رجاء بن‌ منقذ عبدی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «رجاءبن‌ منقذ عبدی، یکی از سربازان و نیروهای تحت امر عمربن سعد بود که در کربل...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
رجاءبن‌ منقذ عبدی، یکی از سربازان و نیروهای تحت امر عمربن سعد بود که در کربلا حضور داشت.  
{{جعبه اطلاعات قاتل شهدای کربلا
|اطلاعات قاتل =
| تصویر        =
| توضیح تصویر  =
| نام کامل    =رجاء بن‌ منقذ عبدی
| کنیه        =
| لقب          =
| زادروز/زادگاه =
| محل زندگی    =
| نسب/قبیله    =
| خویشاوندان سرشناس  =
| تاریخ و مکان درگذشت=
| نحوه درگذشت=
| مدفن =
| اقدامات =
| انگیزه    =
| نقش‌های برجسته    =عضو جوخه تیرباران امام، جزء ده تنی بود که داوطلبانه بر بدن‌ پر از جراحت‌ امام حسین (ع) به‌طوری‌ اسب‌ تاختند که ‌استخوان‌های‌ سینه‌ مبارکش‌ را در هم‌ شکستند
| دیگر فعالیت‌ها  =
| منصب  =
}}'''رجاء بن‌ منقذ عبدی،''' یکی از سربازان و نیروهای تحت امر [[عمر بن سعد]] بود که در [[کربلا]] حضور داشت.  
==نقش در واقعه کربلا==


== تاراندن اسب بر پیکر امام حسین(ع) ==
چند تن عضو جوخه تیرباران [[امام حسین(ع)]] بودند که یکی از آنان رجاء بن‌ منقذ عبدی بود. او جزء ده تنی بود که داوطلبانه بر بدن‌ پر از جراحت‌ [[امام حسین(ع)|امام حسین (ع)]] به‌طوری‌ اسب‌ تاختند که ‌استخوان‌های‌ سینه‌ مبارکش‌ را در هم‌ شکستند.  رجاء بن‌ منقذ عبدی با نه تن دیگر در [[دار الاماره|دارالاماره]] روبه‌روی عبیدالله‌ بن‌ زیاد ایستاد و از ابن‌ زیاد جایزه‌ ناچیزی‌ گرفت.<ref>-اللهوف فی قتلی الطفوف (مقتل الحسین)، ابن طاووس، علی بن موسی بن محمد، نجف: الحیدریه، ۱۳۸۵ قمری، ص۱۲۱،۱۱۲؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، علامه مجلسی، ملامحمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ شمسی.، ج۴۵، ص۳۷۴،۶۰.</ref>
==منبع==


چند تن عضو جوخه تیرباران امام بودند یکی از آنان رجاءبن‌ منقذ عبدی بود.
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2960823&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص ۲۶۴.]


==پی نوشت==
[[رده: تاریخ]]
[[رده: افراد]]
[[رده: قاتلان کربلا]]
[[رده: کسانی که بر پیکر امام اسب تاراندند]]
<references />{{navbox
|name = عاملان واقعه کربلا
|title = عاملان واقعه کربلا


او جزء ده تنی بود که داوطلبانه بر بدن‌ پر از جراحت‌ امام حسین(ع) به‌طوری‌ اسب‌ تاختند که ‌استخوان‌های‌ سینه‌ مبارکش‌ را در هم‌ شکستند. 
|group1 = عاملان اصلی
|list1 = [[یزید بن معاویه]] {{*}} [[ابن زیاد]] {{*}} [[عمر سعد]]


|group2 = لشکر عمر بن سعد
|list2 = {{navbox | child


رجاءبن‌ منقذ عبدی با نه تن دیگر در دارالاماره روبه‌روی عبیدالله‌بن‌ زیاد ایستاد و از ابن‌زیاد جایزه‌ ناچیزی‌ گرفت.<ref>- اللهوف، ص121،112؛ بحار الانوار، ج45، ص374،60.</ref>
|group1 = فرماندهان
|list1 = [[شمر بن ذی الجوشن]] {{*}} [[عمرو بن‌ حجاج‌ زبیدی]] {{*}} [[شبث‌ بن ربعی تمیمی یربوعی ریاحی]]


|group2 = قاتلان
|list2 = [[سنان]] {{*}} [[شمر]] {{*}} [[خولی]] {{*}} [[حرمله]]


==منبع==
|group3 = تازندگان بر بدن امام
|list3 = [[هانی]] {{*}} [[اسحاق]]


مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 264.
|group4 = حاملان سر امام
 
|list4 = [[خولی]] {{*}} [[شمر]]
==پی نوشت==
}}
[[رده: تاریخ]]
|group5 = سایر
[[رده: قاتلان کربلا]]
|list5 = [[حفص بن عمر]]
[[رده: کسانی که بر پیکر امام اسب تاراندند]]
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۱۶

مشخصات فردی
نام کامل رجاء بن‌ منقذ عبدی
نقش در واقعه کربلا
نقش‌های برجسته عضو جوخه تیرباران امام، جزء ده تنی بود که داوطلبانه بر بدن‌ پر از جراحت‌ امام حسین (ع) به‌طوری‌ اسب‌ تاختند که ‌استخوان‌های‌ سینه‌ مبارکش‌ را در هم‌ شکستند

رجاء بن‌ منقذ عبدی، یکی از سربازان و نیروهای تحت امر عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت.

نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

تاراندن اسب بر پیکر امام حسین(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]

چند تن عضو جوخه تیرباران امام حسین(ع) بودند که یکی از آنان رجاء بن‌ منقذ عبدی بود. او جزء ده تنی بود که داوطلبانه بر بدن‌ پر از جراحت‌ امام حسین (ع) به‌طوری‌ اسب‌ تاختند که ‌استخوان‌های‌ سینه‌ مبارکش‌ را در هم‌ شکستند. رجاء بن‌ منقذ عبدی با نه تن دیگر در دارالاماره روبه‌روی عبیدالله‌ بن‌ زیاد ایستاد و از ابن‌ زیاد جایزه‌ ناچیزی‌ گرفت.[۱]

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. -اللهوف فی قتلی الطفوف (مقتل الحسین)، ابن طاووس، علی بن موسی بن محمد، نجف: الحیدریه، ۱۳۸۵ قمری، ص۱۲۱،۱۱۲؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، علامه مجلسی، ملامحمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ شمسی.، ج۴۵، ص۳۷۴،۶۰.