جهاد: تفاوت میان نسخه‌ها

جهاد، عامل قدرت و شوکت امّت اسلام و نشانۀ حق باورى و خداجویى و آخرت‌گرایى مسلمان است.ملّتى هم که از مبارزه در راه باورهاى مقدّس و آرمانهاى شکوهمند خویش سرباز زند.گرفتار ذلّت و زبونى مى‌شود. جهاد،یکى از واجبات دینى است و پیشوایان دین،شایسته‌ترین کسانى‌اند که به آن قیام کنند و مردم را هنگام نیاز،به جهاد فرا خوانند.

جهاد،گاهى با دشمنان متجاوز و کفّار مهاجم است،گاهى با منافقان و گاهى با متجاوزان داخلى که بر ضدّ حکومت حق مى‌شورند،گاهى بر ضدّ ظالمان، بدعت‌گذاران، تحریف گران،ترویج کنندگان باطل،تعطیل کنندگان حدود الهى،بر برهم‌زنندگان امنیت جامعۀ اسلامى و غاصبان حکومت مشروع و الهى از شایستگان است.

[[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] در عصرى قرار گرفته بود که [[بنی امیه|امویان]]،کمر به هدم اسلام و محو شریعت بسته بودند و دین خدا در معرض نابودى بود.جهاد آن حضرت،جانى تازه به اسلام داد و خونى تازه در رگهاى جامعه دوانید.آن حضرت با استناد به این کلام پیامبر خدا«ص»که فرمود:«من رأى سلطانا جائرا مستحلاّ لحرام اللّه ناکثا عهده مخالفا لسنّة رسول اللّه یعمل فى عباد اللّه بالإثم و العدوان فلم یغیّر علیه بفعل و لا قول کان حقّا على اللّه ان یدخله مدخله».

جهاد حسین بن على(ع) براى احیاء دین بود.در این راه و با این انگیزه،هم کشتن و هم کشته شدن حیات و پیروزى است.جهاد و شهادت آزاد مردان،همیشه با بذل جان و ایثار و نثار خون است و ثمرۀ آن بیدارى مردم و احیاى حق است.این خطّ و برنامه، معامله با خداست که مشترى جانها و اموال مؤمنان است و به پیکارگران در راهش،نوید بهشت داده است،چه بکشند،چه کشته شوند، <ref>إِنَّ اللّٰهَ اشْتَرىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوٰالَهُمْ... (توبه،آیه ۱۱۱).</ref> و این همان فرهنگ«احدى الحسنین» است که قرآن آن را تعلیم و الهام مى‌دهد.هم سید الشهدا،مجاهد در راه خدا بود و هم یاران شهیدش.مبارزۀ آنان،عمل به وظیفۀ اسلامى و تکلیف خدایى در مقابل ترویج بدعتها و انحرافات و زدودن حقایق دین بود.هر چند دشمنان مى‌کوشیدند جهادشان را یاغیگرى و آن مجاهدان راه خدا را«خارجى»و شورشى معرفى کنند.از این رو در زیارتنامه‌هاى امام حسین و یارانش،از جمله اوصاف آن حضرت،نسبت به«جهاد»تأکید شده است.در زیارتهاى مختلف،نسبت به سید الشهدا این تعابیر دیده مى‌شود:«الزّاهد الذّائد المجاهد،جاهد فیک المنافقین و الکفّار،جاهدت فى سبیل اللّه،جاهدت الملحدین، جاهدت عدوّک،جاهدت فى اللّه حق جهاده». <ref>در مفاتیح الجنان،خطّ طاهر خوشنویس،دفتر نشر فرهنگ اسلامى،صفحات ۴۱۸ تا ۴۴۱.</ref> و دربارۀ شهداى کربلا نیز این کلمات و تعابیر به کار رفته است:«نصحتم للّه و جاهدتم فى سبیله،اشهد انّکم جاهدتم فى سبیل اللّه، الذّابّون عن توحید اللّه.» <ref>همان،صفحات ۴۴۰، ۴۴۴، ۴۴۸.</ref> و براى خنثى کردن تبلیغات دشمن،در زیارتنامه‌ها همۀ این صفات و اعمال،براى سید الشهدا و یارانش با مطلع«اشهد انّک...»آمده است،گواهى زائر بر اینکه اینان مجاهدان راه خدا بودند و مبارزه‌شان،جهادى مقدّس بر ضدّ باطل بود.  

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۱۳۳-۱۳۵.

<references />

[[رده:مفاهیم]]

[[رده:مفاهیم اسلامی]]