طلائع بن رزیک‌: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
| عنوان            =
| عنوان            =
| نام              = طَلائع بن رُزّیک
| نام              = طَلائع بن رُزّیک
| زادروز            = [[19 ربیع‌الاول]] [[495 (قمری)|495ق]]
| زادروز            = 19 ربیع‌الاول 495 (قمری)
| زادگاه            =
| زادگاه            =
| تاریخ مرگ        = [[19 رمضان]] [[556 (قمری)|556ق]]
| تاریخ مرگ        = 19 رمضان 556 (قمری)
| مکان مرگ          = [[قاهره]]
| مکان مرگ          = قاهره
| محل زندگی        = [[مصر]]
| محل زندگی        = مصر
| پیشه              = [[ادیب]]، [[شاعر]]
| پیشه              = ادیب، شاعر
| لقب              = الملک الصالح
| لقب              = الملک الصالح
| شناخته‌شده برای    = وزارت فاطمیان
| شناخته‌شده برای    = وزارت فاطمیان
| نقش‌های برجسته    =
| نقش‌های برجسته    =
| آثار              = اشعارش
| آثار              = اشعارش
}}
}}'''طلائع بن رزیک''' از شاعران شیعی عراقی است.


ابو الغارات، ملک صالح نصیر الدین، طلائع بن رزیک، ابن صالح ارمنی <ref>ارمنی: منسوب به ارمنیه، نام فلات وسیعی است.</ref> به سال 495 (ه. ق) در آذربایجان متولد شد. اصل او از شیعیان عراق است. وی فقیهی ممتاز و ادیبی نکته‌بین و قافیه‌پرداز و وزیری دادگستر بود.
== زندگینامه ==
ابو الغارات، ملک صالح نصیر الدین، طلائع بن رزیک، ابن صالح ارمنی <ref>ارمنی: منسوب به ارمنیه، نام فلات وسیعی است.</ref> به سال 495 (ه. ق) در آذربایجان متولد شد. اصل او از شیعیان عراق است. وی فقیه، ادیب، قافیه‌پرداز و وزیر دادگستر بود.


ملک صالح وزیر الفائز باللّه خلیفه فاطمی بود که دولت فاطمیان از حسن تدبیرش در سیاست رعیت و انتشار امنیت و دوام صلح و صفا به استحکام و قدرت رسید و خود در شمار ملوک بود که به لقب «ملک صالح» نامور شد.
ملک صالح وزیر الفائز باللّه خلیفه فاطمی بود که دولت فاطمیان از حسن تدبیرش در سیاست رعیت و انتشار امنیت و دوام صلح و صفا به استحکام و قدرت رسید و خود در شمار ملوک بود که به لقب «ملک صالح» نامور شد.
خط ۲۳: خط ۲۴:
ابن خلکان گوید: «وی در ایام خلافت الفائز باللّه متصدی وزارت شد و مستقلا عهده‌دار امور سیاست و تدبیر کار دولت شد و مردی صاحب فضل و دوستدار اهل فضل بود هم‌چنین دستی بخشنده داشت و خوش‌برخورد و نیکو نیز بود.» <ref>وفیات الاعیان؛ ج 1، ص 259.</ref>
ابن خلکان گوید: «وی در ایام خلافت الفائز باللّه متصدی وزارت شد و مستقلا عهده‌دار امور سیاست و تدبیر کار دولت شد و مردی صاحب فضل و دوستدار اهل فضل بود هم‌چنین دستی بخشنده داشت و خوش‌برخورد و نیکو نیز بود.» <ref>وفیات الاعیان؛ ج 1، ص 259.</ref>


تألیفی به نام «الاعتماد در ردّ بر اهل عناد» دارد که متضمن امامت علی (ع) است. دیوانش دو جلد می‌باشد که در فنون مختلفه شعر مهارت خود را نمایان نموده است. 1400 بیت از اشعارش در مدح و ثنای اهل بیت (ع) است که علامه سید احمد عطّار کلیه‌ی اشعار او را در کتاب «رائق» ثبت گردیده است. <ref>الغدیر؛ ج 4، ص 344- 346.</ref>
تألیفی به نام «الاعتماد در ردّ بر اهل عناد» دارد که متضمن امامت علی (ع) است. دیوانش دو جلد می‌باشد که در فنون مختلفه شعر مهارت خود را نمایان نموده است. 1400 بیت از اشعارش در مدح و ثنای [[اهل بیت|اهل بیت (ع)]] است که علامه سید احمد عطّار کلیه‌ی اشعار او را در کتاب «رائق» ثبت گردیده است. <ref>الغدیر؛ ج 4، ص 344- 346.</ref>
 
روز دوشنبه نوزدهم ماه مبارک رمضان سال 566 ه ق در دهلیز کاخش بی‌خبر مورد هجوم قرار گرفت و کشته شد، و در کاخ وزارتخانه‌ی قاهره، به خاک سپرده شد. بعدها پسرش ملک عادل که بنا به وصیت پدر جانشین او شده بود، در نهم صفر سال 557 هجری تابوت پدر را از قاهره به مزار تازه بنیانی که در «قرافه» ی مصر برای او تأسیس شده بود منتقل کرد. <ref> خطط مقریزی، ج 4، ص 317.</ref>


روز دوشنبه نوزدهم ماه مبارک رمضان سال 566 ه ق در دهلیز کاخش بی‌خبر مورد هجوم قرار گرفت و کشته شد و در کاخ وزارتخانه‌ی قاهره، به خاک سپرده شد. بعدها پسرش ملک عادل که بنا به وصیت پدر جانشین او شده بود، در نهم صفر سال 557 هجری تابوت پدر را از قاهره به مزار تازه بنیانی که در «قرافه» ی مصر برای او تأسیس شده بود منتقل کرد. <ref> خطط مقریزی، ج 4، ص 317.</ref>


== نمونه اشعار ==
1- یا امّة سلکت ضلالا بیّناحتی استوی اقرارها و جحودها
1- یا امّة سلکت ضلالا بیّناحتی استوی اقرارها و جحودها


خط ۶۷: خط ۶۸:




1- آن قوم در روز عاشورا برای حفظ شریعه (فرات)، شریعت را تباه کردند.
1- آن قوم در روز [[عاشورا]] برای حفظ شریعه ([[فرات]])، شریعت را تباه کردند.


2- گروهی از لشکریان آن قوم، از رسیدن آب گوارا به او جلوگیری کردند.
2- گروهی از لشکریان آن قوم، از رسیدن آب گوارا به او جلوگیری کردند.
خط ۱۹۸: خط ۱۹۹:


4- از دنیا رو برتافتم و دل به مهر کسانی سپردم که به آبروی آنان خدای رحمن از گناهان من درگذرد.
4- از دنیا رو برتافتم و دل به مهر کسانی سپردم که به آبروی آنان خدای رحمن از گناهان من درگذرد.


==منابع==
==منابع==


دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص:272-275.
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص:272-275.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۲۱۱: خط ۲۰۸:
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />