حسین اخوان کاشانى: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| نام =حسین اخوان کاشانى | | نام =حسین اخوان کاشانى | ||
| تصویر = | | تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام اصلی = | | نام اصلی = | ||
| زمینه فعالیت = | | زمینه فعالیت = شعر و ادبیات | ||
| ملیت = | | ملیت =ایرانی | ||
| تاریخ تولد =1328 ه.ش | | تاریخ تولد =1328 ه.ش | ||
| محل تولد =کاشان | | محل تولد =کاشان | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۳: | ||
| شریک زندگی = | | شریک زندگی = | ||
| فرزندان = | | فرزندان = | ||
|تحصیلات = | |تحصیلات =حوزوی | ||
|دانشگاه = | |دانشگاه = | ||
|حوزه =سطح خارج | |حوزه =سطح خارج | ||
نسخهٔ ۱۷ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۰۷
| حسین اخوان کاشانى | |
|---|---|
| زمینهٔ کاری | شعر و ادبیات |
| زادروز | 1328 ه.ش کاشان |
| ملیت | ایرانی |
| تخلص | تائب |
| مدرک تحصیلی | حوزوی |
| حوزه | سطح خارج |
حسین اخوان کاشانی (زاده 1328 در فین کاشان) نویسنده و شاعر ایرانی است.
زندگینامه
اخوان کاشانی -متخلّص به «تائب»- پس از سپرى کردن تحصیلات دوره ابتدایى به مدت 20 سال در کاشان و حوزه علمیه قم به تحصیل علوم حوزوى پرداخت و تا سطح خارج به تحصیلات خود ادامه داد. به هنگام اقامت در قم به مدت ده سال با روزنامۀ نداى حق همکارى کرد و آثارش در این روزنامه و مجله هفتگى جوانان درج مى‌شد. او جلد اوّل از کتاب «محجّة البیضاء» علامه ملا محسن فیض کاشانى را از عربى به فارسى ترجمه کرده و در ادبیات عرب نیز دستى دارد. «تائب» از اعضاى اصلى «انجمن ادبى صبا» در کاشان به شمار مى‌رود و غزلیات او از شور و حال خاصى برخوردار است، در زمینۀ شعر آیینى نیز صاحبنظر و صاحب اثر است.
آثار
اشعار
کبوتران حرم (نذر حضرت زینب (س))
| به زخم‌هاى تنت چون اشاره مى‌کردم | به دامن از مژه جارى، ستاره مى‌کردم | |
| براى رفتنِ تا کوفه، داشتم تردید | به مصحفِ بدنت استخاره مى‌کردم | |
| ز سیل گریۀ لرزان خویش در کوفه | خراب، پایۀ دار الاماره مى‌کردم | |
| کبوتران حریم تو را به هر منزل | به قصد منزل دیگر، شماره مى‌کردم | |
| شبى که یک تن از آنان میان ره گم شد | به سینه پیرهن صبر، پاره مى‌کردم | |
| به طشت زر، به لبت چوب خیزران مى‌زد | یزید و، من به تحیّر نظاره مى‌کردم | |
| به سینه چنگ زنان خیره مى‌شدم به «رباب» | چو یاد تشنگى شیرخواره مى‌کردم | |
| به قطرهْ قطرۀ اشکم در این سفر«تائب»! | هماره آب، دل سنگ خاره مى‌کردم |