در حال ویرایش هاشم شیرازى

'''هاشم شیرازی''' از شعرای قرن سیزدهم ایرانی است.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    =هاشم شیرازی
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی               =محمدهاشم شیرازی
| زمینه فعالیت           =شعر و ادبیات
| ملیت                   =ایرانی
| تاریخ تولد             =
| محل تولد                =
| والدین                 =
| تاریخ مرگ              =
| محل مرگ                 =
| علت مرگ                 =
| محل زندگی               =
| مختصات محل زندگی         =
| مدفن                   =
|در زمان حکومت           =
|اتفاقات مهم             =
| نام دیگر               =
|لقب                     =
|بنیانگذار               =
| پیشه                   =شاعر
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری             = سبک عراقى
|کتاب‌ها                 =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار             =
|تخلص                    =هاشم
|فیلم‌(های) ساخته بر اساس اثر(ها)=
| همسر                    =
| شریک زندگی             =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                   =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت               =
| تأثیرگذاشته بر         =
| تأثیرپذیرفته از         =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
==سبک شعرى==

محمدهاشم شیرازى به دو زبان فارسى و عربى و در سبک عراقى شعر مى‌سروده‌است. در تذکره مرآةالفصاحه نمونه‌هایى از شعر عربى و فارسى او آمده است.<ref>همان، ص ۷۰۴ و ۷۰۵.</ref>  

==اشعار==

===ترکیب‌بند عاشورایی===
{{شعر}}
{{ب| اى پرتو جلال و جمال و بهاى حق | وى مظهر کمال و صفا و ضیاى حق }}

{{ب| اى تربت مقدس تو فتح کارها | وى مرقد منیر تو، کوى صفاى حق }}

{{ب| زینب چو دید جسم برادر به خون تپان | گفتا: فدات جان من، اى جان مصطفى! }}

{{ب| چون شد که باد حادثه افکند بر زمین | این نخل سربلند ز بستان مصطفى؟ }}

{{ب| آن دم که جسم پاک على اکبرش تپید | در خاک و خون، به دامن صحراى کربلا }}

{{ب| شد ناامید و گفت به حسرت به نعش او | بر این سراى یا ولدى! بعدک العفا }}

{{ب| فریاد العطش به سما مى‌رود هنوز | از دشت کربلا، به هزاران فغان و آه }}

{{ب| سرهاى سروران، به سر نیزۀ جفا | وز سیلى خسان، گل رخسار ما سیاه }}

{{ب| آه از دمى که عترت و اولاد مصطفى | کردند رو به مقتل سلطان کم سپاه }}

{{ب| دیدند پیکر شهدا گشته چاک چاک | بى‌دست و پا و بى‌سر و بى‌افسر و کلاه<ref>همان، ص 704 و ۷۰۵.</ref> }}

{{پایان شعر}}

==منابع==

*[[کاروان شعر عاشورا|محمدعلی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا، زمزم هدایت، ج ۱، ص ۳۴۹-۳۵۰.]]

==پی نوشت==
[[رده:شاعران]]
<references />{{شاعران}}
[[رده:شاعران قرن سیزدهم]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران ایرانی]]