نصرت اردبیلى: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
'''نصرت اردبیلى''' از شعراى قرن سیزدهم هجرى ایرانی است.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    =نصرت اردبیلى
| نام                    =نصرت اردبیلى
| تصویر                  =
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =میرزا نصر اللّه اردبیلی
| نام اصلی              =میرزا نصراللّه اردبیلی
| زمینه فعالیت          =فقه و ادبیات
| زمینه فعالیت          =فقه و ادبیات
| ملیت                  =ایرانی
| ملیت                  =ایرانی
خط ۱۵: خط ۱۵:
| مختصات محل زندگی        =
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  = نجف
| مدفن                  = نجف
|در زمان حکومت          = محمد شاه
|در زمان حکومت          = محمدشاه
|اتفاقات مهم            =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
| نام دیگر              =
|لقب                    =صدر الممالکى
|لقب                    =صدرالممالکى
|بنیانگذار              =
|بنیانگذار              =
| پیشه                  =
| پیشه                  =
خط ۳۷: خط ۳۷:
|حوزه                  =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =حاجى محمد حسین بن شیخ زین العابدین (حسینعلى شاه)
|استاد                  =حاجى محمدحسین بن شیخ زین‌العابدین (حسینعلى شاه)
|علت شهرت              =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرگذاشته بر        =
خط ۴۵: خط ۴۵:
|امضا                  =
|امضا                  =
}}
}}
'''نصرت اردبیلى''' از شعراى سده سیزدهم هجرى بود.
==زندگینامه==
==زندگینامه==
میرزا نصر اللّه اردبیلی، متخلص به «نصرت» با محمد شاه قاجار معاصر بوده است. زادگاهش اردبیل بوده و در جوانى براى تحصیل علوم متعارف زمان خود عازم اصفهان مى‌شود. او سپس به تصوف روی می‌آورد. نصرت لقب و منصب «صدر الممالکى» و وزارت صدارت محمد شاه را به دست می‌آورد. وى پس از درگذشت محمد شاه، و وقایع بعد از آن، به کرمانشاه و سپس به عتبات عالیات رفت. مقبره وى در نجف اشرف است.<ref>حدیقة الشعراء، سید احمد دیوان بیگى شیرازى، به تصحیح و تحشیه دکتر عبد الحسین نوایى، ج ص 1889 و 1890.</ref>
میرزا نصراللّه اردبیلی، متخلص به «نصرت» با محمدشاه قاجار معاصر بوده‌است. زادگاهش اردبیل بوده و در جوانى براى تحصیل علوم متعارف زمان خود عازم اصفهان مى‌شود. او سپس به تصوف روی می‌آورد. نصرت لقب و منصب «صدرالممالکى» و وزارت صدارت محمدشاه را به دست می‌آورد. وى پس از درگذشت محمدشاه، و وقایع بعد از آن، به کرمانشاه و سپس به عتبات عالیات رفت. مقبره وى در نجف اشرف است.<ref>حدیقةالشعراء، سید احمد دیوان بیگى شیرازى، به تصحیح و تحشیه دکتر عبدالحسین نوایى، ج ۳، ص ۱۸۸۹ و ۱۸۹۰.</ref>


==آثار==
==آثار==
در آثار معدودى که از «نصرت» اردبیلى باقى مانده علاوه بر رویکرد عرفانی‌، شیوه بیانى و شگرد کلامى سبک عراقى دیده مى‌شود.
در آثار معدودى که از «نصرت» اردبیلى باقى مانده علاوه بر رویکرد عرفانی‌، شیوه بیانى و شگرد کلامى سبک عراقى دیده مى‌شود.


===اشعار===
==اشعار==


====مرثیه منظوم عاشورایى====
===مرثیه منظوم عاشورایى===


{{شعر}}
{{شعر}}
خط ۶۲: خط ۶۰:
{{ب|اى سّر «کنت کنزاً» مکنون «من عَرَف»| وى رمز «هل اتى» اثر «لا فتى» حسین }}
{{ب|اى سّر «کنت کنزاً» مکنون «من عَرَف»| وى رمز «هل اتى» اثر «لا فتى» حسین }}


{{ب|احرام کعبه حرم کبریا ببند|اى برگزیده حرم کبریا، حسین<ref>همان، ص 1891.</ref>}}
{{ب|احرام کعبه حرم کبریا ببند|اى برگزیده حرم کبریا، حسین<ref>همان، ص ۱۸۹۱.</ref>}}


{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


{{شعر}}
{{شعر}}
خط ۸۲: خط ۷۹:


{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
 
{| class="" style="margin: 0 auto; "
 
| class="b" |<span class="beyt">اى خاک کربلا! تو چه خاک معطرى</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">خاک هزار باره به از مشک و عنبرى </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt">خاک و براى تشنه‌لبان وصال حق</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">اى خاک کربلا! تو به از آب کوثرى</span>
|-
| class="b" |<span class="beyt">بطحا و زمزم و حرم و قرب، فى المثلى</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">آن‌ها کواکب‌اند و، تو خورشید انورى </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt">با این همه شرافت و این رتبه، اى عجب</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">غمگین و غم‌فزا و ملول و مکدرى </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt">دیدى مگر دو دست مه هاشمى ز تن</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">هریک فتاده چون علم ماه پیکرى</span>
|-
| class="b" |<span class="beyt">اى واى! دیده‌اى تو حسین و هزار زخم</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">شمرى به پیش رفته و، بگرفته خنجرى </span>
|}
<br />
{{شعر}}
{{شعر}}


خط ۹۲: خط ۱۱۳:
{{ب|این خون اگر نبود ذبیح اللّه<ref>حضرت اسماعیل(ع).</ref> از منا|برگشتن و ذبیح نگشتن گمان نبود }}
{{ب|این خون اگر نبود ذبیح اللّه<ref>حضرت اسماعیل(ع).</ref> از منا|برگشتن و ذبیح نگشتن گمان نبود }}


{{ب|«نصرت»! بلند و فاش بگو تا که بشنوند|این خون اگر نبود جحیم و جنان نبود<ref>همان، ص 1890-1891.کسانى که مایل‌اند درباره او تحقیق بیشترى کنند مى‌توانند به مآخذى از قبیل: بستان السیاحه، طرایق الحقایق، مجمع الفصحا، منتظم‌ ناصرى، تاریخ قاجاریه سپهر، روضة الصّفاى ناصرى و دانشمندان آذربایجان مراجعه نمایند.</ref>}}
{{ب|«نصرت»! بلند و فاش بگو تا که بشنوند|این خون اگر نبود جحیم و جنان نبود<ref>همان، ص ۱۸۹--۱۸۹۱.کسانى که مایل‌اند درباره او تحقیق بیشترى کنند مى‌توانند به مآخذى از قبیل: بستان السیاحه، طرایق‌الحقایق، مجمع‌الفصحا، منتظم‌ ناصرى، تاریخ قاجاریه سپهر، روضةالصّفاى ناصرى و دانشمندان آذربایجان مراجعه نمایند.</ref>}}


{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
خط ۹۸: خط ۱۱۹:
==منابع==
==منابع==


*[[کاروان شعر عاشورا|محمد علی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا، زمزم هدایت، ج 1، ص272-273.]]
*[[کاروان شعر عاشورا|محمدعلی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا، زمزم هدایت، ج ۱، ۲۷۲-۲۷۳.]]


==پی نوشت==
==پی نوشت==