جامعه (غل جامعه): تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای تازه حاوی «گردآورنده، جمعکننده،طوق و غل،غلى که بر گردن و دست نهند. 2به آن جهت به غل و زن...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
گردآورنده، | '''جامعه یا غل جامعه''' گردآورنده، جمعکننده، طوق و غل، غلى که بر گردن و دست نهند.<ref>لغت نامه دهخدا</ref> | ||
==غل جامعه اسرای کربلا== | |||
جامعه یا غل جامعه گردآورنده، جمعکننده، طوق و غل، غلى که بر گردن و دست نهند به آن جهت به غل و زنجیر «جامعه»مىگفتند که دستها را به گردن مىبست.<ref>مجمع البحرین</ref> به نقل برخى منابع، امام [[علی بن الحسین(ع)|زینالعابدین(ع)]] را پس از [[شهادت]] امام در [[کربلا]]، همراه اسیران دیگر سوار بر شتران بىجهاز کردند، در حالى که غل جامعه بر دست و گردن او بسته بود. این را هم [[مسلم جصّاص|مسلم جصاص]](گچکار) و هم [[جذلم بن بشیر]]، در مشاهدات در روز ورود اسرا به [[کوفه]] نقل کردهاند.<ref>امالی، شیخ مفید، ص ۳۲۱</ref> «و فى عنقه الجامعة و یده مغلولة الى عنقه»و به نقل تاریخ طبرى: «و سرح فى اثرهم على بن الحسین مغلولة یدیه الى عنقه و عیاله معه».<ref>سوگنامه آل محمد، ص ۴۳۷، به نقل از طبری</ref> و اسیران را با این وضعیت حرکت دادند و به [[شام]] بردند. | |||
==منبع== | |||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۱۲۹.] | |||
==پینوشت== | |||
<references /> | |||
[[رده:مفاهیم]] |
نسخهٔ کنونی تا ۵ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۱۳
جامعه یا غل جامعه گردآورنده، جمعکننده، طوق و غل، غلى که بر گردن و دست نهند.[۱]
غل جامعه اسرای کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
جامعه یا غل جامعه گردآورنده، جمعکننده، طوق و غل، غلى که بر گردن و دست نهند به آن جهت به غل و زنجیر «جامعه»مىگفتند که دستها را به گردن مىبست.[۲] به نقل برخى منابع، امام زینالعابدین(ع) را پس از شهادت امام در کربلا، همراه اسیران دیگر سوار بر شتران بىجهاز کردند، در حالى که غل جامعه بر دست و گردن او بسته بود. این را هم مسلم جصاص(گچکار) و هم جذلم بن بشیر، در مشاهدات در روز ورود اسرا به کوفه نقل کردهاند.[۳] «و فى عنقه الجامعة و یده مغلولة الى عنقه»و به نقل تاریخ طبرى: «و سرح فى اثرهم على بن الحسین مغلولة یدیه الى عنقه و عیاله معه».[۴] و اسیران را با این وضعیت حرکت دادند و به شام بردند.