سعد بن حارث خزاعی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سعد بن حارث خزاعی (سعد خزاعی)،''' از قبیله خزاعه و ایرانی‌تبار بود. نام سعد بن حارث در شمار اصحاب [[امام حسین (ع)]] ضبط شده است. مامقانی و شیخ عباس قمی از وی به نام سعد بن الحرث غلام امام حسین (ع) نام برده‌اند. <ref>منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، 1381 ش. ، ج1، ص353؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق.، ج2، ص12. </ref>

| تصویر              =

==زندگینامه==

سعد بن حارث زمان پیامبر (ص) را درک کرده و از اصحاب آن حضرت به‌شمار می‌رفت. اگر چه بعضی از پژوهشگران معاصر در صحابی بودن ایشان تردید دارند و معتقدند که نام سعد در شمار اصحاب آن حضرت ذکر نشده است. <ref>ر.ک :  فرسان الهیجاء، محلاتی، ذبیح الله، مرکز نشر کتاب، 1390 ه ق.، ج1، ص156؛ قاموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، 1379 ه ق.، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، 1379 ه ق.، ج5، ص28.</ref> سعد از موالی بود و به امام علی (ع) خدمت می‌کرد. در زمان خلافت آن حضرت، مدتی استاندار آذربایجان و پس از آن مسئول نیروی انتظامی کوفه بود و در جنگ‌های زمان امام علی (ع)، شرکت داشت. پس از شهادت امام علی (ع) در خدمت فرزندان او بود.

هنگامی که امام حسین (ع) قصد هجرت از مدینه را داشت، سعد بن حارث او را همراهی کرد و از مدینه تا کربلا با آن حضرت بود. در صبح روز عاشورا و در حمله اول، به شهادت رسید. او به هنگام شهادت حدود 70 سال سن داشت. <ref>ر.ک :اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: 1403 ﻫ ق.، ج1، ص610، ج7، ص221؛ 5. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش. سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره. ص96؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص72؛ اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مره فی السنه، سید بن طاووس، علی بن موسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتبه الاعلام الاسلامی، 1414 ﻫ ق. الاعمال، ج3، ص78؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش. ص100؛ الحدائق الوردیه، محلی شهید، حمیدالدین احمد بن محمد علی، دمشق: دار اسامه.، ص121؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، 1381 ش. ، ج1، ص353؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق.، ج2، ص12؛ فرسان الهیجاء، محلاتی، ذبیح الله، مرکز نشر کتاب، 1390 ه ق.، ج1، ص156؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، 1402 ﻫ ق. ، ص148.</ref>

در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است. علامه شوشتری ضمن ذکر نام او در کتاب خود می‌نویسد: ”می‌گویم برای مطالب مربوط سندی ذکر نشده است. این سخن را که سعد خزاعی بوده با این سخن که سعد از موالی امام بوده است را نمی‌توان جمع کرد.“ <ref>ر.ک :  قاموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، 1379 ه ق.، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، 1379 ه ق.، ج5، ص28.</ref>  

مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 287-288.

==پی نوشت==