در حال ویرایش اوحدالدین مراغی‌ (بخش)

==زندگینامه==
رکن الدّین، اوحدالدّین مراغی اصفهانی، شاعر متصوّف قرن هشتم هجری به سبب ولادت در مراغه به «مراغی» و به سبب مدت سکونت در اصفهان به اصفهانی مشهورست. او در سال ۶۷۰ ه. ق در مراغه آذربایجان متولد شد. تخلّص او از لقب اوحدالدّین ابو حامد اوحدین احمد کرمانی که به یک واسطه مریدش بوده مأخوذ است. او علاوه بر اینکه مرید اوحدالدّین کرمانی که از اکابر اولیا و شاعری گرانمایه و عارفی بلند پایه بود که صاحب غزل‌های بسیار روان و شورانگیز است. مرید شیخ‌الاسلام شهاب‌الدّین سهروردی نیز بوده‌است.

اوحدی اواخر عمر خود را در آذربایجان به سر برده و در آن جا مثنوی «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1140508&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جام‌جم]» را نگاشته است. که در میان فضلا بسیار مکرّم بوده است. وی دیوانی شامل قصاید، غزلیات و رباعیات دارد. که در هند به چاپ رسیده است. ترجیع او در میان موحّدان شهرتی عظیم دارد و دیوانش شامل ده هزار بیت است. دیوانش در غایت لطافت و ترجیعات او مشتمل بر حقایق و معارف مثنوی بر وزن و اسلوب حدیقةالحقیقه شیخ سنایی است. او مثنوی «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=4522837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author ده نامه]یا منطق العشاق» را در سال ۷۰۵ ه. ق و مثنوی «جام جم» را در سال ۷۳۳ ه. ق به پایان رسانید. شیخ اوحدالدّین به سال ۷۳۸ ه. ق در مراغه درگذشت.<ref>مجالس المؤمنین؛ ج ۲، ص ۱۲۲ و ۱۲۳. سیمای شاعران؛ ص ۲۱.</ref>