دیوید مورگان: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | نام =دیوید مورگان | تصویر =Da...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
''' | '''دیوید مورگان''' (به انگلیسی: David O. Morgan) (زاده 1945م) نویسنده و مورخ انگلیسی و استاد تاریخ دانشگاه است. | ||
==فعالیت علمی== | |||
دیوید مورگان دارای مدرک کارشناسی از «دانشگاه آکسفورد» و کارشناسی ارشد و دکترا از «دانشگاه لندن» است. تدریس تاریخ در «دانشگاه ویسکانسین مدیسون» (آمریکا) و تدریس تاریخ خاورمیانه در «مدرسه مطالعات شرقی و آفریقایی دانشگاه لندن» از سوابق علمی اوست. | |||
==توصیف تعزیه در قرن 18 میلادی== | ==آثار== | ||
مورگان کتاب‌هایی با موضوع تاریخ قرون وسطی نوشته است که از آن جمله به موارد زیر می‌توان اشاره کرد: | |||
*ایران در قرون وسطی (1988م) | |||
*مغول‌ها (2007م) | |||
==درباره آثار== | |||
در پایان کتاب ایران در قرون وسطی که عباس مخبر آن را به فارسی ترجمه کرده است مورگان در پاراگرافی مختصر اما از نظر تحلیلی مهم، به «گسترش وسیع تعزیه» در قرن 18 میلادی در ایران اشاره کرده است. او در ادامه از «بدگمانی علما» (که البته صحیح آن است که گفته شود: «بعضی از علما») به تعزیه سخن گفته و دلیل آن را منشأ مردمی [[تعزیه]] و بیرون از حوزه کنترل علما بودن آن دانسته است. همین ویژگی و پشتوانه مردمی مانع از آن شد که به تعبیر مورگان تعزیه هیچ گاه با موفقیت سرکوب شود. او به کارکرد سیاسی و انتقادی تعزیه در مقاطعی که میان دولت و دین چالش پدید می‌آمد نیز اشاره کرده است. | |||
===توصیف تعزیه در قرن 18 میلادی=== | |||
1988م/ [1366- 1367ش] | 1988م/ [1366- 1367ش] | ||
قرن 18 میلادی شاهد گسترش وسیع تعزیه بود. تعزیه‌ها نمایش‌های شورانگیزی بودند که مخصوصا به جنگ کربلا (680م/ 61ق) مربوط می‌شدند که در آن سومین امام شیعه، حسین فرزند علی و نوه پیغمبر به دست نیروهای یزید خلیفه بنی امیه شهید شد. علما به تعزیه بد گمان بودند. زیرا منشأیی مردمی داشت و خارج از کنترل آن‌ها بود. اما هیچ گاه با موفقیت سرکوب نشد و در زمان‌هایی که تشیع و دولت با هم درگیر می‌شدند، به مثابه الگویی گویا مورد استفاده قرار می‌گرفت و در آن شاه، در نقش شخصیتی ستمگر یا عامل به اعمالی ضد اسلامی و یا گاهی ایفاگر نقش یزید نشان داده می‌شد. | قرن 18 میلادی شاهد گسترش وسیع تعزیه بود. تعزیه‌ها نمایش‌های شورانگیزی بودند که مخصوصا به جنگ [[کربلا]] (680م/ 61ق) مربوط می‌شدند که در آن سومین امام شیعه، [[حسین]] فرزند علی و نوه پیغمبر به دست نیروهای [[یزید]] خلیفه بنی امیه شهید شد. علما به تعزیه بد گمان بودند. زیرا منشأیی مردمی داشت و خارج از کنترل آن‌ها بود. اما هیچ گاه با موفقیت سرکوب نشد و در زمان‌هایی که تشیع و دولت با هم درگیر می‌شدند، به مثابه الگویی گویا مورد استفاده قرار می‌گرفت و در آن شاه، در نقش شخصیتی ستمگر یا عامل به اعمالی ضد اسلامی و یا گاهی ایفاگر نقش یزید نشان داده می‌شد. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/5141534 تراژدی جهان اسلام] | |||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/5141534 تراژدی جهان اسلام] | |||
[[رده: پژوهشگران]] | [[رده: پژوهشگران]] | ||
[[رده: پژوهشگران انگلیسی]] | [[رده: پژوهشگران انگلیسی]] | ||
[[رده: پژوهشگران در گروه تاریخ]] | [[رده: پژوهشگران در گروه تاریخ]] | ||
[[en:David O. Morgan]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۶
| دیوید مورگان | |
|---|---|
 | |
| زمینهٔ کاری | مورخ |
| زادروز | 1945م |
| ملیت | انگلیسی |
| پیشه | نویسنده، مورخ و استاد تاریخ دانشگاه |
| مدرک تحصیلی | دکترا |
| دانشگاه | دانشگاه آکسفورد و دانشگاه لندن |
دیوید مورگان (به انگلیسی: David O. Morgan) (زاده 1945م) نویسنده و مورخ انگلیسی و استاد تاریخ دانشگاه است.
فعالیت علمی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
دیوید مورگان دارای مدرک کارشناسی از «دانشگاه آکسفورد» و کارشناسی ارشد و دکترا از «دانشگاه لندن» است. تدریس تاریخ در «دانشگاه ویسکانسین مدیسون» (آمریکا) و تدریس تاریخ خاورمیانه در «مدرسه مطالعات شرقی و آفریقایی دانشگاه لندن» از سوابق علمی اوست.
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مورگان کتاب‌هایی با موضوع تاریخ قرون وسطی نوشته است که از آن جمله به موارد زیر می‌توان اشاره کرد:
- ایران در قرون وسطی (1988م)
- مغول‌ها (2007م)
درباره آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در پایان کتاب ایران در قرون وسطی که عباس مخبر آن را به فارسی ترجمه کرده است مورگان در پاراگرافی مختصر اما از نظر تحلیلی مهم، به «گسترش وسیع تعزیه» در قرن 18 میلادی در ایران اشاره کرده است. او در ادامه از «بدگمانی علما» (که البته صحیح آن است که گفته شود: «بعضی از علما») به تعزیه سخن گفته و دلیل آن را منشأ مردمی تعزیه و بیرون از حوزه کنترل علما بودن آن دانسته است. همین ویژگی و پشتوانه مردمی مانع از آن شد که به تعبیر مورگان تعزیه هیچ گاه با موفقیت سرکوب شود. او به کارکرد سیاسی و انتقادی تعزیه در مقاطعی که میان دولت و دین چالش پدید می‌آمد نیز اشاره کرده است.
توصیف تعزیه در قرن 18 میلادی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
1988م/ [1366- 1367ش]
قرن 18 میلادی شاهد گسترش وسیع تعزیه بود. تعزیه‌ها نمایش‌های شورانگیزی بودند که مخصوصا به جنگ کربلا (680م/ 61ق) مربوط می‌شدند که در آن سومین امام شیعه، حسین فرزند علی و نوه پیغمبر به دست نیروهای یزید خلیفه بنی امیه شهید شد. علما به تعزیه بد گمان بودند. زیرا منشأیی مردمی داشت و خارج از کنترل آن‌ها بود. اما هیچ گاه با موفقیت سرکوب نشد و در زمان‌هایی که تشیع و دولت با هم درگیر می‌شدند، به مثابه الگویی گویا مورد استفاده قرار می‌گرفت و در آن شاه، در نقش شخصیتی ستمگر یا عامل به اعمالی ضد اسلامی و یا گاهی ایفاگر نقش یزید نشان داده می‌شد.