لعنت بر یزید: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «از سنّتهاى شیعى،فرستادن درود و سلام بر حسین«ع»و لعنت بر قاتلان او هنگام آب ن...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
از سنّتهاى | از سنّتهاى شیعى، فرستادن درود و سلام بر [[حسین بن على (ع)|حسین(ع)]]، '''لعنت بر [[یزید]]''' و قاتلان او هنگام آب نوشیدن است. | ||
== معنا و مفهوم == | |||
لعن به معناى طرد از رحمت و دور کردن است.عرب،هرگاه کسى تمرّد مى‌کرد،او را از خود طرد مى‌کردند تا گناهان او دامن‌گیرشان نشود. <ref>مجمع البحرین.</ref> | |||
== فضیلت == | |||
امام صادق(ع)، به نقل داود رقّى، آب خواست و نوشید و چشمانش اشکبار شد، سپس فرمود:لعنت خدا بر قاتل حسین، هرگز بنده‌اى نیست که آب بنوشد و [[یاد حسین،هنگام آب نوشیدن|حسین را یاد]] کند و قاتل او را لعنت کند، مگر آنکه خداوند،براى او صد هزار حسنه مى‌نویسد و صد هزار سیّئه از او محو مى‌کند...:«ما من عبد شرب الماء فذکر الحسین و لعن قاتله الاّ کتب اللّه له مائة الف حسنة و حطّ عنه مائة الف سیّئة...» <ref>اسرار الشهادة،فاضل دربندى،ص ۷۷،مناقب،ابن شهر آشوب،ج ۴،ص ۸۷.</ref>و این،جزء فرهنگ [[عاشورا]]<nowiki/>یى مردم شده است و بر سقّاخانه‌ها مى‌نویسند:«آبى بنوش و لعنت حق بر یزید کن».لعنت بر یزید و [[ابن زیاد]] و [[شمر]] و دیگر عاملان و مباشران و زمینه‌سازان حادثۀ عاشورا و قتل امام حسین(ع)در زیارتنامه‌هاى متعددى از جمله در [[زیارت عاشورا]] و [[زیارت وارث|وارث]] آمده است: | |||
«اللّهم العن یزید خامسا و العن عبید اللّه بن زیاد و ابن مرجانة و عمر بن سعد و شمرا و آل ابى سفیان و آل زیاد و آل مروان الى یوم القیامة». <ref>زیارت عاشورا،مفاتیح الجنان،ص ۴۵۸.</ref> | |||
== منبع == | |||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۹۲.] | |||
== پی‌نوشت == | |||
<references /> | |||
[[رده:مفاهیم]] | |||
[[رده:مفاهیم اسلامی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۱۳
از سنّتهاى شیعى، فرستادن درود و سلام بر حسین(ع)، لعنت بر یزید و قاتلان او هنگام آب نوشیدن است.
معنا و مفهوم[ویرایش | ویرایش مبدأ]
لعن به معناى طرد از رحمت و دور کردن است.عرب،هرگاه کسى تمرّد مى‌کرد،او را از خود طرد مى‌کردند تا گناهان او دامن‌گیرشان نشود. [۱]
فضیلت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
امام صادق(ع)، به نقل داود رقّى، آب خواست و نوشید و چشمانش اشکبار شد، سپس فرمود:لعنت خدا بر قاتل حسین، هرگز بنده‌اى نیست که آب بنوشد و حسین را یاد کند و قاتل او را لعنت کند، مگر آنکه خداوند،براى او صد هزار حسنه مى‌نویسد و صد هزار سیّئه از او محو مى‌کند...:«ما من عبد شرب الماء فذکر الحسین و لعن قاتله الاّ کتب اللّه له مائة الف حسنة و حطّ عنه مائة الف سیّئة...» [۲]و این،جزء فرهنگ عاشورایى مردم شده است و بر سقّاخانه‌ها مى‌نویسند:«آبى بنوش و لعنت حق بر یزید کن».لعنت بر یزید و ابن زیاد و شمر و دیگر عاملان و مباشران و زمینه‌سازان حادثۀ عاشورا و قتل امام حسین(ع)در زیارتنامه‌هاى متعددى از جمله در زیارت عاشورا و وارث آمده است:
«اللّهم العن یزید خامسا و العن عبید اللّه بن زیاد و ابن مرجانة و عمر بن سعد و شمرا و آل ابى سفیان و آل زیاد و آل مروان الى یوم القیامة». [۳]