عطار نیشابوری‌: تفاوت میان نسخه‌ها

{{ب| امامی کآفتاب خافقین <ref>خافقین: کناره عالم، مشرق و مغرب.</ref> است‌امام از ماه تا ماهی، حسین است }}

{{ب| چو خورشیدی جهان را خسرو آمدکه نُه معصوم پاکش، پس رو آمد }}

{{ب| چو آن خورشید اصل خاندان است‌به مهرش نُه فَلک از پی روان است }}

{{ب| چراغ آسمان مکرمت بودجهان علم و بحر معرفت بود }}

{{ب| به همّت هر دو عالم کم گرفته‌ولی نورش همه عالم گرفته }}

{{ب| رخ او بود خورشید الهی‌شب تاریک، مویش از سیاهی }}

{{ب| کسی کو آفتاب و شب به هم خواست‌حسن آن از حسین آمد به هم راست }}

{{ب| امام ده و دو حق کرد قسمت‌که هر یک پرده‌یی سازد ز عصمت }}

{{ب| ده و دو پرده زان آمد پدیدارحسینی بود امّا پرده‌یی زار }}

{{ب| ببرد این راه او گر مبتلا بودولی خونریز او در کربلا بود }}

{{ب| اگر هستی تو اهل پرده‌ی رازازین پرده به زاری می‌ده آواز }}

{{ب| بسی خون کرده‌اند اهل ملامت‌ولی این خون نخسبد تا قیامت }}

{{ب| هر آن خونی که بر روی زمانه‌ست‌برفت از چشم و این خون جاودانه‌ست }}

{{ب| چو ذات آفتابش جاودان بودز خون او شفق باقی از آن بود }}

{{ب| چو آن خورشید دین شد ناپدیداردر آن خون چرخ می‌گردد چو پرگار <ref> خسرو نامه؛ ص 25.</ref> }}

{{ب| کیست حق را و پیمبر را ولی‌آن حسن سیرت، حسین بن علی }}

{{ب| آفتاب آسمان معرفت‌آن محمّد صورت و حیدر صفت }}

{{ب| نُه فلک را تا ابد مخدوم بودز آنکه او سلطان ده معصوم بود }}

{{ب| قرّة العین آن امام مجتبی‌شاهد زهرا شهید کربلا }}

{{ب| تشنه او را دشنه آغشته به خون‌نیم کشته گشته، سرگشته به خون }}

{{ب| آن چنان سر را که بُرَّد؟ ای دریغ!کآفتاب از درد آن شد زیر میغ }}

{{ب| گیسوی او تا به خون آلوده شدخون گردون از شفق پالوده شد }}

{{ب| کی کنند این کافران با این همه؟کو محمّد؟ کو علی؟ کو فاطمه؟  }}

{{ب| صد هزاران جان پاک انبیاءصف زده بینم به خاک کربلا }}

{{ب| در تموز کربلا تشنه جگرسر بریدندش چه باشد زین بتر }}

{{ب| با جگر گوشه‌ی پیمبر این کنندو انگهی دعویّ داد و دین کنند }}

{{ب| کفرم آید هر که این را دین شمردقطع باد از بُن ز فانی کین شمرد }}

{{ب| هر که در رویی چنین آورد تیغ‌لعنتم از حق بدو آید دریغ }}

{{ب| کاشکی ای من سگ هندوی <ref>هندو: پاسبان، نگهبان.</ref> اوکمترین سگ بودمی در کوی او }}

{{ب| یا در آن تشویر <ref> تشویر: آشفتگی و شرم و پریشانی «شور و اضطراب».</ref> آبی گشتمی‌در جگر او را شرابی گشتمی <ref> مصیبت نامه؛ ص 37.</ref> }}

{{ب| ای گوهر کان فضل و دریای علوم‌وز رای تو درّ درج گردون منظوم }}

{{ب| بر هفت فلک ندید و بر هشت بهشت‌نُه چرخ چو تو پیش رو ده معصوم <ref> شرح احوال عطّار؛ ص 61 به نقل از رباعی مختار نامه در مدح امام حسین (ع).</ref> }}

{{ب| ز مشرق تا به مغرب گر امام است‌علی و آل او ما را تمام است }}

{{ب| گرفته این جهان وصف سِنانش‌گذشته ز آن جهان وصف سه نانش <ref>مقصود سه قرص نان است که در سه شب متوالی به فقیر و مسکین و اسیر بخشید.</ref> }}

{{ب| چو در سرّ عطا اخلاص او راست‌سه نان را هفده آیه <ref>هفده آیه: منظور هفده آیه از سوره دهر (انسان) است که در شأن خانواده علی (ع) نازل شده است.</ref> خاص او راست }}

{{ب| سه قرصش چون دو قرص ماه و خورشیددو عالم را به خوان بنشاند جاوید }}

{{ب| پیمبر گفت با آن نور دیده‌ز یک نوریم هر دو آفریده }}

{{ب| علی چون با نبی باشد ز یک نوریکی باشند هر دو از دویی دور }}

{{ب| چنان در شهر دانش باب آمدکه جنّت را به حق بوّاب آمد }}

{{ب| چنان مطلق شد اندر فقر و فاقه‌که زرّ و نقره بودش سه طلاقه <ref>مجالس المؤمنین؛ ج 2، ص 100 به نقل از الهی نامه.</ref> }}