وارث
وارث، ارثبرنده، میراث دار، کسى که مال، خانه، زمین، صفات یا افتخاراتى را از پدر یا اجداد و گذشتگان به ارث مىبرد. وارث نام زیارتنامهاى منسوب به سیدالشهدا(ع) نیز میباشد.
زیارت وارث[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مرحوم ابن قولویه سند آن را به جابر جعفى از اصحاب امام صادق(ع) رسانده که وى آن را از آن حضرت روایت کردهاست و با جمله: «السّلام علیک یا وارث آدم صفوة اللّه...»شروع مىشود. [۱] وارث لقب سیدالشهدا(ع) نیز است که در ادعیه و زیارات، از آن حضرت به عنوان وارث آدم، وارث نوح، وارث ابراهیم، وارث موسى، وارث عیسى، وارث محمّد، وارث على و وارث حسن...یاد شدهاست.[۲]
لقب وارث سیدالشهدا(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]
وراثت حسین بن على(ع) از انبیا و اوصیا، براى آن است که خطّ جهاد در راه حق و مبارزه با باطل و ستم و طاغوت، سرلوحۀ دعوت همۀ انبیاى الهى بودهاست و«کربلا» تجلّى این خط ممتد درگیرى حق و باطل است. عاشورا، حضور مجدّد آدم و نوح و ابراهیم و موسى و عیسى على نبیّنا و آله و علیهم السلام در قلّۀ فریادگرى و هدایت است. این که حسین را وارث آدم«ع»مىخوانیم و زیارت«وارث»را با سلام بر آن پیمبران الهى آغاز مىکنیم براى همین است. یعنى نقطۀ اتّصال همه حرکتهاى الهى و انقلابهاى خدایى، به صورت تجسّم دوباره آدم، نوح، ابراهیم، اسماعیل، موسى، عیسى، محمّد، على، فاطمه و امام حسن(ع) در لحظههاى خورشیدى عاشورا و واقعیّت سرشار کربلا است.[۳]
در متن زیارتنامهها نیز به وارث بودن حسین بن على(ع) نسبت به خطّ انبیا اشاره شدهاست. از جمله:
«اکرمته بطیب الولادة و اعطیته مواریث الأنبیا» [۴] و بر اساس آیۀ «لَقَدْ أَرْسَلْنٰا رُسُلَنٰا بِالْبَیِّنٰاتِ وَ أَنْزَلْنٰا مَعَهُمُ الْکِتٰابَ وَ الْمِیزٰانَ لِیَقُومَ النّٰاسُ بِالْقِسْطِ...» [۵]
چون برپایى قسط و عدالت اجتماعى، رسالت همۀ انبیا و میراث مشترک رسولان الهى است، حسین بن على(ع) هم که وارث همۀ انبیاست پس وارث خط قسط و عدل آنان نیز مىباشد و قیام کربلا، از جمله دعوت به عدل و مبارزه با بىعدالتى و ستم را هم در سرلوحۀ دعوت و اهداف خویش دارد. از این رو، منکرهاى اجتماعى و اقتصادى را هم باید در شمار منکراتى که آن حضرت براى مقابله با آنها قیام کرد، به حساب آوریم، که لازمۀ وراثت عدل و قسط انبیاست.