زید بن‌ رقاد جنبی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «زیدبن رقاد، یکی از سربازان و نیروهای تحت امر عمربن سعد بود که در کربلا حضور د...» ایجاد کرد)
 
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
زیدبن رقاد، یکی از سربازان و نیروهای تحت امر عمربن سعد بود که در کربلا حضور داشت. او از جنایتکاران حادثه کربلا است. در کربلا او از تک‏تیراندازان لشکر عمربن سعد بود.
'''زید بن رقاد،''' یکی از سربازان و نیروهای تحت امر عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت. او از جنایتکاران حادثه کربلا است. در کربلا او از تک ‏تیراندازان لشکر عمر بن سعد بود.


{{جعبه اطلاعات قاتل شهدای کربلا
|اطلاعات قاتل =
| تصویر        =
| توضیح تصویر  =
| نام کامل    =زید بن رقاد
| کنیه        =
| لقب          =
| زادروز/زادگاه =
| محل زندگی    =
| نسب/قبیله    =
| خویشاوندان سرشناس  =
| تاریخ و مکان درگذشت=
| نحوه درگذشت=
| مدفن =
| اقدامات =
| انگیزه    =
| نقش‌های برجسته    =از تک ‏تیراندازان لشکر عمر بن سعد در کربلا
| دیگر فعالیت‌ها  =
| منصب  =
}}


زیدبن رقاد در روز عاشورا در قتل عباس‌بن‌ علی‌بن‌ ابی‌طالب(ع)، عبدالله‏بن مسلم‏بن عقیل و سُوَیدِبن‌ عَمروبن‌ اَبی‏مَطاع دست داشت.




بنا به نقل بلاذری، عبدالله‏بن مسلم دلاورانه جنگید سرانجام عمروبن‌ صُبَیح‌ صیداوی‌، تیری‌ به‌ طرف‌ او افکند و عبدالله دستش‌ را سپر پیشانی خود قرار داد.‌ دست‌ و پیشانی‌اش‌ به‌هم‌ دوخته‌ شد، چنان‌ که‌ نتوانست‌ حرکت‌ دهد. سپس سپاه کوفه به‌طور گروهی و یا شخص زیدبن رقاد او را به شهادت رساند و گفته شده شخص‌ دیگری‌ نیزه‌ای‌ بر قلب‌ او وارد آورد و آن‌ بزرگوار به‌ شهادت‌ رسید. گفته شده زیدبن رقاد که در قتل او بسیار مؤثر بود، به دست مختار ثقفی کشته شد. زید گوید وقتی نزد وی آمدم، او از دنیا رفته بود. تیری که بر شکمش زده بودم، بیرون کشیدم. آن تیری که بر پیشانی‌اش بود، حرکت دادم که بیرون آید، چوب تیر بیرون آمد، اما پیکان آن در پیشانی‏اش ماند.<ref>- انساب الاشراف، ج6، ص407-408.</ref>




زیدبن رقاد همچنین یکی از قاتلین عباس‌بن‌ علی‌بن‌ ابی‌طالب(ع) بود.<ref>- الطبقات الکبری، ج5، ص475؛ تاریخ طبری، ج5، ص468؛ مقاتل الطالبیین، ص90؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص92.</ref> در زیارت ناحیه مقدسه با نام یزیدبن رقّاد حیتی لعنت شده است که همان زیدبن رقاد است.


سُوَیدِبن‌ عَمروبن‌ اَبی‏مَطاع انماری از شیوخ شیعه و مردی وارسته، عابد و زاهد بود.<ref>- بحار الانوار، ج45، ص24.</ref> او آخرین اصحاب امام حسین (ع) بودکه تا آخرین لحظات باقی مانده و بعد از شهادت امام به شهادت رسید.<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص444.</ref> سوید که در جنگ از فزونی‌ زخم‌ها در بین‌ کشتگان ‌به‌ روی‌ زمین‌ افتاده و حرکتی‌ از او دیده‌ نمی‌شد، وقتی‌ شنید سپاهیان‌ عمربن‌ سعد فریاد می‌زنند که‌ حسین‌ کشته‌ شد، از شنیدن‌ خبر، بی‌تاب‌ شده و با اندک توانی که داشت، از کفش‌ خود خنجری را که مخفی کرده بود، بیرون‌ آورد و  به‌ جنگ‌ با دشمنان‌ مشغول‌ شد تا اینکه به‌ دست عزرةبن بطان تغلبی و زیدبن رقاد جنبی به شهادت رسید.<ref>- انساب الاشراف، ج3، ص402-403. قس طبری، تاریخ طبری، ج5، ص453 عروةبن بطار تغلبی.  </ref>
در زمان قیام مختار ثقفی، زیدبن رقاد هنگام دستگیری در مقابل مأموران مختار به فرماندهی ابن‏کامل مقاومت می‏کرد. عبدالله‏بن کامل به افرادش دستور داد او را با شمشیر و نیزه نزنید، لیکن او را تیرباران و سنگ‏باران کنید. آنان دستور را انجام دادند تا نقش بر زمین شد. آنگاه ابن‏کامل دستور داد او را زنده زنده در  آتش افکندند.<ref>- انساب الاشراف، ج3، ص408؛ تاریخ طبری، ج6، ص64.  </ref>




==نقش در واقعه کربلا==
زید بن رقاد در روز عاشورا در قتل عباس‌ بن‌ علی‌ بن‌ ابی‌ طالب (ع)، عبدالله‏ بن مسلم‏ بن عقیل و سُوَیدِ بن‌ عَمرو بن‌ اَبی ‏مَطاع دست داشت.
بنا به نقل بلاذری، عبدالله‏ بن مسلم دلاورانه جنگید، سرانجام عمرو بن‌ صُبَیح‌ صیداوی‌، تیری‌ به‌ طرف‌ او افکند و عبدالله دستش‌ را سپر پیشانی خود قرار داد.‌ دست‌ و پیشانی‌اش‌ به‌ هم‌ دوخته‌ شد، چنان‌ که‌ نتوانست‌ حرکت‌ دهد. سپس سپاه کوفه به‌طور گروهی و یا شخص زید بن رقاد او را به شهادت رساند و گفته شده شخص‌ دیگری‌ نیزه‌ای‌ بر قلب‌ او وارد آورد و آن‌ بزرگوار به‌ شهادت‌ رسید. گفته شده زید بن رقاد که در قتل او بسیار مؤثر بود، به دست مختار ثقفی کشته شد. زید گوید وقتی نزد وی آمدم، او از دنیا رفته بود. تیری را که بر شکمش زده بودم، بیرون کشیدم. آن تیری که بر پیشانی‌اش بود، حرکت دادم که بیرون آید، چوب تیر بیرون آمد، اما پیکان آن در پیشانیش ماند.<ref>- انساب الاشراف، ج6، ص407-408.</ref>
زید بن رقاد همچنین یکی از قاتلین عباس‌ بن‌ علی‌ بن‌ ابی‌ طالب (ع) بود.<ref>- الطبقات الکبری، ج5، ص475؛ تاریخ طبری، ج5، ص468؛ مقاتل الطالبیین، ص90؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص92.</ref> در زیارت ناحیه مقدسه با نام یزید بن رقّاد حیتی لعنت شده است که همان زید بن رقاد است.
سُوَیدِ بن‌ عَمرو بن‌ اَبی ‏مَطاع انماری از شیوخ شیعه و مردی وارسته، عابد و زاهد بود.<ref>- بحار الانوار، ج45، ص24.</ref> او آخرین اصحاب امام حسین (ع) بود که تا آخرین لحظات باقی مانده و بعد از شهادت امام به شهادت رسید.<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص444.</ref> سوید که در جنگ از فزونی‌ زخم‌ها در بین‌ کشتگان ‌به‌ روی‌ زمین‌ افتاده و حرکتی‌ از او دیده‌ نمی‌شد، وقتی‌ شنید سپاهیان‌ عمر بن‌ سعد فریاد می‌زنند که‌ حسین‌ کشته‌ شد، از شنیدن‌ خبر، بی‌تاب‌ شده و با اندک توانی که داشت، از کفش‌ خود خنجری را که مخفی کرده بود، بیرون‌ آورد و به‌ جنگ‌ با دشمنان‌ مشغول‌ شد تا اینکه به‌ دست عزرة بن بطان تغلبی و زید بن رقاد جنبی به شهادت رسید.<ref>- انساب الاشراف، ج3، ص402-403. قس طبری، تاریخ طبری، ج5، ص453 عروة بن بطار تغلبی.  </ref>
==مرگ==
در زمان قیام مختار ثقفی، زید بن رقاد هنگام دستگیری در مقابل مأموران مختار به فرماندهی عبدالله‏ بن ‏کامل مقاومت می‏‌کرد. عبدالله‏ بن کامل به افرادش دستور داد او را با شمشیر و نیزه نزنید، لیکن او را تیرباران و سنگ‏باران کنید. آنان دستور را انجام دادند تا نقش بر زمین شد. آنگاه عبدالله‏ بن ‏کامل دستور داد او را زنده زنده در آتش افکندند.<ref>- انساب الاشراف، ج3، ص408؛ تاریخ طبری، ج6، ص64.  </ref>
==منبع==
==منبع==
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 199-200.
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 199-200.
==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده: تاریخ]]
[[رده: تاریخ]]
[[رده: افراد]]
[[رده: قاتلان کربلا]]
[[رده: قاتلان کربلا]]
[[رده: قاتلان اصحاب و خاندان]]
[[رده: قاتلان اصحاب و خاندان]]

نسخهٔ ‏۱۵ مارس ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۵۸

زید بن رقاد، یکی از سربازان و نیروهای تحت امر عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت. او از جنایتکاران حادثه کربلا است. در کربلا او از تک ‏تیراندازان لشکر عمر بن سعد بود.


مشخصات فردی
نام کامل زید بن رقاد
نقش در واقعه کربلا
نقش‌های برجسته از تک ‏تیراندازان لشکر عمر بن سعد در کربلا





نقش در واقعه کربلا

زید بن رقاد در روز عاشورا در قتل عباس‌ بن‌ علی‌ بن‌ ابی‌ طالب (ع)، عبدالله‏ بن مسلم‏ بن عقیل و سُوَیدِ بن‌ عَمرو بن‌ اَبی ‏مَطاع دست داشت. بنا به نقل بلاذری، عبدالله‏ بن مسلم دلاورانه جنگید، سرانجام عمرو بن‌ صُبَیح‌ صیداوی‌، تیری‌ به‌ طرف‌ او افکند و عبدالله دستش‌ را سپر پیشانی خود قرار داد.‌ دست‌ و پیشانی‌اش‌ به‌ هم‌ دوخته‌ شد، چنان‌ که‌ نتوانست‌ حرکت‌ دهد. سپس سپاه کوفه به‌طور گروهی و یا شخص زید بن رقاد او را به شهادت رساند و گفته شده شخص‌ دیگری‌ نیزه‌ای‌ بر قلب‌ او وارد آورد و آن‌ بزرگوار به‌ شهادت‌ رسید. گفته شده زید بن رقاد که در قتل او بسیار مؤثر بود، به دست مختار ثقفی کشته شد. زید گوید وقتی نزد وی آمدم، او از دنیا رفته بود. تیری را که بر شکمش زده بودم، بیرون کشیدم. آن تیری که بر پیشانی‌اش بود، حرکت دادم که بیرون آید، چوب تیر بیرون آمد، اما پیکان آن در پیشانیش ماند.[۱] زید بن رقاد همچنین یکی از قاتلین عباس‌ بن‌ علی‌ بن‌ ابی‌ طالب (ع) بود.[۲] در زیارت ناحیه مقدسه با نام یزید بن رقّاد حیتی لعنت شده است که همان زید بن رقاد است. سُوَیدِ بن‌ عَمرو بن‌ اَبی ‏مَطاع انماری از شیوخ شیعه و مردی وارسته، عابد و زاهد بود.[۳] او آخرین اصحاب امام حسین (ع) بود که تا آخرین لحظات باقی مانده و بعد از شهادت امام به شهادت رسید.[۴] سوید که در جنگ از فزونی‌ زخم‌ها در بین‌ کشتگان ‌به‌ روی‌ زمین‌ افتاده و حرکتی‌ از او دیده‌ نمی‌شد، وقتی‌ شنید سپاهیان‌ عمر بن‌ سعد فریاد می‌زنند که‌ حسین‌ کشته‌ شد، از شنیدن‌ خبر، بی‌تاب‌ شده و با اندک توانی که داشت، از کفش‌ خود خنجری را که مخفی کرده بود، بیرون‌ آورد و به‌ جنگ‌ با دشمنان‌ مشغول‌ شد تا اینکه به‌ دست عزرة بن بطان تغلبی و زید بن رقاد جنبی به شهادت رسید.[۵]

مرگ

در زمان قیام مختار ثقفی، زید بن رقاد هنگام دستگیری در مقابل مأموران مختار به فرماندهی عبدالله‏ بن ‏کامل مقاومت می‏‌کرد. عبدالله‏ بن کامل به افرادش دستور داد او را با شمشیر و نیزه نزنید، لیکن او را تیرباران و سنگ‏باران کنید. آنان دستور را انجام دادند تا نقش بر زمین شد. آنگاه عبدالله‏ بن ‏کامل دستور داد او را زنده زنده در آتش افکندند.[۶]

منبع

مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 199-200.

پی نوشت

  1. - انساب الاشراف، ج6، ص407-408.
  2. - الطبقات الکبری، ج5، ص475؛ تاریخ طبری، ج5، ص468؛ مقاتل الطالبیین، ص90؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص92.
  3. - بحار الانوار، ج45، ص24.
  4. - تاریخ طبری، ج5، ص444.
  5. - انساب الاشراف، ج3، ص402-403. قس طبری، تاریخ طبری، ج5، ص453 عروة بن بطار تغلبی.
  6. - انساب الاشراف، ج3، ص408؛ تاریخ طبری، ج6، ص64.