۹٬۵۴۶
ویرایش
جز (←پرده خوانی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۷۹: | خط ۱۷۹: | ||
آوازهای پرده خوانی منحصرا به آئینهایی که صورت و محتوای مذهبی و شیعی دارند، محدود نمیشوند، بلکه این آوازها با کلیتی مشترک، ریشه در موسیقی کهن ایرانی دارند، که بر یکدیگر تأثیری ژرف داشتهاند. | آوازهای پرده خوانی منحصرا به آئینهایی که صورت و محتوای مذهبی و شیعی دارند، محدود نمیشوند، بلکه این آوازها با کلیتی مشترک، ریشه در موسیقی کهن ایرانی دارند، که بر یکدیگر تأثیری ژرف داشتهاند. | ||
غزل، مثنوی، قصیده، اذان، دعا و لالایی برخی از انواع آوازهای ایرانی است که در اغلب آئینهای مذهبی و حتی غیر مذهبی به کار میروند. لالایی که آواز مادران برای خواباندن کودکان است در کل نواحی ایران خوانده میشود. مادران در مضامین لالاییها به طبیعت، شجاعت، سرنوشت، وصف ایل و طایفه، فراق و... میپردازند. این الحان با ترجمانی زیبا و پر مفهوم برای کودکان ساخته شده است. | غزل، مثنوی، قصیده، اذان، دعا و [[لالایی]] برخی از انواع آوازهای ایرانی است که در اغلب آئینهای مذهبی و حتی غیر مذهبی به کار میروند. لالایی که آواز مادران برای خواباندن کودکان است در کل نواحی ایران خوانده میشود. مادران در مضامین لالاییها به طبیعت، شجاعت، سرنوشت، وصف ایل و طایفه، فراق و... میپردازند. این الحان با ترجمانی زیبا و پر مفهوم برای کودکان ساخته شده است. | ||
در مجلس پرده خوانی علی اصغر شیرخوار فرزند امام حسین با تیری که توسط حرمله به گلویش اصابت میکند، شهید میشود. ربابه مادر علی اصغر برای او که در خواب ابدی است، لالایی میخواند. لالایی علی اصغر از قواعد کلی لالاییهای منطقه جنوب ایران تبعیت میکند. اشعار آن بنا به ضرورت داستان وصف شرایطی است که در کربلا وقوع یافته و به طور خاص مصائبی است که بر حضرت علی اصغر رخ نموده هاست.<ref>اردلان، حمیدرضا، مرشدان پرده خوان ایران، 1386، دفتر 10، ص 13.</ref> | در مجلس پرده خوانی علی اصغر شیرخوار فرزند امام حسین با تیری که توسط حرمله به گلویش اصابت میکند، شهید میشود. ربابه مادر علی اصغر برای او که در خواب ابدی است، لالایی میخواند. لالایی علی اصغر از قواعد کلی لالاییهای منطقه جنوب ایران تبعیت میکند. اشعار آن بنا به ضرورت داستان وصف شرایطی است که در کربلا وقوع یافته و به طور خاص مصائبی است که بر حضرت علی اصغر رخ نموده هاست.<ref>اردلان، حمیدرضا، مرشدان پرده خوان ایران، 1386، دفتر 10، ص 13.</ref> |