حاجر: تفاوت میان نسخه‌ها
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مسیر | {{جعبه اطلاعات منزلگاه | ||
'''حاجِر'''، از منزل‌گاه‌های مسیر [[مکه]] به [[کوفه]]. در [[ | | عنوان =حاجر | ||
| تصویر = | |||
| اندازه تصویر = | |||
| نام منزلگاه = | |||
| مسیر =[[مکه]] به [[کوفه]] | |||
| موقعیت = [[عربستان]] | |||
| قبل از = | |||
| پس از = [[نقره]] | |||
| واقعه کربلا = ارسال پاسخ نامه [[مسلم بن عقیل]] توسط [[امام حسین(ع)]] | |||
| سایر =}}'''حاجِر'''، از منزل‌گاه‌های مسیر [[مکه]] به [[کوفه]] است و کاروان [[امام حسین (ع)]] در مسیر کربلا از اینجا عبور کرده‌است. امام در این منزلگاه، [[عبدالله بن یقطر]] یا [[قیس بن مسهر صیداوی]] را به همراه نامه‌ای به کوفه فرستاد. | |||
==وقایع== | |||
حاجر منزلی در مسیر مکه به کوفه است که پیش از [[خزیمیه]] قرار دارد.<ref>''معجم البلدان''، ج2، ص370.</ref> در برخی منابع از آن به حاجز یاد شده است.<ref>بلاذری، ''انساب الاشراف''، ج3، ص166؛ ''معجم البلدان''، ج3، ص255.</ref> حاجز به معنای مانع است و جایی مانند درّه است که آب در آن جمع می‌شود.<ref> ''معجم البلدان''، ج2، ص204.</ref> | |||
[[امام حسین (ع)]] در این منزلگاه در پاسخ نامه [[مسلم بن عقیل]]، نامه‌ای به اهالی کوفه نوشت. و آن را به وسیله [[عبدالله بن یقطر]]<ref> ''إبصارالعین''، السماوی، ص93؛ ''ارشاد''، ج2، ص70.</ref> یا [[قیس بن مسهر صیداوی]]<ref>''ارشاد''، ج2، ص70؛ طبری، ج5، ص394-395.</ref> به کوفه ارسال کرد.<ref>''ارشاد''، ج2، ص70؛ ''طبری''، ج5، ص394-395.</ref> ابن کثیر گفته است که امام حسین (ع) جمله «وقَدْ خَذَلَنَا شِیعَتُنَا فَمَنْ أَحَبَّ مِنْکمُ الِانْصِرَافَ فَلْینْصَرِفْ غَیرَ حَرِجٍ لَیسَ عَلَیهِ ذِمَام، پیروانمان ما را خوار کردند، هرکس می‌خواهد بازگردد باکی بر او نیست، بازگردد و ذمه و عهدی از ما بر او نخواهد بود.» را در این منزل فرموده است.<ref> ''البدایه و النهایه''، ج8، ص169.</ref> اما منابع دیگر این سخن امام را مربوط به منزل [[زباله]] دانسته‌اند.<ref>''ارشاد''، ج2، ص75؛ ''طبری''، ج5، ص398-399.</ref>{{نقل قول دوقلو طبقاتی تاشو|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ | |||
مِن الْحُسَینِ بْنِ عَلِی إِلَی إِخْوَانِهِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُسْلِمِینَ | |||
سَلَامٌ عَلَیکمْ فَإِنِّی أَحْمَدُ إِلَیکمُ اللَّهَ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ أَمَّا بَعْدُ: فَإِنَّ کتَابَ مُسْلِمِ بْنِ عَقِیلٍ جَاءَنِی یخْبِرُ فِیهِ بِحُسْنِ رَأْیکمْ وَ اجْتِمَاعِ مَلَئِکمْ عَلَی نَصْرِنَا وَ الطَّلَبِ بِحَقِّنَا فَسَأَلْتُ اللَّهَ أَنْ یحْسِنَ لَنَا الصَّنِیعَ وَ أَنْ یثِیبَکمْ عَلَی ذَلِک أَعْظَمَ الْأَجْرِ وَ قَدْ شَخَصْتُ إِلَیکمْ مِنْ مَکةَ یوْمَ الثَّلَاثَاءِ لِثَمَانٍ مَضَینَ مِنْ ذِی الْحِجَّةِ یوْمَ التَّرْوِیةِ فَإِذَا قَدِمَ عَلَیکمْ رَسُولِی فَانْکمِشُوا فِی أَمْرِکمْ وَ جِدُّوا فَإِنِّی قَادِمٌ عَلَیکمْ فِی أَیامِی هَذِهِ وَ السَّلَامُ عَلَیکمْ وَ رَحْمَةُ اللَّه|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ | |||
از حسین بن علی به برادران از مؤمنین و مسلمانان خود | |||
سلام علیکم، همانا خدائی را سپاس‌گزارم که شایسته پرستشی جز او نیست. اما بعد: پس همانا نامه مسلم بن عقیل به من رسید که در آن از نیک اندیشی شما و فراهم آمدنتان برای یاری و گرفتن حق از دست رفته ما خبر می‌داد، من از خدا خواسته‌ام که کار ما را نیک گرداند و بهترین پاداش را در این باره به شما دهد، من در سه‌شنبه ۸ ذی‌الحجه روز ترویه از مکه به سوی شما رهسپار شدم، و چون فرستاده من به شما رسید در کار خود شتاب و کوشش کنید، زیرا من همین روزها بر شما درآیم، و السّلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته.|تیتر=متن نامه امام حسین(ع) در پاسخ به نامه مسلم بن عقیل|شکل بندی ستون راست=font-size:90%;|شکل بندی ستون چپ=font-size:90%;|عرض=90}}{{مسیر حرکت امام حسین}} | |||
==پیوند به بیرون== | ==پیوند به بیرون== | ||
منبع مقاله:[http://http://fa.wikishia.net/view/%D8%AD%D8%A7%D8%AC%D8%B1 دانشنامه مجازی مکتب اهل بیت (ع)] | منبع مقاله:[http://http://fa.wikishia.net/view/%D8%AD%D8%A7%D8%AC%D8%B1 دانشنامه مجازی مکتب اهل بیت (ع)] | ||
== منابع == | |||
* ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، ''البدایة و النهایة''، دارالفکر، بیروت، 1407ق/1986م. | ==منابع== | ||
* | |||
* حموی بغدادی، ''یاقوت''، معجم البلدان، دارصادر، بیروت، 1995م. | *ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، ''البدایة و النهایة''، دارالفکر، بیروت، 1407ق/1986م. | ||
* سماوی، محمد بن طاهر، ''إبصار العین فی أنصار الحسین علیه‌السلام''، دانشگاه شهید محلاتی، قم،1419ق. | *بلاذری، ''انساب الأشراف''(ج3)، تحقیق: محمدباقر المحمودی، دارالتعارف للمطبوعات، بیروت، 1977م-1397ق. | ||
* طبری، محمد بن جریر، ''تاریخ الأمم و الملوک''، تحقیق: محمد أبوالفضل ابراهیم، دارالتراث، بیروت، 1387ق/1967م. | *حموی بغدادی، ''یاقوت''، معجم البلدان، دارصادر، بیروت، 1995م. | ||
* مفید، ''الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد''، کنگره شیخ مفید، قم، 1413ق. | *سماوی، محمد بن طاهر، ''إبصار العین فی أنصار الحسین علیه‌السلام''، دانشگاه شهید محلاتی، قم،1419ق. | ||
*طبری، محمد بن جریر، ''تاریخ الأمم و الملوک''، تحقیق: محمد أبوالفضل ابراهیم، دارالتراث، بیروت، 1387ق/1967م. | |||
*مفید، ''الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد''، کنگره شیخ مفید، قم، 1413ق. | |||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده:مناطق]] | [[رده:مناطق]] | ||
<references /> | |||
[[رده:مسیر حرکت امام حسین (ع)]] | |||
[[en:Al-Hajir]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۰۵
| اطلاعات جغرافیایی | |
|---|---|
| مسیر | مکه به کوفه |
| موقعیت | عربستان |
| پس از | نقره |
| وقایع تاریخی | |
| واقعه کربلا | ارسال پاسخ نامه مسلم بن عقیل توسط امام حسین(ع) |
حاجِر، از منزل‌گاه‌های مسیر مکه به کوفه است و کاروان امام حسین (ع) در مسیر کربلا از اینجا عبور کرده‌است. امام در این منزلگاه، عبدالله بن یقطر یا قیس بن مسهر صیداوی را به همراه نامه‌ای به کوفه فرستاد.
وقایع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
حاجر منزلی در مسیر مکه به کوفه است که پیش از خزیمیه قرار دارد.[۱] در برخی منابع از آن به حاجز یاد شده است.[۲] حاجز به معنای مانع است و جایی مانند درّه است که آب در آن جمع می‌شود.[۳]
امام حسین (ع) در این منزلگاه در پاسخ نامه مسلم بن عقیل، نامه‌ای به اهالی کوفه نوشت. و آن را به وسیله عبدالله بن یقطر[۴] یا قیس بن مسهر صیداوی[۵] به کوفه ارسال کرد.[۶] ابن کثیر گفته است که امام حسین (ع) جمله «وقَدْ خَذَلَنَا شِیعَتُنَا فَمَنْ أَحَبَّ مِنْکمُ الِانْصِرَافَ فَلْینْصَرِفْ غَیرَ حَرِجٍ لَیسَ عَلَیهِ ذِمَام، پیروانمان ما را خوار کردند، هرکس می‌خواهد بازگردد باکی بر او نیست، بازگردد و ذمه و عهدی از ما بر او نخواهد بود.» را در این منزل فرموده است.[۷] اما منابع دیگر این سخن امام را مربوط به منزل زباله دانسته‌اند.[۸]
| متن | ترجمه |
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
مِن الْحُسَینِ بْنِ عَلِی إِلَی إِخْوَانِهِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُسْلِمِینَ سَلَامٌ عَلَیکمْ فَإِنِّی أَحْمَدُ إِلَیکمُ اللَّهَ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ أَمَّا بَعْدُ: فَإِنَّ کتَابَ مُسْلِمِ بْنِ عَقِیلٍ جَاءَنِی یخْبِرُ فِیهِ بِحُسْنِ رَأْیکمْ وَ اجْتِمَاعِ مَلَئِکمْ عَلَی نَصْرِنَا وَ الطَّلَبِ بِحَقِّنَا فَسَأَلْتُ اللَّهَ أَنْ یحْسِنَ لَنَا الصَّنِیعَ وَ أَنْ یثِیبَکمْ عَلَی ذَلِک أَعْظَمَ الْأَجْرِ وَ قَدْ شَخَصْتُ إِلَیکمْ مِنْ مَکةَ یوْمَ الثَّلَاثَاءِ لِثَمَانٍ مَضَینَ مِنْ ذِی الْحِجَّةِ یوْمَ التَّرْوِیةِ فَإِذَا قَدِمَ عَلَیکمْ رَسُولِی فَانْکمِشُوا فِی أَمْرِکمْ وَ جِدُّوا فَإِنِّی قَادِمٌ عَلَیکمْ فِی أَیامِی هَذِهِ وَ السَّلَامُ عَلَیکمْ وَ رَحْمَةُ اللَّه |
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
از حسین بن علی به برادران از مؤمنین و مسلمانان خود سلام علیکم، همانا خدائی را سپاس‌گزارم که شایسته پرستشی جز او نیست. اما بعد: پس همانا نامه مسلم بن عقیل به من رسید که در آن از نیک اندیشی شما و فراهم آمدنتان برای یاری و گرفتن حق از دست رفته ما خبر می‌داد، من از خدا خواسته‌ام که کار ما را نیک گرداند و بهترین پاداش را در این باره به شما دهد، من در سه‌شنبه ۸ ذی‌الحجه روز ترویه از مکه به سوی شما رهسپار شدم، و چون فرستاده من به شما رسید در کار خود شتاب و کوشش کنید، زیرا من همین روزها بر شما درآیم، و السّلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته. |
 دریای سرخ |
پیوند به بیرون[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منبع مقاله:دانشنامه مجازی مکتب اهل بیت (ع)
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، دارالفکر، بیروت، 1407ق/1986م.
- بلاذری، انساب الأشراف(ج3)، تحقیق: محمدباقر المحمودی، دارالتعارف للمطبوعات، بیروت، 1977م-1397ق.
- حموی بغدادی، یاقوت، معجم البلدان، دارصادر، بیروت، 1995م.
- سماوی، محمد بن طاهر، إبصار العین فی أنصار الحسین علیه‌السلام، دانشگاه شهید محلاتی، قم،1419ق.
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک، تحقیق: محمد أبوالفضل ابراهیم، دارالتراث، بیروت، 1387ق/1967م.
- مفید، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، کنگره شیخ مفید، قم، 1413ق.