۹٬۵۴۶
ویرایش
صفحهٔ اصلی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
}}<div class="first-column-container">{{Featured Index | }}<div class="first-column-container">{{Featured Index | ||
| imagesize = 300px | | imagesize = 300px | ||
| text = [[مسلم بن عقیل|مسلم بن عقیل]]، به همراه [[قیس بن مسهر صیداوی]] از مکه خارج شد. او ابتدا به مدینه رفت و پس از زیارت مرقد پیامبر(ص) و وداع با خاندانش، به همراه دو راهنما از قبیله قیس بن مسهر صیداوی به سمت کوفه حرکت کرد و چون شبانه راه افتادند، راه را گم کردند. چنان‌که مورخان نوشته‌اند فشار تشنگی و گرسنگی باعث شد تا دو راهنمای او فوت کنند. اما مسلم توانست خود را به تنگه دره خبیت یا مضیق برساند و نجات پیدا کند. او این پیشامد را به فال بد گرفت و از آنجا نامه‌ای برای [[امام حسین (ع)]] نوشت و اخبار را به ایشان اطلاع داد و کسب تکلیف نمود. | | text = [[مسلم بن عقیل|مسلم بن عقیل]]، به همراه [[قیس بن مسهر صیداوی]] از مکه خارج شد. او ابتدا به مدینه رفت و پس از زیارت مرقد پیامبر(ص) و وداع با خاندانش، به همراه دو راهنما از قبیله قیس بن مسهر صیداوی به سمت کوفه حرکت کرد و چون شبانه راه افتادند، راه را گم کردند. چنان‌که مورخان نوشته‌اند فشار تشنگی و گرسنگی باعث شد تا دو راهنمای او فوت کنند. اما مسلم توانست خود را به تنگه دره خبیت یا مضیق برساند و نجات پیدا کند. او این پیشامد را به فال بد گرفت و از آنجا نامه‌ای برای [[امام حسین (ع)|امام حسین(ع)]] نوشت و اخبار را به ایشان اطلاع داد و کسب تکلیف نمود. | ||
متن نامه مسلم چنین است: | متن نامه مسلم چنین است: | ||
«بعد از حمد و درود! من از مدینه با دو راهنما حرکت کردم. این دو راهنما راه را گم کردند و تشنگی ما شدید شد و طولی نکشید که آن دو نفر فوت شدند. ما به حرکت خود ادامه دادیم تا به آب رسیدیم و توانستیم خود را نجات دهیم و این آب در مکانی است که «مضیق نامیده» می‌شود که در تنگه دره خبیت واقع شده است و من از این پیشامد فال بد زدم. اکنون اگر موافقت فرمایید، مرا معاف دارید و دیگری را به جای من بفرستید. والسلام.» | «بعد از حمد و درود! من از مدینه با دو راهنما حرکت کردم. این دو راهنما راه را گم کردند و تشنگی ما شدید شد و طولی نکشید که آن دو نفر فوت شدند. ما به حرکت خود ادامه دادیم تا به آب رسیدیم و توانستیم خود را نجات دهیم و این آب در مکانی است که «مضیق نامیده» می‌شود که در تنگه دره خبیت واقع شده است و من از این پیشامد فال بد زدم. اکنون اگر موافقت فرمایید، مرا معاف دارید و دیگری را به جای من بفرستید. والسلام.» | ||