عبدالله بن خضل: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''عبدالله بن خضل''' فردی جنگجو و شاعر بود<ref>تاریخ طبری 466/4.</ref> که در جنگ عین...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عبدالله بن خضل''' فردی جنگجو و شاعر | '''عبدالله بن خضل''' فردی جنگجو و شاعر<ref>تاریخ طبری 466/4.</ref>، که در جنگ عین‌‌الورده همراه سپاه [[توابین]] بود<ref>تاریخ طبری 466/4.</ref>. | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
عبدالله بن خضل یکی از جنگجویان کوفه و شاعر بود که برخی از او با نام عبدالله بن خطل<ref>مروج الذهب 95/3.</ref>، برخی عبدالله بن خضل<ref>تاریخ طبری 466/4.</ref> و عده‌ای دیگر عبدالله بن حصل<ref>انساب الاشراف 287/1 و 35. </ref> یاد نموده‌اند. | عبدالله بن خضل یکی از جنگجویان [[کوفه]] و شاعر بود که برخی از او با نام عبدالله بن خطل<ref>مروج الذهب 95/3.</ref>، برخی عبدالله بن خضل<ref>تاریخ طبری 466/4.</ref> و عده‌ای دیگر عبدالله بن حصل<ref>انساب الاشراف 287/1 و 35. </ref> یاد نموده‌اند. | ||
وی از جمله افرادی است که ساباط مدائن و حمله کردن جراح بن سنان (از خوارج) به امام حضور داشت و کسی بود که خنجر را از دست جراح گرفت و با آجر چنان بر سر وی کوفت، که او را به هلاکت رساند.<ref>انساب الاشراف 35/1.</ref> | وی از جمله افرادی است که در ساباط مدائن و حمله کردن [[جراح بن سنان]] (از خوارج) به امام حسن(ع) حضور داشت و کسی بود که خنجر را از دست جراح گرفت و با آجر چنان بر سر وی کوفت، که او را به هلاکت رساند.<ref>انساب الاشراف 35/1.</ref> | ||
==حضور در قیام توابین== | ==حضور در قیام توابین== | ||
عبدالله بن خضل، جز سه نفری است که از سوی سعدبن حذیفه مامور بودند تا به توابین بپیوندند و خبرِ آمدنِ شیعیان بصره و مدائن را به توابین برسانند. وی هنگامی که به عین الورده رسید و پیام سعد را به توابین رساند، در جنگ شرکت کرد<ref>تاریخ طبری 466/4.</ref>. او در طول جنگ جراحات زیادی بر بدنش وارد شد ولی زنده ماند و از افرادی بود که همراه بقیه توابین بازگشت. | عبدالله بن خضل، جز سه نفری است که از سوی سعدبن حذیفه مامور بودند تا به [[توابین]] بپیوندند و خبرِ آمدنِ شیعیان بصره و مدائن را به توابین برسانند. وی هنگامی که به [[عین الورده]] رسید و پیام سعد را به توابین رساند، در جنگ شرکت کرد<ref>تاریخ طبری 466/4.</ref>. او در طول جنگ جراحات زیادی بر بدنش وارد شد ولی زنده ماند و از افرادی بود که همراه بقیه توابین بازگشت. | ||
عبدالله بن خضل جز افرادی است که پس از قیام مختار | عبدالله بن خضل جز افرادی است که پس از قیام [[مختار ثقفى|مختار]] سرهای [[عبید الله بن زیاد|عبیدالله بن زیاد]]، [[حصین بن نمیر]] و [[شرحبیل بن ذی الکلاع حمیری|ابن ذی الکلاع]] را به همراه گروهی نزد [[محمد حنفیه|ابن حنیفه]] فرستاد<ref>انساب الاشراف 287/1.</ref>. | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=718075&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author محمدعلی چنارانی، قیام توابین، انتشارات آستان قدس رضوی، ص 66-65.] | |||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=718075&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author محمدعلی چنارانی، قیام توابین، انتشارات آستان قدس رضوی، ص 66-65.] | |||
== پی‌نوشت == | == پی‌نوشت == | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:افراد]] | |||
[[رده:خونخواهان امام حسین(ع)]] | |||
[[رده:قیام کنندگان علیه بنی‌امیه]] | |||
[[رده:قیام توابین]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۴۳
عبدالله بن خضل فردی جنگجو و شاعر[۱]، که در جنگ عین‌‌الورده همراه سپاه توابین بود[۲].
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
عبدالله بن خضل یکی از جنگجویان کوفه و شاعر بود که برخی از او با نام عبدالله بن خطل[۳]، برخی عبدالله بن خضل[۴] و عده‌ای دیگر عبدالله بن حصل[۵] یاد نموده‌اند.
وی از جمله افرادی است که در ساباط مدائن و حمله کردن جراح بن سنان (از خوارج) به امام حسن(ع) حضور داشت و کسی بود که خنجر را از دست جراح گرفت و با آجر چنان بر سر وی کوفت، که او را به هلاکت رساند.[۶]
حضور در قیام توابین[ویرایش | ویرایش مبدأ]
عبدالله بن خضل، جز سه نفری است که از سوی سعدبن حذیفه مامور بودند تا به توابین بپیوندند و خبرِ آمدنِ شیعیان بصره و مدائن را به توابین برسانند. وی هنگامی که به عین الورده رسید و پیام سعد را به توابین رساند، در جنگ شرکت کرد[۷]. او در طول جنگ جراحات زیادی بر بدنش وارد شد ولی زنده ماند و از افرادی بود که همراه بقیه توابین بازگشت.
عبدالله بن خضل جز افرادی است که پس از قیام مختار سرهای عبیدالله بن زیاد، حصین بن نمیر و ابن ذی الکلاع را به همراه گروهی نزد ابن حنیفه فرستاد[۸].