علمدار

علمدار از لقبهاى قمر بنى هاشم است که در کربلا، پرچم لشکر امام بر دوش او بود.

مفهوم

نقش علمدار در میدان نبرد،مهم بود و عامل حفظ انسجام نیروهاى سپاه محسوب مى‌شد. روز عاشورا، امام حسین(ع) یاران اندک خود را به سه جناح چپ و راست و قلب تقسیم کرد و براى هر یک فرماندهى برگزید و پرچم را به دست برادرش عباس داد.

روز عاشورا نیز چون عباس(ع) خدمت امام آمد و از او اذن میدان طلبید، امام گریست و ابتدا اجازه نداد و فرمود: «تو علمدار منى، اگر تو بروى و کشته شوى، سپاه من از هم مى‌پاشد، یا اخى انت صاحب لوائى و اذا مضیت تفرّق عسکرى».

منبع

• جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۲۱.