۹٬۵۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
| پانویس جعبه = | | پانویس جعبه = | ||
}} | }} | ||
'''زَنْجیرزَنی''' از آیینهای جمعی سوگواری شیعیان است که در آن برای یادکرد مصائب اهلبیت خصوصا اسرای کربلا، زنجیرهایی که به صورت خوشهای به دسته ای چوبی آویخته شده را بر شانه خود فرود میآورند. گستره این آیین هند، پاکستان، ایران و[عراق است. این آیین نوعا مردانه و به صورت گروهی در مناسبتهای مهم عزاداری مانند دهه اول محرم و دهه آخر صفر برگزار میشود. زنجیرزنی در سبکهای گوناگونی انجام می شود و غالبا همراه دستههای زنجیرزنی، نوحه خوانده شده و از طبل و سنج استفاده میشود. اگرچه غالب فقها زنجیرزنی را جایز شمردهاند، اما گروهی از فقها زنجیرزنی را همانند قمهزنی تحریم کردهاند. | '''زَنْجیرزَنی''' از آیینهای جمعی سوگواری شیعیان است که در آن برای یادکرد مصائب اهلبیت خصوصا اسرای کربلا، [[زنجیر|زنجیرهایی]] که به صورت خوشهای به دسته ای چوبی آویخته شده را بر شانه خود فرود میآورند. گستره این آیین هند، پاکستان، ایران و[عراق است. این آیین نوعا مردانه و به صورت گروهی در مناسبتهای مهم عزاداری مانند دهه اول محرم و دهه آخر صفر برگزار میشود. زنجیرزنی در سبکهای گوناگونی انجام می شود و غالبا همراه دستههای زنجیرزنی، نوحه خوانده شده و از طبل و سنج استفاده میشود. اگرچه غالب فقها زنجیرزنی را جایز شمردهاند، اما گروهی از فقها زنجیرزنی را همانند قمهزنی تحریم کردهاند. | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
منشأ زنجیرزنی را هند و پاکستان دانستهاند. احتمالاً این آیین در اواسط دوران قاجار به ایران آمده باشد. در منابع قدیمیتر گزارشی از زنجیرزنی نیست. در سفرنامههای اروپاییان در عهد ناصرالدینشاه، گزارشهایی از زنجیرزنی آمده است. در زمان رضاشاه، آیینهای عزاداری از جمله زنجیرزنی ممنوع شد. در زمان محمدرضا پهلوی نیز در مقاطعی محدودیتهایی در برگزاری این مراسم ایجاد شد. به عنوان نمونه، در شهریور1334، در آستانه ی محرم، حکومت پهلوی به استناد فتوایی از سید هبةالدین شهرستانی، از فقهای وقت عراق، زنجیرزنی و برخی عزاداریهای دیگر را ممنوع کرد. این ممنوعیت اعتراضهایی را در پی داشت؛ یکی از این اعتراضات، دسته بزرگ زنجیرزنی آذربایجانیها بود که در هشتم محرم در منزل سید محمد بهبهانی تحصن کردند و سرانجام با دخالت حسین علاء نخست وزیر وقت، خاتمه یافت.<ref>محسن حساممظاهری، فرهنگ سوگ شیعی، مدخل زنجیرزنی</ref> همچنین در 1927، در حیدرآباد زنجیرزنی ممنوع شد. | منشأ زنجیرزنی را هند و پاکستان دانستهاند. احتمالاً این آیین در اواسط دوران قاجار به ایران آمده باشد. در منابع قدیمیتر گزارشی از زنجیرزنی نیست. در سفرنامههای اروپاییان در عهد ناصرالدینشاه، گزارشهایی از زنجیرزنی آمده است. در زمان رضاشاه، آیینهای عزاداری از جمله زنجیرزنی ممنوع شد. در زمان محمدرضا پهلوی نیز در مقاطعی محدودیتهایی در برگزاری این مراسم ایجاد شد. به عنوان نمونه، در شهریور1334، در آستانه ی محرم، حکومت پهلوی به استناد فتوایی از سید هبةالدین شهرستانی، از فقهای وقت عراق، زنجیرزنی و برخی عزاداریهای دیگر را ممنوع کرد. این ممنوعیت اعتراضهایی را در پی داشت؛ یکی از این اعتراضات، دسته بزرگ زنجیرزنی آذربایجانیها بود که در هشتم محرم در منزل سید محمد بهبهانی تحصن کردند و سرانجام با دخالت حسین علاء نخست وزیر وقت، خاتمه یافت.<ref>محسن حساممظاهری، فرهنگ سوگ شیعی، مدخل زنجیرزنی</ref> همچنین در 1927، در حیدرآباد زنجیرزنی ممنوع شد. |