عبدالرحمن‌ بن عبد ربه انصاری خزرجی: تفاوت میان نسخه‌ها

آیت‌الله خویی در کتاب خود متذکر شده است که شیخ طوسی در رجال خویش یک بار او را از اصحاب امام علی(ع) و یک بار نیز از اصحاب [[امام حسین (ع)|امام حسین(ع)]] شمرده است.<ref>معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، ج۹، ص۳۴۷.</ref>

عبدالرحمن از قبیله خزرج که در مدینه زندگی می‌کردند و بعدها ساکن [[کوفه]] شدند.<ref>  رجال طوسی، ص۷۷. </ref> وی فردی شجاع، فداکار، قاری و مفسر قرآن و از دوستداران [[اهل بیت (ع)|اهل بیت(ع)]] بود. ابن حجر عسقلانی او را در شمار صحابه یاد کرده و به نقل از کتاب الموالات حدیثی از اَصبَغ بن نُباتَه آورده است که وقتی امام علی(ع) در رَحبَه مسجد کوفه فرمود: «هر کدام از شما که سخنان پیامبر(ص) در غدیرخم را شنیده، به پا خیزد و گواهی دهد.» آن‌گاه عده‌ای برخاستند و گواهی دادند.

من از پیامبر(ص) شنیدم که فرمود: «خداوند ولی من است و من ولی مومنانم. پس هر کس من مولای او هستم، این علی مولای اوست.»<ref>الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۲، ص۴۰۸.</ref>

عبدالرحمن در کوفه برای امام حسین(ع) بیعت می‌گرفت. او به مکه آمد و به امام حسین(ع) پیوست و او را تا [[کربلا]] همراهی کرد. شب [[عاشورا]]، [[بریر بن‌ خضیر همدانی‌|بریر بن خضیر همدانی]] در صبحت با وی مزاح می‌کرد.<ref>تاریخ الطبری، ج۵، ص۴۲۴؛ ارشاد القلوب، دیلمی، ص۴۴۶؛ البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۷۷-۱۷۸.</ref>

صبح عاشورا و در حمله اول به [[شهادت]] رسید. اگر چه بنا به نقل ابن شهر آشوب او در جنگ تن به تن کشته شد.<ref>ر.ک : الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۲، ص۴۰۸. </ref> اما قول اول از اعتبار بیشتر برخوردار است. او به هنگام شهادت ۷۰ سال سن داشت.<ref>برای تفصیل بیشتر ر.ک : تاریخ الطبری، ج۵، ص۴۲۳-۴۲۴؛ اللهوف فی قتلی الطفوف (مقتل الحسین)، ص۲۰؛ رجال طوسی، ص۷۷؛ اسد الغابه فی معرفه الصحابه، ج۵، ص۳۳۴؛ الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۲، ص۴۰۸؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، ج۲، ص۱۴۵؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص؛ ۱۲۱-۱۲۲، ۱۵۷-۱۵۸، ۲۱۷؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، ج۴۵، ص۱؛ اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مره فی السنه، ج۳، ص۷۹؛ قاموس الرجال، ج۸، ص۷؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، ج۴، ص۶۰؛ جامع الرواه، اردبیلی غروری حائری، ج۱، ص۴۵۱؛ انصار الحسین(ع)، ص۱۰۸-۱۰۹؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، ج۹، ص۳۴۷؛ الحدائق الوردیه، ص۱۰۲؛ مثیر الاحزان، ص۱۵۴؛ الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب، ج۱، ص۴۹؛ فرسان الهیجاء، ج۱، ص۱۸۴.</ref>

* [[مرضیه محمدزاده|مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۲۹۳-۲۹۴.]]