عمرو بن‌ مطاع‌ جعفی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

| تصویر              =

| نقش های برجسته              =صبح عاشورا با اذن‌ امام‌ حسین (ع) به‌ میدان‌ رفت و گاه با نیزه و گاه با شمشیر می‌جنگید تا به‌ شهادت‌ رسید

}}

 

 

 

عمرو بن‌ مطاع‌ جعفی در حالی‌ که رجز می‌خواند، دلاورانه می‌جنگید:

من فرزند جعفی هستم. پدرم مطاع است و شمشیری رخشان و برّان در کف دارم.

نیزه‌ای در کف دارم که پیکان آن پرتوافشانی می‌کند و چشم‌ها را خیره می‌سازد.  

امروز از حسین دفاع و پاسداری کردن و به پاس آن رستگاری و رهایی، شیرین و گوارا است.

امید دارم که با این رزم و جان‌فشانی، رستگاری و نجات از آتش رستاخیز را که هیچ بازدارنده‌ای ندارد، به‌دست آورم.

درود خدایی که پیروان و سرسپردگان درگاهش رستگارانند، بر حسین باد.  

امام حسین (ع) در عصر عاشورا و در تنهایی و غربت، یاران کشته خویش را صدا می‌زد. یکی از آن افراد عمرو بود: یا مسلم بن عقیل! یا زهیر بن قین! یا عمرو بن مطاع! . . . ای دلاوران نستوه و پایدار! ای سواران کارزار! چه شده است که صدایتان می‌زنم و پاسخی نمی‌شنوم و می‌خوانمتان و لبیک‌تان گوش را نمی‌نوازد؟! <ref>برای تفصیل بیشتر رک :الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: 1395 ه ق/ 1975 م.، ج5، ص196-197؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، ج2، ص23-24؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه.  آل ابی‌طالب، ج4، ص102؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص25؛ انصار الحسین (ع)، ص118؛ ریاض الشهادة، محمدحسن بن حاج معصوم، 1273 ه ق.الشهاده، ج2، ص141؛ عشره کامله، ص394؛ ناسخ التواریخ (دوره امام سجاد(ع))، سپهر، لسان الملک میرزامحمدتقی، تهران: کتابفروشی اسلامیه، 1398 ﻫ ق. ، ج2، ص377،300؛ نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1385 ش. ، ص133؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. ، ج13، ص18.</ref>

مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 338-339.