خزیمیه: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| واقعه کربلا = خبر دادن هاتفی، از حرکت کاروان به سوی مرک | | واقعه کربلا = خبر دادن هاتفی، از حرکت کاروان به سوی مرک | ||
| سایر =}} | | سایر =}} | ||
نام یکى از | نام یکى از منزلگاههاى بین راه مکّه و کوفه (نزدیک کوفه) که [[امام حسین (ع)]] در سفر به سوى عراق، یک شبانه روز در آنجا ماند. | ||
==موقعیت== | |||
این نام، منسوب به «خزیمة بن خازم» است و براى کسى که از [[کوفه]] به مکه رود، پس از منزل «[[زرود]]» قرار دارد. <ref>''مقتل الحسین''، مقرّم، ص 207.</ref> | |||
==وقایع== | |||
در آن محل، چاهها و آبها و درختان و منازلى بوده است. در همانجا و همان شب بود که زینب کبرى (ع) بیرون از خیمه‌ها صداى هاتفى را شنید که دو بیت شعر خواند، مضمونش این بود که این کاروان به سوى مرگ مى‌رود. | |||
{{شعر2|ألا یا عین فاحتفلی بجهد|و من یبکی علی الشهدا بعدی|علی قوم یسوقهم المنایا|بمقدار إلی إنجاز وعدی}} | |||
امام حسین (ع) در پاسخ خواهرش فرمود: «یا اختاه، کلّ ما قضى اللّه فهو کائن.<ref>''الحسین فى طریقه الى الشهادة''، ص 65 به نقل از مقتل خوارزمى.</ref> خداوند هر چه را مقدر فرموده است، خواهد شد.» | |||
{{مسیر حرکت امام حسین}} | |||
==منابع== | |||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، ''فرهنگ عاشورا''، قم، معارف، ج1، ص 160.] | |||
==پی نوشت== | |||
[[رده:مناطق]] | |||
<references /> | |||
[[رده:مسیر حرکت امام حسین (ع)]] | |||
[[en:Khuzaymiya]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۴۱
| اطلاعات جغرافیایی | |
|---|---|
| مسیر | مکه به کوفه |
| موقعیت | عربستان |
| قبل از | زرود |
| پس از | حاجر |
| وقایع تاریخی | |
| واقعه کربلا | خبر دادن هاتفی، از حرکت کاروان به سوی مرک |
نام یکى از منزلگاههاى بین راه مکّه و کوفه (نزدیک کوفه) که امام حسین (ع) در سفر به سوى عراق، یک شبانه روز در آنجا ماند.
موقعیت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این نام، منسوب به «خزیمة بن خازم» است و براى کسى که از کوفه به مکه رود، پس از منزل «زرود» قرار دارد. [۱]
وقایع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در آن محل، چاهها و آبها و درختان و منازلى بوده است. در همانجا و همان شب بود که زینب کبرى (ع) بیرون از خیمه‌ها صداى هاتفى را شنید که دو بیت شعر خواند، مضمونش این بود که این کاروان به سوى مرگ مى‌رود.
|
امام حسین (ع) در پاسخ خواهرش فرمود: «یا اختاه، کلّ ما قضى اللّه فهو کائن.[۲] خداوند هر چه را مقدر فرموده است، خواهد شد.»
 دریای سرخ |