خاکى شیرازى: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| نام = خاکی شیرازی | | نام = خاکی شیرازی | ||
| تصویر = | | تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام اصلی = ملا محمد ابراهیم قارى | | نام اصلی = ملا محمد ابراهیم قارى | ||
| زمینه فعالیت = شاعر | | زمینه فعالیت = شاعر | ||
| ملیت = | | ملیت =ایرانی | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد = | ||
| محل تولد = | | محل تولد = | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۴: | ||
| محل زندگی = | | محل زندگی = | ||
| مختصات محل زندگی = | | مختصات محل زندگی = | ||
| مدفن = | | مدفن = وادى السلام | ||
|در زمان حکومت = | |در زمان حکومت = | ||
|اتفاقات مهم = | |اتفاقات مهم = | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
|فیلم‌نامه‌ها = | |فیلم‌نامه‌ها = | ||
|دیوان اشعار = | |دیوان اشعار = | ||
|تخلص = | |تخلص = خاکى | ||
|فیلم(های) ساخته بر اساس اثر(ها)= | |فیلم(های) ساخته بر اساس اثر(ها)= | ||
| همسر = | | همسر = | ||
| خط ۴۰: | خط ۳۹: | ||
|استاد = | |استاد = | ||
|علت شهرت = | |علت شهرت = | ||
| تأثیرگذاشته بر = | | تأثیرگذاشته بر =شاعران عاشورایی دوره معاصر خود | ||
| تأثیرپذیرفته از = | | تأثیرپذیرفته از = | ||
| وب‌گاه = | | وب‌گاه = | ||
| خط ۹۷: | خط ۹۶: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
===رباعى=== | ===رباعى=== | ||
نسخهٔ ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۵۵
| خاکی شیرازی | |
|---|---|
| نام اصلی | ملا محمد ابراهیم قارى |
| زمینهٔ کاری | شاعر |
| مرگ | 1286 ه.ق |
| ملیت | ایرانی |
| جایگاه خاکسپاری | وادى السلام |
| تخلص | خاکى |
| اثرگذاشته بر | شاعران عاشورایی دوره معاصر خود |
خاکی شیرازی درگذشته 1286 ه.ق از شعراى سده سیزدهم هجرى بود.
زندگینامه
نامش محمد ابراهیم قاری و به روایتى متخلص به «خاکى»، مردی با صلاح و تقوی و یکی از دراویش و شعر بود. او از علم قرائت و جفر و غیره اطّلاع داشته است و مراثی بسیاری گفته است. شعر ملا ابراهیم طبع و قدر منظوم کردن داشته و به واسطه قدس و زهد، غیر از مراثى تلاشی برای سرودن در سبک‌های دیگر نداشته است....» [۱] خاکی به سال 1286 ه. ق. رحلت کرده و جنازه‌اش را در وادی السّلام نجف اشرف مدفون است. [شاعر دیگرى با همین عنوان (خاکى شیرازى) در شیراز مى‌زیسته که نامش میرزا محمد امین بوده و به سال 1250 ه.ق در تهران درگذشته است. [۲]]
آثار
اشعار پراکنده‌اى که از خاکى شیرازى در دو تذکره حدیقة الشعراء و مرآة الفصاحه آمده در سبک عراقى است و وى از شیوه بیانى این سبک براى به تصویر کشیدن مطالبى که در نظر داشته استفاده کرده است. اشعار
| شنیده‌اید حسینى به ظلم گشت شهید | ندیده‌اید که چشم سپهر خون بارید | |
| شنیده‌اید که کردند تیربارانش | ندیده‌اید به یاران و عترتش چه رسید | |
| شنیده‌اید که از خون سر نمود وضو | ندیده‌اید که چون در سجود سر بخشید! [۳] |
خاکى شیرازى دوازده بندى در مراثى سالار شهیدان داشته ولى مؤلف تذکره مرآة الفصاحه تنها بند سوم آن را نقل کرده است.
| چون شهسوار عرصه میدان کربلا شد | غوطه‌ور به لجّه عمان کربلا | |
| بارید آسمان به زمین بس که سیل خون | شد مهر و ماه غرقه طوفان کربلا | |
| شیرخدا به راحت [۴] و آلوده گرگ چرخ | دندان به خون یوسف کنعان کربلا |
| مسجد به دیر و سَبحه به زنّار شد بدل | چون شد فسرده شمع شبستان کربلا | |
| از تندباد حادثه دوران به باد داد | بشکفت هر گلى ز گلستان کربلا | |
| در جوى خون لاله‌عذاران سرو قد | گردیده لاله‌زار بیابان کربلا | |
| غیر از سرشک حسرت و آب دل کباب | آبى که زد بر آتش مهمان کربلا | |
| آل زنا غنوده بر اورنگ زرنگار | و اندر خرابه پرده‌نشینان کربلا | |
| اى زادۀ زیاد، کجا مى‌رود زِ یاد | ظلمى که از تو رفت به سلطان کربلا | |
| تا روز حشر لعنت حق بر یزید باد | «هل من مَزید» نار بر او مزید باد! [۵] |
***
| مظلوم کربلا! سر و جانم فداى تو | نبود به جان تو به سرم جز هواى تو | |
| هر صبح و شام و روز و شب و سال و ماه عمر | چون نى‌نوا کنم ز غم نینواى تو [۶] |
رباعى
| محبوب قلوب عالمین است حسین | زینت ده بزم شور و شین است حسین | |
| امروز اگر نجات فردا طلبى | مى‌دان به یقین همه حسین است حسین [۷] | |
| به کربلا ز نجف یا على!تعال تعال [۸] | ببین به حال حسین و بر او بنال بنال | |
| مه محرمش از تشنگى چو ماه صیام | بر او قتال حلال و حرام آب زلال! | |
| هزار و نهصد و پنجاه زخم بر بدنش | نه سر عمامه نه تن سر ز ظلم اهل ضلال... | |
| به پیشگاه خسان صف‌زنان نگر ز جفا | سر برهنه و روى گشاده عترت و آل [۹] |
منابع
پی نوشت
- ↑ حدیقة الشعراء،ج 1،ص 522 و 523.
- ↑ تذکره مرآت الفصاحة،ص 180.
- ↑ همان،ص 178.
- ↑ خاکى شیرازى از کجا دریافته است که امیر مومنان على (ع) در جریان مصائب و شهادت حضرت سید الشهداء (ع) در امن و راحت و آسایش بوده است؟!این شیوه سخن گفتن دور از ادب و خلاف واقع است. او مى‌توانست بگوید: شیر خدا نبود که آلود گرگ چرخ دندان به خون یوسف کنعان کربلا شاعران آیینى ما باید بایدها و نبایدهاى شعر آیینى را دقیقا مراعات کنند و از این‌گونه سخن گفتن بپرهیزند. [البته شاید منظور شاعر از «راحت»، همان غنودن به خواب مرگ و شهادت باشد.]
- ↑ تذکره مرآة الفصاحه،ص 179.
- ↑ حدیقة الشعراء،ج 1،ص 523.
- ↑ همان.
- ↑ در متن آمده:ز کربلا به نجف....
- ↑ در حاشیه نسخه،مولف با خط ریز و رنگ پریده نوشته:«باقى این مرثیه را حاجى ملا اسماعیل بلبل دارد،باید ان شاء اللّه گرفته شود.»(ر.ک:حدیقة الشعراء،ج 1،ص 523.)