امیر معزی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
۱۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۷
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «امیر الشعراء ابو عبد اللّه محمد بن عبد الملک برهانی نیشابوری از شاعران و سخن...» ایجاد کرد)
 
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:


شمار ابیات موجود در دیوان معزّی را حدود 19000 بیت دانسته‌اند. <ref> دیوان کامل امیر معزّی؛ تلخیص از مقدمه ص 7 تا 16.</ref>
شمار ابیات موجود در دیوان معزّی را حدود 19000 بیت دانسته‌اند. <ref> دیوان کامل امیر معزّی؛ تلخیص از مقدمه ص 7 تا 16.</ref>


{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| یافتی برخوان اگر جویی رضای مرتضا|«لا فتی ألّا علی» بر خواند هردم مصطفا }}
{{ب| یافتی برخوان اگر جویی رضای مرتضا|«لا فتی ألّا علی» بر خواند هردم مصطفا }}


{{ب| ور همی خواهی که گردی ایمن از «هَلْ مِنْ مَزِیدٍ»شرح «یُوفُونَ و یَخافُونَ» یاد کن از «هَلْ أَتی» <ref> اشاره به آیه 7 سوره‌ی دهر (انسان) «یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ یَخافُونَ یَوْماً کانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیراً» که آن بندگان نیکو به عهد و نذر خود وفا می‌کنند و از قهر خدا در روزی که شر و سختیش همه اهل محشر را فراگیرد می‌ترسند.</ref> }}
{{ب| ور همی خواهی که گردی ایمن از «هَلْ مِنْ مَزِیدٍ»|شرح «یُوفُونَ و یَخافُونَ» یاد کن از «هَلْ أَتی» <ref> اشاره به آیه 7 سوره‌ی دهر (انسان) «یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ یَخافُونَ یَوْماً کانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیراً» که آن بندگان نیکو به عهد و نذر خود وفا می‌کنند و از قهر خدا در روزی که شر و سختیش همه اهل محشر را فراگیرد می‌ترسند.</ref> }}


{{ب| آن که داماد نبی بود و وصی بود و ولی‌در موالاتش وصیّت نیست شرط اولیا }}
{{ب| آن که داماد نبی بود و وصی بود و ولی‌|در موالاتش وصیّت نیست شرط اولیا }}


{{ب| گر علی بعد از سنین بنشست او را زان چه نقص‌هیچ نقصان نامدش بعد از سنین اندر سنا }}
{{ب| گر علی بعد از سنین بنشست او را زان چه نقص‌|هیچ نقصان نامدش بعد از سنین اندر سنا }}


{{ب| مرتضی را چه زیان گر بود بعد الاختیارمصطفی را چه زیان گر بود بعد الانبیاء }}
{{ب| مرتضی را چه زیان گر بود بعد الاختیار|مصطفی را چه زیان گر بود بعد الانبیاء }}


{{ب| بود با زهرا و حیدر حجّت پیغمبری‌لاجرم بنشاند پیغمبر سزایی با سزا }}
{{ب| بود با زهرا و حیدر حجّت پیغمبری‌|لاجرم بنشاند پیغمبر سزایی با سزا }}


{{ب| آن که چون آمد به دستش ذو الفقار جان شکارگشت مُعجز در کَفَش چون در کفِ موسی عصا }}
{{ب| آن که چون آمد به دستش ذو الفقار جان شکار|گشت مُعجز در کَفَش چون در کفِ موسی عصا }}


{{ب| آمد آواز منادی «لا فتی الّا علی»و انگهی «لا سیف الّا ذو الفقار» آمد ندا }}
{{ب| آمد آواز منادی «لا فتی الّا علی»|وانگهی «لا سیف الّا ذو الفقار» آمد ندا }}


{{ب| و آن دو فرزند عزیزش چون حسین و چون حسن‌هر دو اندر کعبه‌ی جود و کرم، رکن و صفا }}
{{ب| و آن دو فرزند عزیزش چون حسین و چون حسن‌|هر دو اندر کعبه‌ی جود و کرم، رکن و صفا }}


{{ب| آن یکی کشته به زهر و اهتزا در اهتزا (کذا؟)آن یکی گشته پی دفع البلایا در بلا }}
{{ب| آن یکی کشته به زهر و اهتزا در اهتزا (کذا؟)|آن یکی گشته پی دفع البلایا در بلا }}


{{ب| آن یکی را جان ز تن گشته جدا اندر حجازوان دگر را سر جدا گشته ز تن در کربلا }}
{{ب| آن یکی را جان ز تن گشته جدا اندر حجاز|وان دگر را سر جدا گشته ز تن در کربلا }}


{{ب| آن که دادی بوسه بر روی و قفای او رسول‌گرد بر رویش نشست و شمر ملعون در قفا }}
{{ب| آن که دادی بوسه بر روی و قفای او رسول‌|گرد بر رویش نشست و شمر ملعون در قفا }}


{{ب| وانکه حیدر گیسوان او نهادی بر دو چشم‌چشم او در آب غرق و گیسوان اندر دما }}
{{ب| وانکه حیدر گیسوان او نهادی بر دو چشم‌|چشم او در آب غرق و گیسوان اندر دما }}


{{ب| روز محشر داد بستاند خدا از قاتلانش‌تو بده داد و مباش از حُبّ مقتولان جدا <ref>دیوان امیر معزّی، ص 45 و 46.</ref> }}
{{ب| روز محشر داد بستاند خدا از قاتلانش‌|تو بده داد و مباش از حُبّ مقتولان جدا <ref>دیوان امیر معزّی، ص 45 و 46.</ref> }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


۱۰٬۰۷۲

ویرایش

منوی ناوبری