ذات عرق: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
ذات عِرْق، بخشی از وادی عَقیق، از میقات‌های [[حج]] و منزل‌گاه‌های مسیر [[مکه]] و [[کوفه]] است. در [[واقعه کربلا]]، بین [[امام حسین (ع)]] و [[بشر بن غالب]] در این مکان گفت‌وگویی صورت گرفت. [[سریه ذات عرق]] در [[سال سوم هجرت]] در آنجا رخ داده است.
{{مسیر حرکت امام حسین}}
ذات عِرْق، بخشی از وادی عَقیق، از میقات‌های حج و منزل‌گاه‌های مسیر مکه و [[کوفه]] است. در واقعه [[کربلا]]، بین [[امام حسین (ع)]] و [[بشر بن غالب]] در این مکان گفت‌وگویی صورت گرفت. [[سریه ذات عرق]] در سال سوم هجرت در آنجا رخ داده است.


==موقعیت==
==موقعیت==
سرزمین ذات عرق بخشی از وادی عقیق و مرز بین [[نجد]] و [[تهامه]] است و در فاصله 92 کیلومتری شمال شرقی مکه قرار دارد. گفته شده  ذات عرق، از نام کوهی در نزدیکی مکه گرفته شده است.<ref> ''معجم البلدان''، ج4، ص108</ref> این منزل بین [[بستان بنی عامر]] و [[غمره]] قرار دارد.<ref>مقدسی، ص106</ref>
سرزمین ذات عرق بخشی از وادی عقیق و مرز بین نجد و تهامه است و در فاصله ۹۲ کیلومتری شمال شرقی مکه قرار دارد. گفته شده  ذات عرق، از نام کوهی در نزدیکی مکه گرفته شده است.<ref> ''معجم البلدان''، ج۴، ص۱۰۸</ref> این منزل بین [[بستان بنی عامر]] و [[غمره]] قرار دارد.<ref>مقدسی، ص۱۰۶</ref>


==میقات حج==
==میقات حج==
{{مسیر حرکت امام حسین}}
فقیهان شیعه [[وادی عقیق]] را میقات عراقیان و اهل شرق می‌دانند. وادی عقیق شامل مسلخ، [[غمره]] و ذات عرق است. بیشتر آنان احرام از هر یک از این مکان‌ها را جایز می‌دانند.<ref>ابن براج، ج۱، ص۲۱۴؛ ابن حمزه، ص۱۶۰</ref> شماری از آنان احرام از ذات عرق را منوط به حال اضطرار کرده‌اند.<ref>طوسی، ص۲۱۰؛ ج۱، ص۳۱۲؛ ر. ک. صاحب جواهر، ج۱۸، ص۱۰۶</ref><ref>[http://www.sistani.org/persian/archive/451 میقات‌های احرام: سایت دفتر آیت الله سیستانی]</ref>
[[فقه امامیه|فقیهان]] [[شیعه]] [[وادی عقیق]] را [[میقات]] عراقیان و اهل شرق می‌دانند. وادی عقیق شامل [[مسلخ]]، غمره و ذات عرق است. بیشتر آنان [[احرام]] از هر یک از این مکان‌ها را جایز می‌دانند.<ref>ابن براج، ج1، ص214؛ ابن حمزه، ص160</ref> شماری از آنان احرام از ذات عرق را منوط به حال اضطرار کرده‌اند.<ref>طوسی، ص210؛ ج1، ص312؛ ر. ک. صاحب جواهر، ج18، ص106</ref><ref>[http://www.sistani.org/persian/archive/451 میقات‌های احرام: سایت دفتر آیت الله سیستانی]</ref>


==وقایع==
==وقایع==
سریه ذات عرق <small>(سریه [[زید بن حارثه]]، سریه قرده)</small> در [[جمادی الآخرة|جمادی الاخر]] [[سال سوم قمری|سال سوم]] <small>(28 ماه پس از [[هجرت]])</small> به فرماندهی [[زید بن حارثه]] در این مکان رخ داده است.<ref>انساب الاشراف، ج1، ص374</ref>
سریه ذات عرق <small>(سریه زید بن حارثه، سریه قرده)</small> در جمادی الاخر سال سوم <small>(۲۸ ماه پس از [[هجرت]])</small> به فرماندهی زید بن حارثه در این مکان رخ داده است.<ref>انساب الاشراف، ج۱، ص۳۷۴</ref>


ذات عرق، نخستین منزلی است که امام حسین (ع) پس از مکه در آن توقف کرد.<ref>ارشاد، ج2، ص69</ref> در [[واقعه کربلا]]، امام حسین (ع) در این منزل با [[بشر بن غالب]] از [[بنی اسد]] دیدار و گفت‌و‌گو کرد. بشر اوضاع کوفه را به امام گزارش داد.<ref>ابن اعثم، فتوح، ج5، ص71-70.</ref> ابن غالب سپس [[تفسیر]] آیه 71 [[سوره اسرا|اسرا]] را از آن حضرت پرسید.<ref>صدوق، امالی، ص153</ref> در [[امالی (شیخ صدوق)|امالی]] [[شیخ صدوق]] مکان این گفتگو [[ثعلبیه]] ذکر شده است.<ref>صدوق، امالی، ص153</ref>
ذات عرق، نخستین منزلی است که امام حسین (ع) پس از مکه در آن توقف کرد.<ref>ارشاد، ج۲، ص۶۹</ref> در واقعه کربلا، امام حسین (ع) در این منزل با [[بشر بن غالب]] از بنی اسد دیدار و گفت‌و‌گو کرد. بشر اوضاع کوفه را به امام گزارش داد.<ref>ابن اعثم، فتوح، ج۵، ص۷۱-۷۰.</ref> ابن غالب سپس تفسیر آیه۷۱ اسرا را از آن حضرت پرسید.<ref>صدوق، امالی، ص۱۵۳</ref> در [[امالی (شیخ صدوق)|امالی]] شیخ صدوق مکان این گفتگو [[ثعلبیه]] ذکر شده است.<ref>صدوق، امالی، ص۱۵۳</ref>


به گفتۀ [[محمد سماوی|سماوی]] در [[ابصار العین فی انصار الحسین (کتاب)|ابصارالعین]]، [[محمد بن عبدالله بن جعفر|محمد]] و [[عون بن عبدالله بن جعفر|عون]] فرزندان [[عبدالله بن جعفر بن ابی طالب|عبدالله بن جعفر]]، از مکه نامۀ پدر را در وادی عقیق به امام رساندند و به آن حضرت محلق شدند. اما عبدالله بن جعفر با [[یحیی بن سعید بن عاص|یحیی بن سعید]] که امان نامه‌ای از [[عمرو بن سعید بن عاص|عمرو بن سعید]] <small>(عامل [[مدینه]])</small> به همراه داشتند در ذات عرق با امام دیدار کردند و پس از آنکه امام به امان‌نامۀ آنان اعتنایی نکرد و عبدالله از همراهی آن حضرت عذر آورد، برگشتند.<ref> سماوی، ابصارالعین، ص75.</ref>
به گفتۀ سماوی در [[ابصار العین فی انصار الحسین (کتاب)|ابصارالعین]]، [[محمد بن عبد الله جعفر|محمد]] و [[عون بن‌ عبدالله بن‌ جعفر طیار|عون]] فرزندان عبدالله بن جعفر، از مکه نامۀ پدر را در وادی عقیق به امام رساندند و به آن حضرت محلق شدند. اما عبدالله بن جعفر با یحیی بن سعید که امان نامه‌ای از [[عمرو بن سعید بن عاص|عمرو بن سعید]] <small>(عامل مدینه)</small> به همراه داشتند در ذات عرق با امام دیدار کردند و پس از آنکه امام به امان‌نامۀ آنان اعتنایی نکرد و عبدالله از همراهی آن حضرت عذر آورد، برگشتند.<ref> سماوی، ابصارالعین، ص۷۵.</ref>
{{گفت و گو
==پیوند به بیرون==
|عرض= 38
 
|تراز=راست
* [http://http://fa.wikishia.net/view/%D8%B0%D8%A7%D8%AA_%D8%B9%D8%B1%D9%82 دانشنامه مجازی مکتب اهل بیت (ع)]
|تورفتگی=25
|رنگ حاشیه=
|شکل بندی جدول=
|شکل بندی عنوان=
|شکل بندی ستون راست=
|شکل بندی ستون چپ=
|شکل بندی آدرس=
|عنوان= گفتگوی امام حسین با بشر بن غالب در ذات عرق
| '''[[امام حسین(ع)]]''': مردم کوفه را چگونه دیدی؟
| '''[[بشر بن غالب]]''': قلب‌های مردم با شما اما شمشیرهایشان با [[بنی امیه]] است.
| راست گفتی‌ای برادر [[بنی اسد|اسدی]]! خداوند آنچه بخواهد انجام می‌دهد، و آنچه اراده کند، فرمان می‌دهد.
| [[تفسیر]] [[آیه]] <small>(«یوم ندعو کل اناس بامامهم؛ [یاد کن‌] روزی را که هر گروهی را با پیشوایشان فرا می‌خوانیم»)</small> چیست؟
| آری [[امام]] و پیشوایی که مردم را به راه راست و به سوی خوشبختی می‌خواند، گروهی از وی پیروی می‌کنند. و پیشوای دیگری که به انحراف و بدبختی دعوت می‌کند. گروهی نیز از وی پیروی می‌کنند، گروه اول در [[بهشت]] و گروه دوم در [[جهنم|ذوزخ‌اند]].<ref>ابن اعثم، فتوح، ج5، ص71-70.؛ خوارزمی، ج1، ص319</ref> این است معنای آیه دیگر که «فریق فی الجنة و فریق فی السعیر».<ref>صدوق، امالی، ص153</ref>
}}{{پاک کن}}


==پیوند به بیرون==
[http://http://fa.wikishia.net/view/%D8%B0%D8%A7%D8%AA_%D8%B9%D8%B1%D9%82 دانشنامه مجازی مکتب اهل بیت (ع)]
==منابع==
==منابع==


*ابن اعثم کوفی، احمد بن اعثم، الفتوح، تحقیق: علی شیری، دارالأضواء، بیروت، 1411ق/1991م.
*ابن اعثم کوفی، احمد بن اعثم، الفتوح، تحقیق: علی شیری، دارالأضواء، بیروت، ۱۴۱۱ق/۱۹۹۱م.
*شیخ مفید، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، کنگره شیخ مفید، قم، 1413ق.
*شیخ مفید، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، کنگره شیخ مفید، قم، ۱۴۱۳ق.
*خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین علیه‌السلام، انوار الهدی، قم، 1423ق.
*خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین علیه‌السلام، انوار الهدی، قم، ۱۴۲۳ق.
*شیخ صدوق، أمالی، اعلمی، بیروت، 1400ق.
*شیخ صدوق، أمالی، اعلمی، بیروت، ۱۴۰۰ق.
*مقدسی، محمد بن احمد، أحسن التقاسیم فی معرفة الأقالیم، مکتبة مدبولی، القاهره، 1411ق/1991م.
*مقدسی، محمد بن احمد، أحسن التقاسیم فی معرفة الأقالیم، مکتبة مدبولی، القاهره، ۱۴۱۱ق/۱۹۹۱م.
*حموی بغدادی، یاقوت، معجم البلدان، دارصادر، بیروت، 1995م.
*حموی بغدادی، یاقوت، معجم البلدان، دارصادر، بیروت، ۱۹۹۵م.
*طوسی، محمد بن حسن، النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی‌، بیروت، دارالکتاب العربی‌، 1400ق.
*طوسی، محمد بن حسن، النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی‌، بیروت، دارالکتاب العربی‌،۱۴۰۰ق.
*طرابلسی، قاضی، (ابن براج)، المهذب‌، محقق/ مصحح: جمعی از محققین و مصححین تحت إشراف شیخ جعفر سبحانی‌، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم‌، 1406ق.
*طرابلسی، قاضی، (ابن براج)، المهذب‌، محقق/ مصحح: جمعی از محققین و مصححین تحت إشراف شیخ جعفر سبحانی‌، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم‌، ۱۴۰۶ق.
*طوسی (ابن حمزه)، محمد بن علی، الوسیلة إلی نیل الفضیلة‌، محقق/ مصحح: محمد حسون‌، انتشارات کتابخانه آیة الله مرعشی نجفی، 1408ق.
*طوسی (ابن حمزه)، محمد بن علی، الوسیلة إلی نیل الفضیلة‌، محقق/ مصحح: محمد حسون‌، انتشارات کتابخانه آیة الله مرعشی نجفی، ۱۴۰۸ق.
*صاحب جواهر، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام‌، محقق/ مصحح: عباس قوچانی-علی آخوندی‌، دارإحیاء التراث العربی‌، بیروت، 1404ق.
*صاحب جواهر، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام‌، محقق/ مصحح: عباس قوچانی-علی آخوندی‌، دارإحیاء التراث العربی‌، بیروت، ۱۴۰۴ق.
*بلاذری، احمد بن یحیی، جمل من انساب الأشراف، تحقیق: سهیل زکار و ریاض زرکلی، دارالفکر، بیروت، 1417ق/1996م.
*بلاذری، احمد بن یحیی، جمل من انساب الأشراف، تحقیق: سهیل زکار و ریاض زرکلی، دارالفکر، بیروت، ۱۴۱۷ق/۱۹۹۶م.
*سماوی، محمد بن طاهر، إبصارالعین فی أنصار الحسین علیه‌السلام، دانشگاه شهید محلاتی، قم، 1419ق.
*سماوی، محمد بن طاهر، إبصارالعین فی أنصار الحسین علیه‌السلام، دانشگاه شهید محلاتی، قم، ۱۴۱۹ق.


==پی نوشت==
==پی نوشت==

نسخهٔ ‏۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۳

ذات عِرْق، بخشی از وادی عَقیق، از میقات‌های حج و منزل‌گاه‌های مسیر مکه و کوفه است. در واقعه کربلا، بین امام حسین (ع) و بشر بن غالب در این مکان گفت‌وگویی صورت گرفت. سریه ذات عرق در سال سوم هجرت در آنجا رخ داده است.

موقعیت

سرزمین ذات عرق بخشی از وادی عقیق و مرز بین نجد و تهامه است و در فاصله ۹۲ کیلومتری شمال شرقی مکه قرار دارد. گفته شده ذات عرق، از نام کوهی در نزدیکی مکه گرفته شده است.[۱] این منزل بین بستان بنی عامر و غمره قرار دارد.[۲]

میقات حج

فقیهان شیعه وادی عقیق را میقات عراقیان و اهل شرق می‌دانند. وادی عقیق شامل مسلخ، غمره و ذات عرق است. بیشتر آنان احرام از هر یک از این مکان‌ها را جایز می‌دانند.[۳] شماری از آنان احرام از ذات عرق را منوط به حال اضطرار کرده‌اند.[۴][۵]

وقایع

سریه ذات عرق (سریه زید بن حارثه، سریه قرده) در جمادی الاخر سال سوم (۲۸ ماه پس از هجرت) به فرماندهی زید بن حارثه در این مکان رخ داده است.[۶]

ذات عرق، نخستین منزلی است که امام حسین (ع) پس از مکه در آن توقف کرد.[۷] در واقعه کربلا، امام حسین (ع) در این منزل با بشر بن غالب از بنی اسد دیدار و گفت‌و‌گو کرد. بشر اوضاع کوفه را به امام گزارش داد.[۸] ابن غالب سپس تفسیر آیه۷۱ اسرا را از آن حضرت پرسید.[۹] در امالی شیخ صدوق مکان این گفتگو ثعلبیه ذکر شده است.[۱۰]

به گفتۀ سماوی در ابصارالعین، محمد و عون فرزندان عبدالله بن جعفر، از مکه نامۀ پدر را در وادی عقیق به امام رساندند و به آن حضرت محلق شدند. اما عبدالله بن جعفر با یحیی بن سعید که امان نامه‌ای از عمرو بن سعید (عامل مدینه) به همراه داشتند در ذات عرق با امام دیدار کردند و پس از آنکه امام به امان‌نامۀ آنان اعتنایی نکرد و عبدالله از همراهی آن حضرت عذر آورد، برگشتند.[۱۱]

پیوند به بیرون

منابع

  • ابن اعثم کوفی، احمد بن اعثم، الفتوح، تحقیق: علی شیری، دارالأضواء، بیروت، ۱۴۱۱ق/۱۹۹۱م.
  • شیخ مفید، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، کنگره شیخ مفید، قم، ۱۴۱۳ق.
  • خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین علیه‌السلام، انوار الهدی، قم، ۱۴۲۳ق.
  • شیخ صدوق، أمالی، اعلمی، بیروت، ۱۴۰۰ق.
  • مقدسی، محمد بن احمد، أحسن التقاسیم فی معرفة الأقالیم، مکتبة مدبولی، القاهره، ۱۴۱۱ق/۱۹۹۱م.
  • حموی بغدادی، یاقوت، معجم البلدان، دارصادر، بیروت، ۱۹۹۵م.
  • طوسی، محمد بن حسن، النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی‌، بیروت، دارالکتاب العربی‌،۱۴۰۰ق.
  • طرابلسی، قاضی، (ابن براج)، المهذب‌، محقق/ مصحح: جمعی از محققین و مصححین تحت إشراف شیخ جعفر سبحانی‌، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم‌، ۱۴۰۶ق.
  • طوسی (ابن حمزه)، محمد بن علی، الوسیلة إلی نیل الفضیلة‌، محقق/ مصحح: محمد حسون‌، انتشارات کتابخانه آیة الله مرعشی نجفی، ۱۴۰۸ق.
  • صاحب جواهر، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام‌، محقق/ مصحح: عباس قوچانی-علی آخوندی‌، دارإحیاء التراث العربی‌، بیروت، ۱۴۰۴ق.
  • بلاذری، احمد بن یحیی، جمل من انساب الأشراف، تحقیق: سهیل زکار و ریاض زرکلی، دارالفکر، بیروت، ۱۴۱۷ق/۱۹۹۶م.
  • سماوی، محمد بن طاهر، إبصارالعین فی أنصار الحسین علیه‌السلام، دانشگاه شهید محلاتی، قم، ۱۴۱۹ق.

پی نوشت

  1. معجم البلدان، ج۴، ص۱۰۸
  2. مقدسی، ص۱۰۶
  3. ابن براج، ج۱، ص۲۱۴؛ ابن حمزه، ص۱۶۰
  4. طوسی، ص۲۱۰؛ ج۱، ص۳۱۲؛ ر. ک. صاحب جواهر، ج۱۸، ص۱۰۶
  5. میقات‌های احرام: سایت دفتر آیت الله سیستانی
  6. انساب الاشراف، ج۱، ص۳۷۴
  7. ارشاد، ج۲، ص۶۹
  8. ابن اعثم، فتوح، ج۵، ص۷۱-۷۰.
  9. صدوق، امالی، ص۱۵۳
  10. صدوق، امالی، ص۱۵۳
  11. سماوی، ابصارالعین، ص۷۵.