سید حیدر حلی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
۲۰۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:
|دوره=
|دوره=
|سال‌های فعالیت=
|سال‌های فعالیت=
|محل زندگی= [[حلّه]]
|محل زندگی= حله
|مذهب= [[شیعه]]
|مذهب= شیعه
|نهاد=
|نهاد=
|همسر=
|همسر=
|فرزندان=سلیمان، حسن، علی
|فرزندان=سلیمان، حسن، علی
|والدین=
|والدین=
|آرامگاه=[[حرم امام علی]]
|آرامگاه=حرم امام علی
|عرض جغرافیایی محل دفن=
|عرض جغرافیایی محل دفن=
|طول جغرافیایی محل دفن=
|طول جغرافیایی محل دفن=
خط ۲۵: خط ۲۵:
|مکتب=
|مکتب=
|آثار=دمیه القصر فی شعراء العصر، الاشجان فی مراثی خیر انسان
|آثار=دمیه القصر فی شعراء العصر، الاشجان فی مراثی خیر انسان
|تاریخ_تولد=  [[15 شعبان]] [[1246 (قمری)|1246 هجری قمری]]
|تاریخ_تولد=  15 شعبان، 1246 قمری
|محل_تولد= [[حله]]
|محل_تولد= حله
|تاریخ_مرگ= [[9 ربیع‌الثانی]] [[1304 (قمری)|1304 هجری قمری]]
|تاریخ_مرگ= 9 ربیع‌الثانی، 1304 قمری
|محل_مرگ= [[حلّه]]
|محل_مرگ= حله
|گفتاورد=
|گفتاورد=
}}
}}'''سید حیدر حلی''' از شعرای اواخر قرن سیزدهم می‌باشد و شعرش سرآمد بسیاری از اشعار [[حسینی]] است. او طلیعه‌دار حرکت‌های نو در شعر معاصر حسینی می‌باشد. <ref> ادب الطف؛ ج 8، ص 8.</ref>
سیّد حیدر حلّی در شعبان سال 1246 ه. ق در شهر حلّه متولد شد. نسب او به امام حسین (ع) می‌رسد. او در کودکی یتیم شد و تحت سرپرستی عمویش سیّد مهدی قرار گرفت و به سال 1304 ه. ق در حلّه وفات یافت و در نجف اشرف در صحن مرتضوی به خاک سپرده شد.


وی از شعرای اواخر قرن سیزدهم می‌باشد و شعرش سرآمد بسیاری از اشعار حسینی است. او طلیعه‌دار حرکت‌های نو در شعر معاصر حسینی می‌باشد. <ref> ادب الطف؛ ج 8، ص 8.</ref>
== زندگینامه ==
سیّد حیدر حلّی در شعبان سال 1246 ه. ق در شهر حلّه متولد شد. نسب او به [[امام حسین (ع)]] می‌رسد. او در کودکی یتیم شد و تحت سرپرستی عمویش سیّد مهدی قرار گرفت و به سال 1304 ه. ق در حلّه وفات یافت و در نجف اشرف در صحن مرتضوی به خاک سپرده شد.


سیّد حیدر در اشعارش ابو سفیان را خطاب قرار می‌دهد و حسن سلوک پیامبر را با او متذکّر می‌شود. او از اینکه خون پاکان اهل بیت (ع) در جواب رفتار نیک پیامبر (ص) بر زمین می‌ریزد، متعجّب است.
== نمونه اشعار ==
سیّد حیدر در اشعارش [[ابوسفیان|ابو سفیان]] را خطاب قرار می‌دهد و حسن سلوک پیامبر را با او متذکّر می‌شود. او از اینکه خون پاکان [[اهل بیت|اهل بیت (ع)]] در جواب رفتار نیک پیامبر (ص) بر زمین می‌ریزد، متعجّب است.




خط ۹۹: خط ۱۰۰:




1- همین درد برای من کافی است که با قتل امام حسین (ع) دلهای پرکینه‌ی آل مروان شفا یافته است.
1- همین درد برای من کافی است که با قتل [[امام حسین|امام حسین (ع)]] دلهای پرکینه‌ی آل مروان شفا یافته است.


2- ای غریب طف! چه شگفت است که می‌بینم گونه‌ی تو بر روی شن‌ها قرار گرفته.
2- ای غریب طف! چه شگفت است که می‌بینم گونه‌ی تو بر روی شن‌ها قرار گرفته.
خط ۱۴۰: خط ۱۴۱:


2- هیچ‌گاه در پایان جنگ دیده نمی‌شود کسی‌که کشته شده، شجاعان را بترساند.
2- هیچ‌گاه در پایان جنگ دیده نمی‌شود کسی‌که کشته شده، شجاعان را بترساند.
==منابع==
==منابع==


دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 519-521.
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 519-521.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۱۵۴: خط ۱۵۰:
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />

منوی ناوبری