طراز یزدی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
میرزا عبد الوهاب طراز یزدی از مشاهیر شعرای | '''میرزا عبد الوهاب طراز یزدی''' از مشاهیر شعرای دوره قاجاریه است.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = طراز یزدی | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام اصلی = میرزا عبدالوهاب طراز یزدی | |||
| زمینه فعالیت = | |||
| ملیت = | |||
| تاریخ تولد = سال 1187 ه. ق. | |||
| محل تولد = | |||
| والدین = | |||
| تاریخ مرگ = سال 1224 ه. ق. | |||
| محل مرگ = | |||
| علت مرگ = شکنجه توسط صدر اعظم محمد شاه قاجار | |||
| محل زندگی = | |||
| مختصات محل زندگی = | |||
| مدفن = | |||
|مذهب = | |||
|در زمان حکومت = | |||
|اتفاقات مهم = | |||
| نام دیگر = | |||
|لقب = | |||
|بنیانگذار = | |||
| پیشه = | |||
| سال‌های نویسندگی = | |||
|سبک نوشتاری = | |||
|کتاب‌ها = | |||
|مقاله‌ها = | |||
|نمایشنامه‌ها = | |||
|فیلم‌نامه‌ها = | |||
|دیوان اشعار = | |||
|تخلص = | |||
|فیلم ساخته بر اساس اثر= | |||
| همسر = | |||
| شریک زندگی = | |||
| فرزندان = | |||
|تحصیلات = | |||
|دانشگاه = | |||
|حوزه = | |||
|شاگرد = | |||
|استاد = | |||
|علت شهرت = | |||
| تأثیرگذاشته بر = | |||
| تأثیرپذیرفته از = | |||
| وب‌گاه = | |||
|گفتاورد = | |||
|امضا = | |||
}} | |||
== زندگینامه == | |||
طراز یزدی به سال 1187 ه ق. متولد شد. او شاعری توانا و ادیبی فاضل بود و به فنون شعر و ادب تسلط داشت اما مدیحه‌گو و هجوسرا بود.وی در زمان حیاتش به شهرت رسید و شعرش مورد پسند ارباب شعر و ادب قرار گرفت. پدرش حاج عبد الکریم از معاریف شهر یزد و از معماران بنام عصر خود بود و در میان مردم از محبوبیت و شهرت برخوردار بود. | |||
طراز علوم اولیه و عربیه را از اساتید فن فرا گرفت و چون دارای هوش و استعداد سرشار بود به سرعت رشد کرد و در میان مردم چهره‌ای آراسته به فضل و ادب شناخته شد و در شعر نیز منزلتی والا یافت و خط و خوشنویسی تعلیم گرفت و از خوشنویسان شهر خود گردید. | طراز علوم اولیه و عربیه را از اساتید فن فرا گرفت و چون دارای هوش و استعداد سرشار بود به سرعت رشد کرد و در میان مردم چهره‌ای آراسته به فضل و ادب شناخته شد و در شعر نیز منزلتی والا یافت و خط و خوشنویسی تعلیم گرفت و از خوشنویسان شهر خود گردید. | ||
طراز پس از کسب معلومات متداوله چندی | طراز پس از کسب معلومات متداوله چندی پیشه پدر را دنبال کرد اما چون شاعری ظریف طبع و خوش ذوق بود شغل پدر مطابق سلیقه‌اش قرار نگرفت و از آن دست کشید و راهی تهران شد و به دربار محمد شاه قاجار راه یافت و مورد نوازش قرار گرفت، ولی صدر اعظم وقت (حاج میرزا آقاسی) بر اثر سعایت بدخواهان او را مورد بی‌مهری قرار داد و این رفتار، طراز را خوش نیامد و به هجوش پرداخت. | ||
طراز چون احساس خطر کرد از تهران گریخت و به زادگاه خود رفت ولی در نایین به دستور صدر اعظم او را گرفته و تا سرحدّ مرگ شکنجه‌اش کردند و بعد به گوشه‌ای انداختند. تنی چند از مسافران او را شناختند و با خود به یزد بردند و به معالجه‌اش پرداختند. | طراز چون احساس خطر کرد از تهران گریخت و به زادگاه خود رفت ولی در نایین به دستور صدر اعظم او را گرفته و تا سرحدّ مرگ شکنجه‌اش کردند و بعد به گوشه‌ای انداختند. تنی چند از مسافران او را شناختند و با خود به یزد بردند و به معالجه‌اش پرداختند. پس از آن واقعه دست از مدح و ذم کشید، جز به ستایش پیغمبر (ص) و دودمانش شعری نسرود و از گذشته‌اش اظهار تأسف کرد. | ||
طراز | طراز بر اثر صدمات وارده‌ی جسمی و تألمات روحی در حالی که بیش از 37 سال نداشت در سال 1224 ه. ق. بدرود حیات گفت. | ||
<br /> | |||
== اشعار == | |||
| خط ۲۸: | خط ۷۸: | ||
{{ب| از هر طرف غبار مصیبت فرو گرفت|کاشانه‌های شهپر جبریل رفته را }} | {{ب| از هر طرف غبار مصیبت فرو گرفت|کاشانه‌های شهپر جبریل رفته را }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
{| class="" style="margin: 0 auto; " | |||
| class="b" |<span class="beyt"> آتش زد این بهار جگرهای تفته را</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">ماند سحاب، خیمه‌ی برباد رفته را </span> | |||
|- | |||
| class="b" |<span class="beyt"> بود آتشی نهفته به دلها و برفروخت</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">باد بهار، آتش در دل نهفته را </span> | |||
|- | |||
| class="b" |<span class="beyt"> یاد آورم چو غنچه‌ی سیراب بنگرم</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">آن غنچه‌های تشنه‌ی در خون شکفته را </span> | |||
|- | |||
| class="b" |<span class="beyt"> خیزد ز خاک سبزه و یاد آورد حسین</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">آن سبز خط سلاله‌ی در خاک خفته را </span> | |||
|- | |||
| class="b" |<span class="beyt"> از کربلا شنفته‌ای، ای دل حکایتی</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">هرگز به دیده نیست شباهت شنفته را </span> | |||
|- | |||
| class="b" |<span class="beyt"> هفت آسمان هنوز بگرید بر آن که دید</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">در خون خضاب کاکل ماه دو هفته را </span> | |||
|- | |||
| class="b" |<span class="beyt"> از هر طرف غبار مصیبت فرو گرفت</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">کاشانه‌های شهپر جبریل رفته را </span> | |||
|} | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 853. | * [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 853.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
نسخهٔ ۲۱ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۲۵
میرزا عبد الوهاب طراز یزدی از مشاهیر شعرای دوره قاجاریه است.
| طراز یزدی | |
|---|---|
| نام اصلی | میرزا عبدالوهاب طراز یزدی |
| زادروز | سال 1187 ه. ق. |
| مرگ | سال 1224 ه. ق. |
| علت مرگ | شکنجه توسط صدر اعظم محمد شاه قاجار |
زندگینامه
طراز یزدی به سال 1187 ه ق. متولد شد. او شاعری توانا و ادیبی فاضل بود و به فنون شعر و ادب تسلط داشت اما مدیحه‌گو و هجوسرا بود.وی در زمان حیاتش به شهرت رسید و شعرش مورد پسند ارباب شعر و ادب قرار گرفت. پدرش حاج عبد الکریم از معاریف شهر یزد و از معماران بنام عصر خود بود و در میان مردم از محبوبیت و شهرت برخوردار بود.
طراز علوم اولیه و عربیه را از اساتید فن فرا گرفت و چون دارای هوش و استعداد سرشار بود به سرعت رشد کرد و در میان مردم چهره‌ای آراسته به فضل و ادب شناخته شد و در شعر نیز منزلتی والا یافت و خط و خوشنویسی تعلیم گرفت و از خوشنویسان شهر خود گردید.
طراز پس از کسب معلومات متداوله چندی پیشه پدر را دنبال کرد اما چون شاعری ظریف طبع و خوش ذوق بود شغل پدر مطابق سلیقه‌اش قرار نگرفت و از آن دست کشید و راهی تهران شد و به دربار محمد شاه قاجار راه یافت و مورد نوازش قرار گرفت، ولی صدر اعظم وقت (حاج میرزا آقاسی) بر اثر سعایت بدخواهان او را مورد بی‌مهری قرار داد و این رفتار، طراز را خوش نیامد و به هجوش پرداخت.
طراز چون احساس خطر کرد از تهران گریخت و به زادگاه خود رفت ولی در نایین به دستور صدر اعظم او را گرفته و تا سرحدّ مرگ شکنجه‌اش کردند و بعد به گوشه‌ای انداختند. تنی چند از مسافران او را شناختند و با خود به یزد بردند و به معالجه‌اش پرداختند. پس از آن واقعه دست از مدح و ذم کشید، جز به ستایش پیغمبر (ص) و دودمانش شعری نسرود و از گذشته‌اش اظهار تأسف کرد.
طراز بر اثر صدمات وارده‌ی جسمی و تألمات روحی در حالی که بیش از 37 سال نداشت در سال 1224 ه. ق. بدرود حیات گفت.
اشعار
| آتش زد این بهار جگرهای تفته را | ماند سحاب، خیمه‌ی برباد رفته را | |
| بود آتشی نهفته به دلها و برفروخت | باد بهار، آتش در دل نهفته را | |
| یاد آورم چو غنچه‌ی سیراب بنگرم | آن غنچه‌های تشنه‌ی در خون شکفته را | |
| خیزد ز خاک سبزه و یاد آورد حسین | آن سبز خط سلاله‌ی در خاک خفته را | |
| از کربلا شنفته‌ای، ای دل حکایتی | هرگز به دیده نیست شباهت شنفته را | |
| هفت آسمان هنوز بگرید بر آن که دید | در خون خضاب کاکل ماه دو هفته را | |
| از هر طرف غبار مصیبت فرو گرفت | کاشانه‌های شهپر جبریل رفته را |
| آتش زد این بهار جگرهای تفته را | ماند سحاب، خیمه‌ی برباد رفته را | |
| بود آتشی نهفته به دلها و برفروخت | باد بهار، آتش در دل نهفته را | |
| یاد آورم چو غنچه‌ی سیراب بنگرم | آن غنچه‌های تشنه‌ی در خون شکفته را | |
| خیزد ز خاک سبزه و یاد آورد حسین | آن سبز خط سلاله‌ی در خاک خفته را | |
| از کربلا شنفته‌ای، ای دل حکایتی | هرگز به دیده نیست شباهت شنفته را | |
| هفت آسمان هنوز بگرید بر آن که دید | در خون خضاب کاکل ماه دو هفته را | |
| از هر طرف غبار مصیبت فرو گرفت | کاشانه‌های شهپر جبریل رفته را |