در حال ویرایش مدرس اصفهانی

{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    =مدرس اصفهانی
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی               =
| زمینه فعالیت           =
| ملیت                   =
| تاریخ تولد             =1254 ه.ق
| محل تولد                =کربلا
| والدین                 =
| تاریخ مرگ              =1349 ه.ق
| محل مرگ                 =
| علت مرگ                 =
| محل زندگی               =
| مختصات محل زندگی         =
| مدفن                   =
|در زمان حکومت           =
|اتفاقات مهم             =
| نام دیگر               =
|لقب                     =
|بنیانگذار               =
| پیشه                   =
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری             =
|کتاب‌ها                 =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار             =
|تخلص                    =
|فیلم‌(های) ساخته بر اساس اثر(ها)=
| همسر                    =
| شریک زندگی             =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                   =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت               =
| تأثیرگذاشته بر         =
| تأثیرپذیرفته از         =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
'''مدرس اصفهانی''' (۱۲۵۴ ه. ق- ۱۳۴۹ ه. ق) از شعرا و علمای قرن چهاردهم هجری است. 
==زندگینامه==
میرزا یحیی مدرس اصفهانی بیدآبادی فرزند محمداسماعیل در سال ۱۲۵۴ ه. ق در کربلا متولّد شد. علوم مقدماتی را در عراق آموخت. در شانزده ‌سالگی همراه پدر به اصفهان رفت و به تکمیل تحصیلات خود در علوم عقلی، نقلی و ادبی مانند ریاضیات، هیئت و نجوم پرداخت و در این علوم متبحر شد. او سپس به تدریس اشتغال یافت ولی به سبب کناره‌گیری از مقام و اشتهار، شخصیت علمی و ادبی او چنان که باید، شناخته نگردید.  

مدرس بیدآبادی در مدرسۀ میرزا حسین واقع در محله بیدآباد اصفهان و نیز همواره در منزل مسکونى خود در پهلوى مسجد سیّد، حوزۀ درس گسترد و طلاب علوم در ادبیات، فقه، اصول، کلام، منطق، معانى و بیان به درسش حاضر و چندین نفر از بزرگان از مجلس درس او بیرون آمده‌‏اند. مرگش به سال ۱۳۴۹ ه. ق اتفاق افتاده‌است. 

==اساتید==
میرزا یحیی در اصفهان و نجف از محضر علماى بزرگى چون شیخ انصارى، شیخ محمّدباقر مسجدشاهى، شیخ محمّدباقر واثق همدانى و آقا میرزا محمّدهاشم چهارسوقى و میرزا محمدباقر صاحب روضات و آخوند کاشى بهره‌مند شد. علوم غریبه را از ملاهادى سدهى فراگرفت. وى از نوابغ علم و ادب در دو قرن اخیر بود که در همۀ علوم ادبى٬ فقه و اصول استاد و در انواع حکمت از اشراقى و مشایى و ریاضى یگانۀ دوران و مخصوصاً در علوم غریبه و فلکیات متخصص و متبحر بود.

==آثار==

او با خلوص عقیده بیشتر تلاش خود را صرف سرودن اشعار در مدح پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) می‌کرد. دیوان اشعار او سراسر مناجات با خداوند، نعمت و ستایش حضرت ختمی مرتبت و مراثی [[اهل بیت]] به خصوص مصایب [[سیدالشهدا(ع)]] است.

دیوان اشعار او به دو بخش اصلی تقسیم می‌شود:

بخش قصاید که شامل:
{{ستون شروع}}
* نعت حضرت رسول(ص)‌
* [[امیر‌المومنین (ع)|امیر‌المؤمنین(ع)]]
* حضرت زهرا (ع)
* [[حسین بن علی (ع)| امام حسین(ع)]]
* [[چهارده معصوم(ع)]]
{{پایان}} 

و نیز قصایدی درباب عید غدیر خم و حدیث شریف کسا است.

بخش دوم که بخش مراثی است شامل: 
{{ستون شروع}}
* ماجرای مصایب امام حسین(ع)
* [[ابوالفضل | حضرت عباس (ع)]]
* [[علی اکبر (ع)]]
* [[قاسم بن حسن (ع) | حضرت قاسم (ع)]]
* [[گودال قتلگاه | قتلگاه]]
{{پایان}}

و ... اشاره دارد و نیز مراثیی در رثای امام رضا(ع) سروده است. نگاه شاعر به مصایب امام حسین(ع)، احساسی و عاطفی است. مراثی او در قالب قصیده، ترکیب‌بند،  ترجیح‌بند و مسمط سروده شده‌است.

در دیوان وی بخشی به نوحه‌های سینه‌زنی اختصاص دارد.

==اشعار==


{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |ای مبتلای غم که جهان مبتلای توست
| style="width:2em;" |
| class="b" |پیر و جوان شکسته دل اندر عزاری توست
|-
| class="b" |هم قبلگاه اهل سمک خاک در گهت
| style="width:2em;" |
| class="b" |هم سجده‌گاه خیل ملک کربلای توست
|-
| class="b" |ای جان محترم که ز جانهای محترم
| style="width:2em;" |
| class="b" |چون نی نوای ز واقعه‌ی کربلای توست
|-
| class="b" |ای بر لقای دوست تو مشتاق و عالمی
| style="width:2em;" |
| class="b" |مشتاق خاک کوی تو بهر لقای توست
|-
| class="b" |ای بر لب هوای تو مفتون و کشوری
| style="width:2em;" |
| class="b" |مفتون اشتیاق تو اندر هوای توست
|-
| class="b" |گلگون قبا ز عکس شفق آسمان هنوز
| style="width:2em;" |
| class="b" |از هجر روی اکبر گلگون قبای توست
|-
| class="b" |در خون تپیده مرغ دل مجتبی چو دید
| style="width:2em;" |
| class="b" |در خون تپیده قاسم نوکدخدای<ref>نوکدخدای: داماد</ref> توست
|-
| class="b" |گردید اسیر سلسله س غم چو دید
| style="width:2em;" |
| class="b" |زنجیر کین به گردن زین‌العبای<ref>منظور حضرت زین‌العابدین(ع)، امام سجاد(ع) است.</ref> توست
|-
| class="b" |روحی فداک ای تن اطهر که از شرف
| style="width:2em;" |
| class="b" |خون خدا تویی و خدا خون بهای توست
|-
| class="b" |جسمی وفاک<ref>جسمی فداک: پیکرم سپر تو باد، فدای تو گردم، جانم فدای او باد</ref> ای سر انور که بر سنان
| style="width:2em;" |
| class="b" |آیات حق عیان ز لب حق نمای توست
|-
| class="b" |گاهی به دیر راهب و گه بر سر درخت
| style="width:2em;" |
| class="b" |گه بر فراز نیزه و گه خاک جای توست
|-
| class="b" |گویم حکایت از بدنت یا که از سرت؟
| style="width:2em;" |
| class="b" |یا از عیال بی کس و غمدیده خواهرت؟
|}

==کتاب شناسی== 
''دیوان یحیی''؛ مدایح و مراثی حضرت ختمی مرتبت صلی الله علیه و آله و ائمه اطهار صلوات الله علیهم اجمعین؛ یحیی مدرس اصفهانی. قم: جلوۀ کمال، ۱۳۸۶.

==منبع==

*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ ۲، ص: ۱۰۴۷-۱۰۵۴.]

==پی نوشت==
[[رده:ادبیات]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران متأخر]]
<references />{{شاعران}}