عاشورا در رکاب آن حضرت شهید شدند، هفتاد و دو تن بودند. | '''هفتاد و دو تن،''' معروف است که تعداد یاران و همراهان [[سیدالشهدا (ع)|سیدالشهدا(ع)]] که روز [[عاشورا]] در رکاب آن حضرت شهید شدند، هفتاد و دو تن بودند. | ||
== هفتاد و دو تن در منابع تاریخی == | ==هفتاد و دو تن در منابع تاریخی== | ||
معروف است که تعداد یاران و همراهان سیدالشهدا(ع) که روز عاشورا در رکاب آن حضرت شهید شدند، هفتاد و دو تن بودند امّا در منابع مختلف، آمار کشته‌شدگان و سرهاى شهدا که بین قبایل مختلف تقسیم و به کوفه حمل شد، بیش از آن را نشان مى‌دهد، حتّى تا نود نفر هم یاد شده است. در اسامى آنان نیز اختلافهایى دیده مى‌شود. امّا در هر صورت، هفتاد و دو، رمز آن فدائیان راه خدا در رکاب حسین(ع) است و در زبان عارفانۀ شاعران، کربلا مناى عشق محسوب مى‌شود که امام، هفتاد و دو قربانى به پیشگاه خدا هدیه نمود و خود، قربانى عظیم آن قربانگاه بلا و ابتلا | معروف است که تعداد یاران و همراهان سیدالشهدا(ع) که روز عاشورا در رکاب آن حضرت شهید شدند، هفتاد و دو تن بودند امّا در منابع مختلف، آمار کشته‌شدگان و سرهاى شهدا که بین قبایل مختلف تقسیم و به کوفه حمل شد، بیش از آن را نشان مى‌دهد، حتّى تا نود نفر هم یاد شده است. در اسامى آنان نیز اختلافهایى دیده مى‌شود. امّا در هر صورت، هفتاد و دو، رمز آن فدائیان راه خدا در رکاب حسین(ع) است و در زبان عارفانۀ شاعران، کربلا مناى عشق محسوب مى‌شود که امام، هفتاد و دو قربانى به پیشگاه خدا هدیه نمود و خود، قربانى عظیم آن قربانگاه بلا و ابتلا بود. | ||
== | === هفتاد و شهید در تاریخ ایران === | ||
در تاریخ انقلاب اسلامى نیز، تعداد شهداى دفتر حزب جمهورى اسلامى که در هفتم تیر سال ۱۳۶۰ ه. ش در سر چشمه تهران با انفجار بمب توسّط منافقین به شهادت رسیدند، هفتاد و دو تن بود و رهبر آن گروه، شهید مظلوم آیت الله بهشتى بود. | |||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۷۰] | ==منبع== | ||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۷۰] | |||
== پی نوشت == | |||
[[رده:مفاهیم در گروه تاریخ اجتماعی]] | |||
[[رده:مفاهیم]] | |||
[[رده:مفاهیم اسلامی]] | |||
[[رده:همراهان قافله کربلا]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۱۶
هفتاد و دو تن، معروف است که تعداد یاران و همراهان سیدالشهدا(ع) که روز عاشورا در رکاب آن حضرت شهید شدند، هفتاد و دو تن بودند.
هفتاد و دو تن در منابع تاریخی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
معروف است که تعداد یاران و همراهان سیدالشهدا(ع) که روز عاشورا در رکاب آن حضرت شهید شدند، هفتاد و دو تن بودند امّا در منابع مختلف، آمار کشته‌شدگان و سرهاى شهدا که بین قبایل مختلف تقسیم و به کوفه حمل شد، بیش از آن را نشان مى‌دهد، حتّى تا نود نفر هم یاد شده است. در اسامى آنان نیز اختلافهایى دیده مى‌شود. امّا در هر صورت، هفتاد و دو، رمز آن فدائیان راه خدا در رکاب حسین(ع) است و در زبان عارفانۀ شاعران، کربلا مناى عشق محسوب مى‌شود که امام، هفتاد و دو قربانى به پیشگاه خدا هدیه نمود و خود، قربانى عظیم آن قربانگاه بلا و ابتلا بود.
هفتاد و شهید در تاریخ ایران[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در تاریخ انقلاب اسلامى نیز، تعداد شهداى دفتر حزب جمهورى اسلامى که در هفتم تیر سال ۱۳۶۰ ه. ش در سر چشمه تهران با انفجار بمب توسّط منافقین به شهادت رسیدند، هفتاد و دو تن بود و رهبر آن گروه، شهید مظلوم آیت الله بهشتى بود.