در حال ویرایش سید حسین علی جعفری

'''سید حسین علی جعفری،''' (۱۹۸۳ م) از اساتید و پژوهشگران حوزه مطالعات اسلامی است. 

==زندگینامه==
سید حسین جعفری در سال ۱۹۸۳ میلادی در شهر لکنهوی هندوستان چشم به جهان گشود. او ابتدا علوم اسلامی را در یک مدرسه‏ قدیمی اسلامی گذراند و سپس به اخذ درجه‌‏ی دکترا نایل گردید. نخستین درجه‏‌ی دکترا را از دانشگاه لکنهو هندوستان و دیگری را از دانشکده مطالعات شرق شناسی و آفریقا شناسی دانشگاه لندن اخذ کرد. 

==فعالیت‌ها==
جعفری سال‌ها رشته مطالعات اسلامی را در دانشگاه‏‌های مالزی و در شهر کوالالامپور و بیروت تدریس کرد و در آن جا صاحب کرسی مطالعات اسلامی «شیخ زید» گردید و به ریاست بخش مطالعات مذهبی برگزیده شد و تا سال ۱۹۷۶ م. که بیروت را ترک کرد، سمت نمایندگی دانشگاه بیروت را در بسیاری از مجامع و محافل، کنفرانس‌‏ها و سمینارهای بین‏‌المللی به عهده داشت و در زمینه‏‌های گوناگون اسلامی مطالب و مقالات زیادی را به رشته تحریر درآورد. 

وی سردبیر فصلنامه‏‌ی اسلامی «همدرد اسلامیکوس» در پاکستان نیز بوده است. 

==آثار==
دکتر جعفری درباره‏‌ی مذاکرات و اسناد نهج‌‏البلاغه تحقیق جامعی را انجام داده‌است و ترجمه و شرح این کتاب را به زبان انگلیسی و با قلمی شیوا نگاشته است.

===مقاله‌ها===

*[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/17664/%d8%aa%d8%b9%d8%b2%db%8c%d9%87-%d8%af%d8%a7%d8%b1%db%8c-%d8%af%d8%b1-%d9%87%d9%86%d8%af «تعزیه داری در هند»، تعزیه: آیین و نمایش در ایران، ص 297 - 289.]

==دیدگاه در مورد نهضت عاشورا==
دکتر جعفری درباره‌‏ی نهضت [[عاشورا]] می‏‌نویسد: «[[حسین بن على (ع)|حسین(ع)]] با آگاهی کامل از وسعت ماهیت وحشیانه‌‏ی نیروهای ارتجاعی، می‌‏دانست که پس از شهادتش امویان زنان و کودکان را اسیر خواهند کرد و آنان را در بین راه [[کوفه]] و [[دمشق]] حرکت می‌‏دهند و کاروان اسرای خاندان بلافصل پیامبر(ص)، پیام [[حسین]](ع) را تبلیغ می‏کنند. و قلوب مسلمانان را به تفکر و اندیشه درباره‏‌ی این تراژدی وا می‏دارند و این موضوع آنها را به تفکر در کل امر واداشته، وجدان آنها را بیدار می‌‏سازد. این دقیقا همان چیزی بود که اتفاق افتاد. حسین(ع) [بدین ترتیب] در هدف خود موفق شد».

«درباره‌‏ی حسین(ع) مطالعه و تجزیه و تحلیل دقیق حوادث [[کربلا]]، به طور کل این حقیقت را نشان می‌‏دهد که حسین(ع) از همان آغاز، نقشه‌‏ی ایجاد انقلاب کامل در وجدان مذهبی مسلمانان را می‌‏کشید. تمام اعمال و کردار حسین(ع) نشان می‌‏دهد که وی کاملا از این حقیقت آگاه بود که پیروزی از طریق قدرت و امکانات نظامی همیشه موقتی است، زیرا قدرت نیرومندتری وجود دارد که بتواند آن را در جریان زمان نابود کند. ولی پیروزی‏‌هایی که از طریق رنج و جانبازی به دست آید، ابدی است و در وجدان بشری اثر جاودان می‏‌گذارد.»

«در اندیشه‌‏ی حسین(ع)،... اسلام نیاز مبرم به فعالیت دوباره‌‏ای همچون عمل محمد(ص) در مقابل عکس‌العمل کهنه‌‏ی عربی داشت. بنابراین نیاز به تکان سختی به چشم می‏‌خورد.»

==منبع==

*[http://www.ashoora.ir/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7/article/1827.html پایگاه جامع عاشورا]

[[رده: پژوهشگران]]