مظلوم: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «ستمدیده،از لقبهاى سید الشهداست که اغلب با نام او همراه است:یا حسین مظلوم،در...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''مظلوم''' به معنای ستمدیده، از لقبهاى [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] است که اغلب با نام او همراه است، یا [[حسین بن على (ع)|حسین]] مظلوم(ع). | |||
در | ==مفهوم== | ||
در زیارتنامه‌ها و احادیث،تکیه بر روى این لقب براى بیان ظالم بودن حکومت اموى و سپاهى است که در کربلا آن حضرت را به [[شهادت]] رساندند.هر چند آنان مى‌کوشیدند تا خود را تبرئه کنند و گناه کشته شدن را به گردن خود امام بیندازند، ولى مظلومیّت آن شهید، همواره مثل پرچمى در اهتزاز بوده است. | |||
==مفهوم مظلومیت در روایات== | |||
در حدیث امام باقر(ع) است: «انّ الحسین صاحب کربلا قتل مظلوما مکروبا عطشانا لهفانا» <ref>کامل الزیارات،ص ۱۶۸.</ref> و در برخى تفاسیر،آیۀ «وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنٰا لِوَلِیِّهِ سُلْطٰاناً» (اسراء-۳۳) به شهادت آن حضرت تفسیر شده‌است. <ref>تفسیر«البرهان»،سید هاشم بحرانى،ج ۲،ص ۴۱۸.</ref> و همچنین آیۀ «وَ سَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ» (شعراء-۲۲۵) به مظلومیّت [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] تأویل گشته است. <ref>همان،ج ۳،ذیل آیۀ فوق</ref> آیۀ «أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقٰاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا» (حج-۳۹)نیز طبق روایات، دربارۀ حسین بن على(ع) است که [[یزید]] در پى کشتن او بود تا آنکه مظلومانه شهید شد. | |||
امام صادق(ع) نیز در حدیثى امام زمان(عج) را خونخواه حسین(ع) معرفى مى‌کند.<ref>بحار الانوار،ج ۲۴،ص ۲۲۴.</ref> و دربارۀ آیۀ «أَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِینَ ظَلَمُوا» (انبیاء-۳)روایت است که: «الّذین ظلموا آل محمّد حقّهم». <ref>همان،ص ۲۲۶.</ref> مظلومیّت اباعبدالله(ع) و ائمّه، شیعه را همواره در مسیر ظلم‌ستیزى و آمادگى براى جانبازى در رکاب انتقام‌گیرندۀ خون شهداى مظلوم [[کربلا]]،حضرت مهدى(عج) قرار مى‌دهد و کینۀ ظالم را در دلها مى‌پروراند.افراشتن پرچم مظلومیّت آل الله،محور تجمّع و تشکّل همۀ مظلومان و ستمدیدگان تاریخ بر محور امام مظلومان است. | |||
==منبع== | |||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۲۷-۴۲۸.] | |||
==پی‌نوشت== | |||
<references /> | |||
[[رده:مفاهیم]] | |||
[[رده:مفاهیم اسلامی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۴۹
مظلوم به معنای ستمدیده، از لقبهاى سیدالشهدا(ع) است که اغلب با نام او همراه است، یا حسین مظلوم(ع).
مفهوم[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در زیارتنامه‌ها و احادیث،تکیه بر روى این لقب براى بیان ظالم بودن حکومت اموى و سپاهى است که در کربلا آن حضرت را به شهادت رساندند.هر چند آنان مى‌کوشیدند تا خود را تبرئه کنند و گناه کشته شدن را به گردن خود امام بیندازند، ولى مظلومیّت آن شهید، همواره مثل پرچمى در اهتزاز بوده است.
مفهوم مظلومیت در روایات[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در حدیث امام باقر(ع) است: «انّ الحسین صاحب کربلا قتل مظلوما مکروبا عطشانا لهفانا» [۱] و در برخى تفاسیر،آیۀ «وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنٰا لِوَلِیِّهِ سُلْطٰاناً» (اسراء-۳۳) به شهادت آن حضرت تفسیر شده‌است. [۲] و همچنین آیۀ «وَ سَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ» (شعراء-۲۲۵) به مظلومیّت اهل بیت تأویل گشته است. [۳] آیۀ «أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقٰاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا» (حج-۳۹)نیز طبق روایات، دربارۀ حسین بن على(ع) است که یزید در پى کشتن او بود تا آنکه مظلومانه شهید شد.
امام صادق(ع) نیز در حدیثى امام زمان(عج) را خونخواه حسین(ع) معرفى مى‌کند.[۴] و دربارۀ آیۀ «أَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِینَ ظَلَمُوا» (انبیاء-۳)روایت است که: «الّذین ظلموا آل محمّد حقّهم». [۵] مظلومیّت اباعبدالله(ع) و ائمّه، شیعه را همواره در مسیر ظلم‌ستیزى و آمادگى براى جانبازى در رکاب انتقام‌گیرندۀ خون شهداى مظلوم کربلا،حضرت مهدى(عج) قرار مى‌دهد و کینۀ ظالم را در دلها مى‌پروراند.افراشتن پرچم مظلومیّت آل الله،محور تجمّع و تشکّل همۀ مظلومان و ستمدیدگان تاریخ بر محور امام مظلومان است.