۹٬۵۴۶
ویرایش
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
خود را به گریه زدن، خود را گریان نشان دادن، خود را شبیه گریهکننده ساختن، حالت گریه به خود گرفتن. در راه احیاى عاشورا و سوگوارى بر عزاى حسین (ع)،هم گریستن، هم گریاندن و هم حالت گریه داشتن ثواب دارد. حتّى اگر کسى نگرید یا گریهاش نیاید، گرفتن این حالت، هم در خود شخص حالت اندوه و تحسّر ایجاد مىکند، هم به مجلس عزا، چهره و رنگ غم مىبخشد. تباکى، همسویى با داغداران سوگ عاشوراست و مثل گریستن و گریاندن است. در حدیث امام صادق (ع) است: | '''تباکی'''، خود را به [[گریه]] زدن، خود را گریان نشان دادن، خود را شبیه گریهکننده ساختن، حالت گریه به خود گرفتن است. | ||
== تباکی در عزای امام حسین(ع) == | |||
در راه احیاى [[عاشورا]] و [[عزادارى|سوگوارى]] بر عزاى [[حسین بن على (ع)|حسین (ع)]]،هم گریستن، هم گریاندن و هم حالت گریه داشتن ثواب دارد. حتّى اگر کسى نگرید یا گریهاش نیاید، گرفتن این حالت، هم در خود شخص حالت اندوه و تحسّر ایجاد مىکند، هم به مجلس عزا، چهره و رنگ غم مىبخشد. تباکى، همسویى با داغداران سوگ عاشوراست و مثل گریستن و گریاندن است. | |||
=== تباکی در احادیث === | |||
در حدیث امام صادق (ع) است: | |||
«من انشد فى الحسین شعرا فتباکى فله الجنّة» <ref>''بحار الأنوار''،ج 44،ص 282.</ref> | «من انشد فى الحسین شعرا فتباکى فله الجنّة» <ref>''بحار الأنوار''،ج 44،ص 282.</ref> | ||
خط ۲۵: | خط ۳۱: | ||
اگر گریهات نمىآید، خود را به حالت گریه در آور، پس اگر به اندازۀ سر مگسى اشک بیرون آمد، پس مرحبا به تو. | اگر گریهات نمىآید، خود را به حالت گریه در آور، پس اگر به اندازۀ سر مگسى اشک بیرون آمد، پس مرحبا به تو. | ||
== منابع == | |||
* جواد محدثی، ''فرهنگ عاشورا''، قم، معارف، ج1، ص 103-104. | |||
جواد محدثی، ''فرهنگ عاشورا''، قم، معارف، ج1، ص 103-104. | |||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده:آئینها و مراسم]] | [[رده:آئینها و مراسم]] | ||
<references /> |