وارث: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «ارث‌برنده،میراث دار،کسى که مال،خانه،زمین،صفات یا افتخاراتى را از پدر یا اج...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
ارث‌برنده،میراث دار،کسى که مال،خانه،زمین،صفات یا افتخاراتى را از پدر یا اجداد و گذشتگان به ارث مى‌برد.هم نام زیارتنامه‌اى است معروف،که سید الشهدا«ع»را با آن زیارت مى‌کنند.مرحوم«ابن قولویه»سند آن را به جابر جعفى از اصحاب امام صادق علیه السلام رسانده که وى آن را از آن حضرت روایت کرده است و با جملۀ«السّلام علیک یا وارث آدم صفوة اللّه...»شروع مى‌شود. <ref>مفاتیح الجنان و بحار الانوار،ج 101،ص 163.</ref> و هم لقب سید الشهدا«ع»است که در ادعیه و زیارات،از آن حضرت به عنوان وارث آدم،وارث نوح،وارث ابراهیم،وارث موسى، وارث عیسى،وارث محمّد،وارث على،و وارث حسن...یاد شده است. <ref>مفاتیح الجنان:زیارت مطلقۀ سوم،زیارت وارث،زیارت امام حسین روز عرفه.</ref>
'''وارث'''، ارث‌برنده، میراث دار، کسى که مال، خانه، زمین، صفات یا افتخاراتى را از پدر یا اجداد و گذشتگان به ارث مى‌برد. وارث نام زیارتنامه‌اى منسوب به [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] نیز می‌باشد.


وراثت حسین بن على«ع»از انبیا و اوصیا،براى آن است که خطّ جهاد در راه حق و مبارزه با باطل و ستم و طاغوت،سرلوحۀ دعوت همۀ انبیاى الهى بوده است و«کربلا» تجلّى این خط ممتد درگیرى حق و باطل است.«عاشورا،حضور مجدّد آدم و نوح و ابراهیم و موسى و عیسى-على نبیّنا و آله و علیهم السلام-است در قلّۀ فریادگرى و هدایت.این که حسین را وارث آدم«ع»مى‌خوانیم و زیارت«وارث»را با سلام بر آن پیمبران الهى آغاز مى‌کنیم براى همین است،یعنى نقطۀ اتّصال همۀ حرکتهاى الهى و انقلابهاى خدایى،به صورت تجسّم دوبارۀ آدم و نوح و ابراهیم و اسماعیل و موسى و عیسى و محمّد و على و فاطمه و امام حسن(علیهم السلام)در لحظه‌هاى خورشیدى عاشورا و واقعیّت سرشار کربلا...» <ref>قیام جاودانه،محمد رضا حکیمى،نقل از چشمۀ خورشید،ج 1،ص 330.</ref>
==زیارت وارث==
مرحوم ابن قولویه سند آن را به جابر جعفى از اصحاب امام صادق(ع) رسانده که وى آن را از آن حضرت روایت کرده‌است و با جمله: «السّلام علیک یا وارث آدم صفوة اللّه...»شروع مى‌شود. <ref>مفاتیح الجنان و بحار الانوار،ج ۱۰۱،ص ۱۶۳.</ref> وارث لقب سیدالشهدا(ع) نیز است که در ادعیه و زیارات، از آن حضرت به عنوان وارث آدم، وارث نوح، وارث ابراهیم، وارث موسى، وارث عیسى، وارث محمّد، وارث على و وارث حسن...یاد شده‌است.<ref>مفاتیح الجنان:زیارت مطلقۀ سوم،زیارت وارث،زیارت امام حسین روز عرفه.</ref>


در متن زیارتنامه‌ها نیز به وارث بودن حسین بن على«ع»نسبت به خطّ انبیا اشاره شده است:از جمله:«اکرمته بطیب الولادة و اعطیته مواریث الأنبیا» <ref>مفاتیح الجنان،زیارت امام حسین در عید فطر و قربان(ص 48).</ref> و بر اساس آیۀ «لَقَدْ أَرْسَلْنٰا رُسُلَنٰا بِالْبَیِّنٰاتِ وَ أَنْزَلْنٰا مَعَهُمُ الْکِتٰابَ وَ الْمِیزٰانَ لِیَقُومَ النّٰاسُ بِالْقِسْطِ...» <ref>حدید،آیۀ 25.</ref> چون برپایى قسط و عدالت اجتماعى،رسالت همۀ انبیا و میراث مشترک رسولان الهى است،حسین بن على«ع»هم که وارث همۀ انبیاست،پس وارث خطّ قسط و عدل آنان نیز مى‌باشد و قیام کربلا،از جمله دعوت به عدل و مبارزه با بى‌عدالتى و ستم را هم در سرلوحۀ دعوت و اهداف خویش دارد.از این رو،منکرهاى اجتماعى و اقتصادى را هم باید در شمار منکراتى که آن حضرت براى مقابله با آنها قیام کرد،به حساب آوریم،که لازمۀ وراثت عدل و قسط انبیاست.
==لقب وارث سیدالشهدا(ع)==
وراثت [[حسین بن على (ع)|حسین بن على(ع)]] از انبیا و اوصیا، براى آن است که خطّ جهاد در راه حق و مبارزه با باطل و ستم و طاغوت، سرلوحۀ دعوت همۀ انبیاى الهى بوده‌است و«کربلا» تجلّى این خط ممتد درگیرى حق و باطل است. عاشورا، حضور مجدّد آدم و نوح و ابراهیم و موسى و عیسى على نبیّنا و آله و علیهم السلام در قلّۀ فریادگرى و هدایت است. این که حسین را وارث آدم«ع»مى‌خوانیم و زیارت«وارث»را با سلام بر آن پیمبران الهى آغاز مى‌کنیم براى همین است. یعنى نقطۀ اتّصال همه حرکتهاى الهى و انقلابهاى خدایى، به صورت تجسّم دوباره آدم، نوح، ابراهیم، اسماعیل، موسى، عیسى، محمّد، على، فاطمه و امام حسن(ع) در لحظه‌هاى خورشیدى عاشورا و واقعیّت سرشار [[کربلا]] است.<ref>قیام جاودانه،محمد رضا حکیمى،نقل از چشمۀ خورشید،ج ۱،ص ۳۳۰.</ref>


در متن [[زیارتنامه]]<nowiki/>‌ها نیز به وارث بودن حسین بن على(ع) نسبت به خطّ انبیا اشاره شده‌است. از جمله:


«اکرمته بطیب الولادة و اعطیته مواریث الأنبیا» <ref>مفاتیح الجنان،زیارت امام حسین در عید فطر و قربان(ص ۴۸).</ref> و بر اساس آیۀ «لَقَدْ أَرْسَلْنٰا رُسُلَنٰا بِالْبَیِّنٰاتِ وَ أَنْزَلْنٰا مَعَهُمُ الْکِتٰابَ وَ الْمِیزٰانَ لِیَقُومَ النّٰاسُ بِالْقِسْطِ...» <ref>حدید،آیۀ ۲۵.</ref>


چون برپایى قسط و عدالت اجتماعى، رسالت همۀ انبیا و میراث مشترک رسولان الهى است، حسین بن على(ع) هم که وارث همۀ انبیاست پس وارث خط قسط و عدل آنان نیز مى‌باشد و قیام کربلا، از جمله دعوت به عدل و مبارزه با بى‌عدالتى و ستم را هم در سرلوحۀ دعوت و اهداف خویش دارد. از این رو، منکرهاى اجتماعى و اقتصادى را هم باید در شمار منکراتى که آن حضرت براى مقابله با آنها قیام کرد، به حساب آوریم، که لازمۀ وراثت عدل و قسط انبیاست.


==منبع==


*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۵۹-۴۶۰.]


 
==پی‌نوشت==
 
<references />
 
[[رده:مفاهیم]]
 
[[رده:مفاهیم اسلامی]]
 
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 459-460.

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۲۱

وارث، ارث‌برنده، میراث دار، کسى که مال، خانه، زمین، صفات یا افتخاراتى را از پدر یا اجداد و گذشتگان به ارث مى‌برد. وارث نام زیارتنامه‌اى منسوب به سیدالشهدا(ع) نیز می‌باشد.

زیارت وارث[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مرحوم ابن قولویه سند آن را به جابر جعفى از اصحاب امام صادق(ع) رسانده که وى آن را از آن حضرت روایت کرده‌است و با جمله: «السّلام علیک یا وارث آدم صفوة اللّه...»شروع مى‌شود. [۱] وارث لقب سیدالشهدا(ع) نیز است که در ادعیه و زیارات، از آن حضرت به عنوان وارث آدم، وارث نوح، وارث ابراهیم، وارث موسى، وارث عیسى، وارث محمّد، وارث على و وارث حسن...یاد شده‌است.[۲]

لقب وارث سیدالشهدا(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]

وراثت حسین بن على(ع) از انبیا و اوصیا، براى آن است که خطّ جهاد در راه حق و مبارزه با باطل و ستم و طاغوت، سرلوحۀ دعوت همۀ انبیاى الهى بوده‌است و«کربلا» تجلّى این خط ممتد درگیرى حق و باطل است. عاشورا، حضور مجدّد آدم و نوح و ابراهیم و موسى و عیسى على نبیّنا و آله و علیهم السلام در قلّۀ فریادگرى و هدایت است. این که حسین را وارث آدم«ع»مى‌خوانیم و زیارت«وارث»را با سلام بر آن پیمبران الهى آغاز مى‌کنیم براى همین است. یعنى نقطۀ اتّصال همه حرکتهاى الهى و انقلابهاى خدایى، به صورت تجسّم دوباره آدم، نوح، ابراهیم، اسماعیل، موسى، عیسى، محمّد، على، فاطمه و امام حسن(ع) در لحظه‌هاى خورشیدى عاشورا و واقعیّت سرشار کربلا است.[۳]

در متن زیارتنامه‌ها نیز به وارث بودن حسین بن على(ع) نسبت به خطّ انبیا اشاره شده‌است. از جمله:

«اکرمته بطیب الولادة و اعطیته مواریث الأنبیا» [۴] و بر اساس آیۀ «لَقَدْ أَرْسَلْنٰا رُسُلَنٰا بِالْبَیِّنٰاتِ وَ أَنْزَلْنٰا مَعَهُمُ الْکِتٰابَ وَ الْمِیزٰانَ لِیَقُومَ النّٰاسُ بِالْقِسْطِ...» [۵]

چون برپایى قسط و عدالت اجتماعى، رسالت همۀ انبیا و میراث مشترک رسولان الهى است، حسین بن على(ع) هم که وارث همۀ انبیاست پس وارث خط قسط و عدل آنان نیز مى‌باشد و قیام کربلا، از جمله دعوت به عدل و مبارزه با بى‌عدالتى و ستم را هم در سرلوحۀ دعوت و اهداف خویش دارد. از این رو، منکرهاى اجتماعى و اقتصادى را هم باید در شمار منکراتى که آن حضرت براى مقابله با آنها قیام کرد، به حساب آوریم، که لازمۀ وراثت عدل و قسط انبیاست.

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی‌نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. مفاتیح الجنان و بحار الانوار،ج ۱۰۱،ص ۱۶۳.
  2. مفاتیح الجنان:زیارت مطلقۀ سوم،زیارت وارث،زیارت امام حسین روز عرفه.
  3. قیام جاودانه،محمد رضا حکیمى،نقل از چشمۀ خورشید،ج ۱،ص ۳۳۰.
  4. مفاتیح الجنان،زیارت امام حسین در عید فطر و قربان(ص ۴۸).
  5. حدید،آیۀ ۲۵.