محمد بن الحسن بن زین الدین‌: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۴: خط ۱۴:
| تاریخ وفات        =دهم ذی القعده 1030ق
| تاریخ وفات        =دهم ذی القعده 1030ق
| شهر وفات          =مکه
| شهر وفات          =مکه
| محل دفن          = [[قبرستان حجون]]
| محل دفن          = قبرستان حجون
| استادان          = حسن بن شهید ثانی، سید محمد موسوی عاملی، میرزا احمد بن علی استرآبادی
| استادان          = حسن بن شهید ثانی، سید محمد موسوی عاملی، میرزا احمد بن علی استرآبادی
| شاگردان          =شیخ زین الدین، شیخ محمد بن علی حرفوشی، شیخ إبراهیم بن إبراهیم بن فخر الدین عاملی
| شاگردان          =شیخ زین الدین، شیخ محمد بن علی حرفوشی، شیخ إبراهیم بن إبراهیم بن فخر الدین عاملی
خط ۲۸: خط ۲۸:
}}
}}


محمّد بن حسن بن زین الدّین (شهید ثانی) علی بن احمد العاملی فاضلی محقق و کنجکاو و فقیهی دریاآسا. وی در ظهر روز دوشنبه دهم ماه شعبان سال 980 ه. ق متولّد شده است. نخست نزد پدرش و سیّد محمد مؤلف «مدارک» درس خواند و حدیث و علم اصول و دیگر علوم را آموخت و تألیفات ایشان را به‌صورت درس فراگرفت و پس از آن به مکّه مشرف شد و از میرزا محمد استرآبادی مؤلف کتاب «رجال» علم حدیث آموخت آنگاه به دیار خویش برگشت و سپس عازم عراق و پس از آن به مکه رفت و تا پایان عمر در آنجا به سر برد.
'''محمد بن الحس بن زین الدین محقق'''، فقیهی و شاعر است.


آثار: «شرح تهذیب الاحکام و شرح استبصار» در سه جلد، «حاشیه بر شرح لمعه» در دو جلد، «حاشیه بر اصول معالم الدین»، «حاشیه اصول کافی» و حاشیه‌های گوناگون، «کتاب روضة الخواطر و نزهة النواظر» در سه جلد و ... و دیوان شعر.
== زندگینامه ==
محمّد بن حسن بن زین الدّین (شهید ثانی) علی بن احمد العاملی فاضلی در ظهر روز دوشنبه دهم ماه شعبان سال 980 ه. ق متولّد شده است. نخست نزد پدرش و سیّد محمد مؤلف «مدارک» درس خواند و حدیث و علم اصول و دیگر علوم را آموخت و تألیفات ایشان را به‌صورت درس فراگرفت و پس از آن به مکّه مشرف شد و از میرزا محمد استرآبادی مؤلف کتاب «رجال» علم حدیث آموخت آنگاه به دیار خویش برگشت و سپس عازم عراق و پس از آن به مکه رفت و تا پایان عمر در آنجا به سر برد.


مؤلف کتاب امل الآمل می‌گوید: «زین الدّین شعر خوب می‌گفته است» فرزندش گفته است: «پدر من اشعاری پسندیده مشتمل بر اندرز و نغز فراوان دارد و نامه و منشداتی از او باقی است.»
مؤلف کتاب امل الآمل می‌گوید: «زین الدّین شعر خوب می‌گفته است»  
 
فرزندش گفته است: «پدر من اشعاری پسندیده مشتمل بر اندرز و نغز فراوان دارد و نامه و منشداتی از او باقی است.»


فرزندش شیخ علی در جزء دوم کتاب «الدر المنثور» وی را عالمی عامل و فاضلی کامل و پارسایی دادگر و پاکدامنی عابد و پرهیزگاری زاهد که مورد پسند همگان بوده و از دنیا و اهل آن بیمناک و حافظه و هوشمندی و اندیشه‌ای در کمال آراستگی داشته و همواره کارهایش را محض تقرب به خدا انجام می‌داده است و همگی عمرش را به تصنیف و عبادت و بهره‌یابی و بهره دهی به دیگران به انجام رسانیده توصیف نموده است.
فرزندش شیخ علی در جزء دوم کتاب «الدر المنثور» وی را عالمی عامل و فاضلی کامل و پارسایی دادگر و پاکدامنی عابد و پرهیزگاری زاهد که مورد پسند همگان بوده و از دنیا و اهل آن بیمناک و حافظه و هوشمندی و اندیشه‌ای در کمال آراستگی داشته و همواره کارهایش را محض تقرب به خدا انجام می‌داده است و همگی عمرش را به تصنیف و عبادت و بهره‌یابی و بهره دهی به دیگران به انجام رسانیده توصیف نموده است.


نامبرده از بلاد جبل عامل به دمشق می‌رفت و مدّتی آنجا ماندگار شد و با دانشمندان عامه (اهل سنت) ارتباط و آمیزش داشته است و به طرز شایسته‌ای با آنان رفتار می‌کرد.
ایشان از بلاد جبل عامل به دمشق رفت و مدتی آنجا ماندگار شد و با دانشمندان عامه (اهل سنت) ارتباط داشته است و به طرز شایسته‌ای با آنان رفتار می‌کرد.


همسرش حکایت می‌کند آن شب که دار فانی را وداع گفت در تمام شب از اطاقی که جنازه‌ی او در آنجا گذاشته شده بود صدای تلاوت قرآن به گوش می‌رسید.
همسرش حکایت می‌کند آن شب که دار فانی را وداع گفت در تمام شب از اطاقی که جنازه‌ی او در آنجا گذاشته شده بود صدای تلاوت قرآن به گوش می‌رسید.
خط ۴۲: خط ۴۵:
و زمانی‌که به طواف کعبه مشغول بود مردی به او رسید و یکی از گلهای زمستانی که در مکّه وجود نداشت و فصل چنان گلی هم نبود به وی داد. پرسید این گل را از کجا آوردی؟ پاسخ داد: از خرابات. و سپس آن مرد از نظرش ناپدید شد.
و زمانی‌که به طواف کعبه مشغول بود مردی به او رسید و یکی از گلهای زمستانی که در مکّه وجود نداشت و فصل چنان گلی هم نبود به وی داد. پرسید این گل را از کجا آوردی؟ پاسخ داد: از خرابات. و سپس آن مرد از نظرش ناپدید شد.


وی در شب دوشنبه دهم ذیقعده سال 1030 ه. ق سال وفات شیخ بهایی در 53 سالگی در مکّه مکرمه درگذشت و در قبرستان معلّی نزدیک مزار حضرت خدیجه به خاک سپرده شده است. <ref> ادب الطف؛ ج 5؛ ص 88 و 89.</ref>
وی در شب دوشنبه دهم ذیقعده سال 1030 ه. ق در 53 سالگی در مکّه مکرمه درگذشت و در قبرستان معلّی نزدیک مزار حضرت خدیجه به خاک سپرده شده است. <ref> ادب الطف؛ ج 5؛ ص 88 و 89.</ref>
 
== آثار ==
شرح تهذیب الاحکام و شرح استبصار در سه جلد
 
حاشیه بر شرح لمعه» در دو جلد
 
حاشیه بر اصول معالم الدین
 
حاشیه اصول کافی


دیوان شعر


== نمونه اشعار ==
1- کیف ترقی دموع أهل الولاءو الحسین الشهید فی کربلاء
1- کیف ترقی دموع أهل الولاءو الحسین الشهید فی کربلاء


خط ۷۰: خط ۸۴:




1- چگونه با آنکه حضرت سید الشهداء در سرزمین کربلا به درجه‌ی شهادت رسید، دوستان آن حضرت از گریه خودداری می‌کنند.
1- چگونه با آنکه حضرت [[سیدالشهدا (ع)|سید الشهداء]] در سرزمین [[کربلا]] به درجه‌ی [[شهادت]] رسید، دوستان آن حضرت از گریه خودداری می‌کنند.


2- جدّ آن حضرت، پیامبر برگزیده‌ایست که امین وحی خدا و خاتم پیامبران بوده است.
2- جدّ آن حضرت، پیامبر برگزیده‌ایست که امین وحی خدا و خاتم پیامبران بوده است.
خط ۱۰۱: خط ۱۱۵:


1 و 2- ای دو دوست من به آن خدایی که به آفریدگان خود مهربان است و از راز درون همگان اطلاع دارد و به آن دوستی که از شما در دل دارم ستایش و نیایش خود را ویژه‌ی پیشوایی قرار دهید که بزرگوار و ارجمند و بی‌نظیر است.
1 و 2- ای دو دوست من به آن خدایی که به آفریدگان خود مهربان است و از راز درون همگان اطلاع دارد و به آن دوستی که از شما در دل دارم ستایش و نیایش خود را ویژه‌ی پیشوایی قرار دهید که بزرگوار و ارجمند و بی‌نظیر است.
==منابع==
==منابع==


دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 437-438.
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 437-438.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۱۱۵: خط ۱۲۴:
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />

منوی ناوبری