در حال ویرایش اهلی شیرازی (بخش)

==آثار==
اهلی از شاعران بزرگ تاریخ ادب فارسی است که در سرودن شعر دستی توانا داشت. قصاید خود را به تقلید از استادان گذشته نظیر انوری، خاقانی، ظهیر فاریابی، [[کمال الدین اصفهانی‌|کمال الدین اصفهانی]] و [[سلمان ساوجی‌|سلمان ساوجی]] سروده است. اهلی اصولا غزل‌سرا است و شمار غزلهای او به ۱۴۰۱ می‌رسد. اما قصاید، قطعات و رباعیات نیز دارد و پس از غزل شمار رباعیاتی که سروده به دیگر انواع شعر او قرونی دارد. تعدادی از قصاید اهلی در منقبت پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) و نیز [[مرثیه خوانی|مرثیه‌]]<nowiki/>ی شهدای [[کربلا]] بالاخص [[امام حسین (ع)]] است. مجموعه‌ی ابیات [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=6896032&pageStatus=1&sortKeyValue1=&sortKeyValue2= دیوان] او به ۱۴۷۳۵ می‌رسد و تعداد ۱۲ تالیف نیز به او نسبت داده‌اند. اهلی شاعری عارف مسلک بود و از ریا و زهد فروشی گریزان بود. از اشعارش چنین بر می‌آید که زندگی را در تهیدستی می‌گذراند.

<br />