در حال ویرایش رضا قلی خان هدایت (بخش)

===شعر  ۵===
{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> چون شد به رزمگاه خسان میر مهوشان‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">خوش شد ز دیدن رخ او جانِ ناخوشان </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> افراخت تیغ و آتشی افروخت در مصاف‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">کز شعله سوخت خرمنِ افسرده آتشان </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> با آنکه یافتند شبیه پیمبرش‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">کشتند باز، زمره‌ی بی‌دین و دانشان </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> بشنید ازو چو خسرو دین بانگ «یا ابی»</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">بر فوج خصم تاخت پریشان چو بیهُشان </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> آن جسم پاک کش به فدا صد هزار جان‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">در پیش زین گرفت و سوی خیمه‌گه کشان </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> خاموش دید چون لب او از سخن به خویش‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">گریان ببرد و هِشت به پهلوی خامشان </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> بسیار خون ز دیده‌ی حق بین چو برفشاند</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">رو بر سپهر گفت به چشمان خون فشان </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> «یا رب، تو آگهی که مرا دادرس نماند</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">وز نو خطانِ آل علی هیچ کس نماند»  </span>
|}
<br />