مهدی الفلوجی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
۱٬۷۵۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۴ ژوئن ۲۰۱۷
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «حاج مهدی فلوجی بن حاج عمران بن حاج سعید از ادبای حلّه به‌شمار می‌رود که در س...» ایجاد کرد)
 
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = مهدی الفلوجی‌
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            = 1282 ه. ق.
| محل تولد                =
| والدین                = 
| تاریخ مرگ              = 1357 هجری
| محل مرگ                =
| علت مرگ                =
| محل زندگی              =
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  = حرم حیدری
|مذهب                  =
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|بنیانگذار              =
| پیشه                  = شاعر
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
حاج مهدی فلوجی بن حاج عمران بن حاج سعید از ادبای حلّه به‌شمار می‌رود که در سال 1282 ه. ق. به دنیا آمد. او به تجارت روی آورد و با توجه به مکنت مالی خویش، هیچگاه از شعر برای بهره‌مندی‌های مادّی استفاده نکرد، بلکه شعر خویش را به اهل بیت اختصاص داد. در این اواخر به دلیل روی نمودن مردم به سبک جدید شعر، اشعار او که به سختی با اسلوب قدیم پیوند خورده بود، مورد بی‌مهری قرار گرفت. او در سال 1357 هجری وفات یافت، و در حرم حیدری به خاک سپرده شد. <ref> ادب الطف؛ ج 9، ص 171 و 172.</ref>
حاج مهدی فلوجی بن حاج عمران بن حاج سعید از ادبای حلّه به‌شمار می‌رود که در سال 1282 ه. ق. به دنیا آمد. او به تجارت روی آورد و با توجه به مکنت مالی خویش، هیچگاه از شعر برای بهره‌مندی‌های مادّی استفاده نکرد، بلکه شعر خویش را به اهل بیت اختصاص داد. در این اواخر به دلیل روی نمودن مردم به سبک جدید شعر، اشعار او که به سختی با اسلوب قدیم پیوند خورده بود، مورد بی‌مهری قرار گرفت. او در سال 1357 هجری وفات یافت، و در حرم حیدری به خاک سپرده شد. <ref> ادب الطف؛ ج 9، ص 171 و 172.</ref>


۱۰٬۰۷۲

ویرایش

منوی ناوبری