مغامس بن داغر حلی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
۳۳۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۸ مهٔ ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۴۷: خط ۴۷:
}}
}}


'''مغامس بن داغر حلی''' از شعرای عرب زبان قرن نهم هجری است.


شیخ مغامس پسر داغر حلّی از شعرای قرن نهم که وابسته به یکی از تیره‌های تازیان است که در اطراف فراخ‌سرای حلّه به سر می‌بردند و او خود برای فراگرفتن آموزش‌ها به حلّه رفت و در همان‌جا به سال 850 ه ق از دنیا رفت.
== زندگینامه ==
شیخ مغامس پسر داغر حلّی وابسته به یکی از تیره‌های تازیان است که در اطراف فراخ‌سرای حلّه به سر می‌بردند و او خود برای فراگرفتن آموزش‌ها به حلّه رفت و در همان‌جا به سال 850 ه ق از دنیا رفت.


وی از کسانی است که با دلباختگی خویش در راه دوستی خاندان پیامبر سروده‌های بسیاری دارد و سروده‌هایش نشان می‌دهد که گذشته از چیره‌دستی در همه‌ی زمینه‌های سرایندگی در پهن‌دشت سخنوری نیز راهی دراز پیموده است. استاد سماوی با گردآوری آنها دیوانی به نام وی فراهم کرده که به 1350 بیت می‌رسد و شاید آنچه از سروده‌های وی از بین رفته بسی بیش از اینها باشد. پدرش از سرایندگان و دوستداران خاندان رسالت (ع) بود و فرزند خویش را بر دوستی آنان پرورش داد. <ref> ادب الطف؛ ج 4، ص 296.</ref>
وی از کسانی است که با دلباختگی خویش در راه دوستی خاندان پیامبر سروده‌های بسیاری دارد و سروده‌هایش نشان می‌دهد که گذشته از چیره‌دستی در همه‌ی زمینه‌های سرایندگی در پهن‌دشت سخنوری نیز راهی دراز پیموده است. استاد سماوی با گردآوری آنها دیوانی به نام وی فراهم کرده که به 1350 بیت می‌رسد و شاید آنچه از سروده‌های وی از بین رفته بسی بیش از اینها باشد. پدرش از سرایندگان و دوستداران خاندان رسالت (ع) بود و فرزند خویش را بر دوستی آنان پرورش داد. <ref> ادب الطف؛ ج 4، ص 296.</ref>


 
== نمونه اشعار ==
قصیده‌ای با 92 بیت در مدح و رثای خاندان رسول اللّه و سیّد الشّهداء (ع) دارد ابیاتی را که در مورد امام حسین (ع) است را در اینجا می‌آوریم: <ref> الغدیر؛ ج 7، ص 26 و 27. ادب الطف؛ ج 4، ص 298- 300.</ref>
قصیده‌ای با 92 بیت در مدح و رثای خاندان رسول اللّه و [[حسین بن على (ع)|سیّد الشّهداء (ع)]] دارد ابیاتی را که در مورد امام حسین (ع) است را در اینجا می‌آوریم: <ref> الغدیر؛ ج 7، ص 26 و 27. ادب الطف؛ ج 4، ص 298- 300.</ref>




خط ۱۸۵: خط ۱۸۷:
30- خدا را که چه بسیار چهره‌ها از سر بی‌تابی در برابرش سیلی خورد و گریبان‌ها چاک زده شد.
30- خدا را که چه بسیار چهره‌ها از سر بی‌تابی در برابرش سیلی خورد و گریبان‌ها چاک زده شد.


31 و 32- هرچه را فراموش کنم، زینب پاک را از یاد نمی‌برم که می‌گریست، روسری او را ربوده بودند و خدای را می‌خواند و زاری می‌کرد و ناگواری‌ها در کرانه‌های فرات او را اندوهگین ساخته و سرشک وی روان بود.
31 و 32- هرچه را فراموش کنم، [[زینب (س)|زینب]] پاک را از یاد نمی‌برم که می‌گریست، روسری او را ربوده بودند و خدای را می‌خواند و زاری می‌کرد و ناگواری‌ها در کرانه‌های فرات او را اندوهگین ساخته و سرشک وی روان بود.


33- برادرم! پس از تو زندگی خوشی نخواهم داشت و مرگی زودرس به ناگهان مرا درخواهد یافت.
33- برادرم! پس از تو زندگی خوشی نخواهم داشت و مرگی زودرس به ناگهان مرا درخواهد یافت.
خط ۱۹۴: خط ۱۹۶:




ابن داغر قصیده‌های طولانی دیگری در مدح و رثای اهل بیت دارد که در جنگ‌های ادبی موجود است بعضی از ابیات آن را در اینجا می‌آوریم:
ابن داغر قصیده‌های طولانی دیگری در مدح و رثای [[اهل بیت]] دارد که در جنگ‌های ادبی موجود است بعضی از ابیات آن را در اینجا می‌آوریم:




خط ۳۸۸: خط ۳۹۰:


40- تا آنگاه که ابری همراه با تندر غرّان در کار بارش و ریزش است درود خدا بر شما باد.
40- تا آنگاه که ابری همراه با تندر غرّان در کار بارش و ریزش است درود خدا بر شما باد.
==منابع==


* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 417-423.]


==منابع==
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 417-423.
==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده:هنر]]
[[رده:هنر]]
خط ۴۰۲: خط ۳۹۹:
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />
کاربر ناشناس

منوی ناوبری