کمکى رفتن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «در عرف رایج هیئتهاى عزادارى،براى باشکوهتر برگزار شدن مراسم،گاهى افراد یک تک...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
در عرف رایج هیئتهاى عزادارى،براى باشکوهتر برگزار شدن مراسم،گاهى افراد یک تکیه یا هیئت به کمک یکدیگر مى‌رفتند و با هم عزادارى مى‌کردند و نوبت بعد،آنان به کمک اینها مى‌رفتند.این دسته‌هاى کمکى با توافق و اعلام قبلى سران هیئتها به دیدار هم مى‌رفتند.هنگام استقبال و بدرقۀ دسته‌هاى عزادار که به کمک مى‌آمدند،اشعار و نوحه‌هاى خاصّى مى‌خواندند که نشان سپاس از آنان و درخواست قبولى عزادارى از سوى خداوند بود.این سنّت، الهام‌بخش روح تعاون و یارى در راه گرامیداشت مراسم عزادارى است و تلاش در رونق بخشیدن به دستگاه ابا عبد اللّه«ع»را به پیروان راهش درس مى‌دهد.
در عرف رایج هیئتهاى عزادارى، براى باشکوهتر برگزار شدن مراسم، گاهى افراد یک تکیه یا هیئت به کمک یکدیگر مى‌رفتند و با هم عزادارى مى‌کردند و نوبت بعد، آنان به کمک اینها مى‌رفتند. این عمل را که دسته‌هاى عزاداری با توافق و اعلام قبلى سران هیئتها به دیدار هم مى‌رفتند، '''کمکی رفتن''' می نامند.


==هدف==
هنگام استقبال و بدرقۀ دسته‌هاى عزادار که به کمک مى‌آمدند، اشعار و نوحه‌هاى خاصّى مى‌خواندند که نشان سپاس از آنان و درخواست قبولى عزادارى از سوى خداوند بود.این سنّت، الهام‌بخش روح تعاون و یارى در راه گرامیداشت مراسم عزادارى است و تلاش در رونق بخشیدن به دستگاه [[حسین بن على (ع)|اباعبداللّه(ع)]] را به پیروان راهش درس مى‌دهد.


==منبع==


*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۷۳.]


 
[[رده:آیین‌ها]]
 
[[رده:آیین‌ها در ماه محرم]]
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 373.
[[رده:مفاهیم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۴

در عرف رایج هیئتهاى عزادارى، براى باشکوهتر برگزار شدن مراسم، گاهى افراد یک تکیه یا هیئت به کمک یکدیگر مى‌رفتند و با هم عزادارى مى‌کردند و نوبت بعد، آنان به کمک اینها مى‌رفتند. این عمل را که دسته‌هاى عزاداری با توافق و اعلام قبلى سران هیئتها به دیدار هم مى‌رفتند، کمکی رفتن می نامند.

هدف[ویرایش | ویرایش مبدأ]

هنگام استقبال و بدرقۀ دسته‌هاى عزادار که به کمک مى‌آمدند، اشعار و نوحه‌هاى خاصّى مى‌خواندند که نشان سپاس از آنان و درخواست قبولى عزادارى از سوى خداوند بود.این سنّت، الهام‌بخش روح تعاون و یارى در راه گرامیداشت مراسم عزادارى است و تلاش در رونق بخشیدن به دستگاه اباعبداللّه(ع) را به پیروان راهش درس مى‌دهد.

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]