سید حکیم بینش: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    =سید حکیم بینش
| نام                    =سید حکیم بینش
| تصویر                  =
| تصویر                  =seyyed hakim binesh.jpg
 
| توضیح تصویر            =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| زمینه فعالیت          =شعر
| ملیت                  =
| ملیت                  =افغان
| تاریخ تولد            =1355 ه.ش
| تاریخ تولد            =1355
| محل تولد                =افغانستان
| محل تولد                =افغانستان
| والد                =
| والد                =
خط ۳۵: خط ۳۴:
| فرزندان                =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =کارشناسی شیمى
|تحصیلات                  =کارشناسی شیمى
|دانشگاه                =
|دانشگاه                =دانشگاه اصفهان
|حوزه                  =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|شاگرد                  =

نسخهٔ ‏۱۴ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۰۷

سید حکیم بینش
Seyyed hakim binesh.jpg
زمینهٔ کاری شعر
زادروز 1355
افغانستان
ملیت افغان
مدرک تحصیلی کارشناسی شیمى
دانشگاه دانشگاه اصفهان

سید حکیم بینش (زاده 1355 در بامیان- افغانستان) شاعر افغان است.

زندگینامه

وی دوران کودکى‌اش را در فضاى خون و دود و باروت پشت سر گذاشت و در سال 1364 با خانواده خود عازم ایران شد و در شهر مشهد اقامت کرد. او پس اخذ دیپلم در رشتۀ ریاضى و فیزیک از دبیرستان‌هاى مشهد، وارد دانشگاه شد و در سال 1380 در رشته شیمى از دانشگاه اصفهان فارغ‌التحصیل گردید. [۱]

شعر او سرشار از درون مایه‌هاى دینى و مکتبى است و بیشتر در قالب‌هاى آزاد طبع‌آزمایى مى‌کند.

آثار

اشعار

ماه که شهید شد(براى بانوى کربلا حضرت زینب(س))

رو در روى فاجعه آسمان سعۀ صدر تو بود

هاجرِ نگاهت تا فرات با شتاب مى‌دوید

و فرات سرابى بیش نبود

آن طرف‌تر از نخلستان فولادین

اسماعیلت را به کوه سپردى

از گلوگاهش زمزم سرخ جارى گشت

و کوه شرمنده‌ات بود

ماه که شهید شد درفش را بر پا نگاه داشتى

خیمه‌گاه بیستون مى‌سوخت

از دلت چه کسى خبر داشت؟!

عاشورا با اسارتت تکثیر شد. [۲]

منابع

پی نوشت

  1. مشرق گل‌هاى فروزان.
  2. مجلّه شعر، شمارۀ 14، آبان 73، سال دوم، ویژه‌نامۀ شعر افغانستان؛ مشرق گل‌هاى فروزان، نشر ستاره.