عطش: تفاوت میان نسخه‌ها

[[سید الشهدا (ع)|سیدالشهدا(ع)]]، [[عباس ابن علی(ع)|عباس]]، [[حضرت علی اکبر علیه السلام|على اکبر]]، [[حضرت علی اصغر علیه السلام|على اصغر]] و دیگران، همه لب تشنه و عطشان روز [[عاشورا]] جان سپردند. محروم کردن خیمه‌گاه [[امام حسین(ع)]] از آب [[فرات]] و تحمیل عطش به امام و یارانش،از موارد روشن پستى و عداوت سپاه [[کوفه]] و [[ابن زیاد]]، نسبت به آل الله است. بزرگان، بیشتر از کودکان تحمل تشنگى دارند و اطفال در برابر بى‌آبى، زودتر بى‌تاب مى‌شوند.در [[کربلا]]، عطش بیداد مى‌کرد و مشکها خالى، لبها خشک، جگرها سوخته، هوا گرم، راه فرات بسته و صداى العطش بلند بود.

<br />

{|

|

|فریاد«العطش»ز بیابان کربلا <ref>محتشم کاشانى.</ref>

|}

روز عاشورا، عباس کنار خیمه‌ها آمد، صداى «العطش،العطش»کودکان را شنید. سوار بر اسب شد و مشک را برداشت و به طرف فرات رفت.چهار هزار نفر تیراندازان موکل بر فرات،او را محاصره کردند و ابا الفضل«ع»در این درگیرى بود که دستها را داد و شهید شد.

<br />

{|

|

|}

<br />

{|

|

|-

|

|-

|

|هر طرف بینى لب پیر و جوان خشکیده است <ref>از:قادر طهماسبى(فرید).</ref>

<br />

<references />

[[رده:مفاهیم]]

[[رده:مفاهیم اسلامی]]