۹٬۵۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== مفهوم == | |||
اهل [[منبر]] و وعظ، که در محافل دینى و مجالس [[حسین]]ى براى مردم القاى سخن و ایراد موعظه و ذکر مصیبت مىکنند، چون با دل و دین مردم سر و کار دارند و شنوندگان، کلامشان را حجت مىشمارند، باید خود به حرفهایشان معتقد و عامل باشند، تا هم سخن تأثیر کند و هم از وجهۀ دین و علماى دینى کاسته نشود. | اهل [[منبر]] و وعظ، که در محافل دینى و مجالس [[حسین]]ى براى مردم القاى سخن و ایراد موعظه و ذکر مصیبت مىکنند، چون با دل و دین مردم سر و کار دارند و شنوندگان، کلامشان را حجت مىشمارند، باید خود به حرفهایشان معتقد و عامل باشند، تا هم سخن تأثیر کند و هم از وجهۀ دین و علماى دینى کاسته نشود. | ||
بنابراین بر فراز منبر رفتن و به موعظۀ خلایق یا نشر خلایق پرداختن، کار هر کس نیست و صلاحیتها و شرایطى مىطلبد. علماى بزرگ که دلسوز دین بودهاند، همواره چه کتبى و چه شفاهى به اندرز و رهنمود در این زمینهها پرداختهاند. از جمله مرحوم میرزا حسین نورى در کتاب ارزندۀ خود (لؤلؤ و مرجان) به بیان آداب اهل منبر پرداخته و «اخلاص» را پلۀ اول منبر و «صدق» را پلۀ دوم آن دانسته و نکاتى را هم بعنوان «مهالک عظیمۀ روضهخوانان و اهل منبر» دانسته که بعضى از آنها از این قرار است | بنابراین بر فراز منبر رفتن و به موعظۀ خلایق یا نشر خلایق پرداختن، کار هر کس نیست و صلاحیتها و شرایطى مىطلبد. علماى بزرگ که دلسوز دین بودهاند، همواره چه کتبى و چه شفاهى به اندرز و رهنمود در این زمینهها پرداختهاند. از جمله مرحوم میرزا حسین نورى در کتاب ارزندۀ خود (لؤلؤ و مرجان) به بیان آداب اهل منبر پرداخته و «اخلاص» را پلۀ اول منبر و «صدق» را پلۀ دوم آن دانسته و نکاتى را هم بعنوان «مهالک عظیمۀ روضهخوانان و اهل منبر» دانسته که بعضى از آنها از این قرار است. | ||
=== مشروح آداب وعظ و منبر === | |||
*ریاکارى و به خاطر دنیا کار کردن. | *ریاکارى و به خاطر دنیا کار کردن. |