محیط قمی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

{{ب| نیمه شب بر سرم آن خسرو شیرین آمدخفته بودم که مرا بخت به بالین آمد }}

{{ب| آمد آن گونه که تقریر نمودن نتوان‌چون توان گفت به تن جان به چه آیین آمد؟ }}

{{ب| قامت افراخته، افروخته رخ، طرّه پریش‌بهر یغمای دل عاشق مسکین آمد }}

{{ب| به همه عمر دمی شاد نخواهم دل ریش‌تا شنیدم که مقامت دل غمگین آمد }}

{{ب| دل سودا زده طوف سر کوی تو کندصعوه <ref>صعوه: هر پرنده‌ی کوچک و خواننده به اندازه‌ی یک گنجشک را گویند؛ گنجشک.</ref> را بین که به جولانگه شاهین آمد }}

{{ب| کسب دولت مکن ای خواجه که درویشان راترک دولت سبب حشمت و تمکین آمد }}

{{ب| من و مدّاحی شاهی که «حسین منّی» <ref> اشاره به حدیث نبوی «حسین منّی و انا من حسین».</ref> مدحتش مادح <ref> مادح: مدح کننده، ستایشگر.</ref> وی ختم نبییّن آمد }}

{{ب| آن چنان پای به میدان محبّت بفشردکه سرش زیب سَنان سپه کین آمد }}

{{ب| خامس آل عبا، شافع کونین، حسین‌که غلامیِّ درش فخر سلاطین آمد }}

{{ب| ما سوایش به ندا یاد که فرّخ ذاتش‌ما سوا را سبب خلقت دیرین آمد }}

{{ب| توشه‌ی روز جزا مایه‌ی امید «محیط»شیوه‌ی منقبت عترت یاسین آمد <ref>تجلی عشق در حماسه عاشورا؛ ص 213 و 214.</ref> }}

{{ب| آن قوی پنجه که آزردن دلهاست فنش‌الفتی هست نهان با دل غمگین منش }}

{{ب| جان رسیده به لب از دوری جان بخش لبش‌دل به تنگ آمده از حسرت نوشین دهنش }}

{{ب| دوش در طرف چمن بلبل شیدا می‌گفت‌نوبهار آمد و افزود غمم ز آمدنش }}

{{ب| باغ ماند به صف ماریه و لاله و گل‌به شهیدان به خون غرقه‌ی گلگون کفنش }}

{{ب| ابر در ماتم سقّای شهیدان گریدکه همه عمر بود دیده‌ی گریان چومنش }}

{{ب| نور حق ماه بنی هاشم، عباس که هست‌مهر او شمع و دل جمع محبّان لگنش }}

{{ب| حامل رایت و میر سپه عشق که داشت‌قوت سیل اجل همت بنیاد کَنش }}

{{ب| دستش از تن که بریدند به کف محکم بودرشته‌ی بندگی و مهر امام زمنش }}

{{ب| گفت در ماتم او شاه شهیدان گریان‌دید افتاده چو در معرکه پر خون بدنش }}

{{ب| شد کنون قطع امید من و پشتم بشکست‌بعد از این وای به حال دل و رنج و محنش }}

{{ب| یادم آمد لب خشکیده و چشمان تَرش‌جگر سوخته از غم دل خون از حزنش }}

{{ب| ز آن نبردش شه دین سوی شهیدان دگرکه میسر نشد از معرکه برداشتنش }}

{{ب| برگرفتن نتوان پیکر آن کشته ز خاک‌که نه تن مانده به جا و نه به تن پیرهنش <ref>همان؛ ص 215.</ref> }}

{{ب| صبر تو فزون ز ممکنات است حسین‌خون از عطشت دل فرات است حسین }}

{{ب| در عرصه‌ی کربلا به مهر شه عشق‌کاری کردی که عقل مات است حسین  }}